معنی ورپر - جستجوی لغت در جدول جو

ورپر

لغت نامه دهخدا

ورگر

(پسرانه)

با دوام (نگارش کردی: وهرگر)

فرهنگ نامهای ایرانی

پرپر

گل پربرگ، گلی که گلبرگ بسیار داشته باشد

فرهنگ فارسی عمید

ورپریده

ویژگی کودکی که دچار مرگ ناگهانی شده. در خطاب به کودکی که همه را آزار می دهد یا نفرینی دربارۀ فرد جوان به کار می رود

فرهنگ فارسی عمید

ورپریدن

به مرگ ناگهانی از دنیا رفتن، جوان مرگ شدن، بیشتر دربارۀ کودکان استعمال می شود

فرهنگ فارسی عمید

سرپر

ویژگی تفنگ شکاری یا توپ که باروت و گلوله را از سر لوله داخل آن کنند

فرهنگ فارسی عمید

پرپر

صدای پر زدن پرنده
پرپر زدن: بال و پر زدن پرنده، کنایه از جان دادن و مردن
پرپر کردن: از هم کندن و ریزریز کردن برگ های گل

فرهنگ فارسی عمید

ورپا

ایستاده، کسی یا چیزی که روی پای خود قرار گرفته باشد، برپا، هج، سرپا، قائم، برپای، برخاسته

فرهنگ فارسی عمید

پرپر

(پَ پُ)

فرفور. تیهو. (شعوری بنقل از المجمع)

لغت نامه دهخدا

ورپریده

(یَ / یِ)

کسی که به مرگ ذریع در جوانی و بدون مرض و علتی بمیرد. (یادداشت مؤلف). دچار مرگ ناگهانی شده. (فرهنگ فارسی معین). مرده در حالت جوانی و کودکی. (یادداشت مؤلف) ، نفرینی است. نوعی دشنام و نفرین است که بیشتر زنان و مادران به کودکان خود دهند و آرزوی مرگ ناگهان ایشان را کنند، البته به زبان. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به ورپریدن شود

لغت نامه دهخدا

ورور

(وَرْ وَ)

مرغ زنبورخوار که به فارسی کاسکینه گویند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

ورور

(وَرْ وَ)

نزدیکی ها. (یادداشت مؤلف) : خدا وقتی هامیده ورور جماران هم هامیده، یعنی خدا وقتی خواهد عطا فرماید در نزدیکی های جماران نیز دادن تواند. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

ورور

(وِ رُ وِ)

زمزمه و حکایت صوت هر سخن که دانسته نگردد.
- امثال:
ملایی نیست و ورور، پالاندوزی است و دریای علم. (یادداشت مؤلف). رجوع به وروور شود

لغت نامه دهخدا

سرپر

(سَ پُ)

مقابل ته پر و سرخالی. (یادداشت مؤلف) ، نوعی از تفنگ که باروت و گلوله از سر لوله درآن کنند و با سنبه استوار کنند. (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

ورور

(وِرْ وِ)

زمزمه ای که افسونگر در وقت افسون دادن میکند. (ناظم الاطباء) (فرهنگ فارسی معین). حکایت صوت هر سخن میانۀ جهر و همس که کس از دور درنیابد. (یادداشت مؤلف) ، حرف زدن. وراجی کردن. (فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

پرپر

(پُ پَ)

گل پرپر، مضاعف (در گل). صدبرگ. پربرگ. عبهر پرپر، عبهر مضاعف، پوشیده از پر:
زمین کوه تا کوه پرپر بود
ز فرش همه دشت پرفر بود.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

پرپر

(پِ پِ)

پر و پر. در تداول کودکان، آواز پریدن گنجشک و جز آن. آواز پرش مرغ. آواز پرزدن مرغان. رجوع به پر و پر شود.
- پرپر کردن، برآمدن آواز پرش مرغ (در تداول اطفال)

لغت نامه دهخدا

ورپریدن

(فَ پَ رُ تَ)

در تداول، جوان و سالم مردن. به موت ذریع مردن. مردن بی ناخوشی یا مرضی که مدت آن سخت کوتاه است در کودکی یا اوائل جوانی. (یادداشت مرحوم دهخدا) ، دچار مرگ ناگهانی شدن. بطور نامنتظره مردن. (فرهنگ فارسی معین). یکایک مردن بچگان است پیش چشم پدر و مادر و نزدیکان خود. (آنندراج). این مصدر بیشتر درباره کودکان و گاه درباره جوانان جوانمرگ شده استعمال میشود. (از فرهنگ فارسی معین)

لغت نامه دهخدا

ورگر

وراگر اگر هم عجزنبود از قدر ورگر بود جاهلی از عاجزی بدتر بود. (مثنوی)

فرهنگ لغت هوشیار

پرپر

تیهو فرفور. صدای پریدن گنجشک و مانند آن. پوشیده از پر، هر گیاهی که گلش بر اثر تربیت و توجه بیش از حد معمول گلبرگ داشته باشد گلی که جامش از حد طبیعی بیشتر گلبرگ دارد

فرهنگ لغت هوشیار