معنی وثیره در لغت نامه دهخدا

مؤنث وثیر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به وثیر شود، زن پرگوشت یا فربه بایستۀ همخوابگی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). زن فربه پرگوشت سرخ و شایستۀ همخوابگی. (ناظم الاطباء). ج، وثائر. وِثار. (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء).، - فراش وثیره، بستری نرم. (مهذب الاسماء). رجوع به وثیر شود

معنی وثیره در فرهنگ لغت هوشیار

مونث وثیر و پر گوشت فربه: زن مونث وثیر، زن فربه پر گوشت که مناسب همخوابگی باشد

معنی وثیره - جستجوی لغت در جدول جو

وثیره

لغت نامه دهخدا

وثیره

فرهنگ لغت هوشیار

وتیره

طریقه، راه و روش

فرهنگ فارسی عمید

وثیقه

مالی که متهم برای آزادی خود نزد دادگاه به رهن می گذارد، عهد، پیمان، مالی که در برابر دریافت وام نزد وام دهنده می گذارند

فرهنگ فارسی عمید

وثیر

لین، نرم، بالشچه، پارچه ای که در آن جامه می پیچند

فرهنگ فارسی عمید

کثیره

(کَ رَ)

مؤنث کثیر. بسیار. فراوان. زیاد. (ناظم الاطباء). رجال کثیره، مردان زیاد. مرات کثیره، چندین مرتبه و دفعه های بسیار. (ناظم الاطباء). دفعات بسیار

لغت نامه دهخدا

وثیئه

(وَ ءَ)

درد کفته یا دردگین بی شکستگی استخوان. (آنندراج) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

مثیره

(مُ رَ)

گاو شدیار. (منتهی الارب) (آنندراج). گاو شدیار و گاو کارکن. (ناظم الاطباء). گاوی که زمین را شیار کند. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

قثیره

(قُ ثَ رَ)

مصغر قثره. (منتهی الارب) (آنندراج). رخت خانه کوچک

لغت نامه دهخدا

اثیره

(اَ رَ)

آبی است در جانب اعلی ثلبوت. (معجم البلدان) (مراصد) ، قدیم. کهن: مجدٌ اثیل، اصیل. آنکه و آنچه اصل بزرگ دارد. شریف

لغت نامه دهخدا

اثیره

(اَ رَ)

ستور که نشان بزرگ کند در زمین به سم. (منتهی الارب). آن ستور که چون برود زمین نشان شود از سم وی. (مهذب الاسماء).
- دابهٌ اثیره، ای عظیمهالاثر. (معجم البلدان).
، بقول نصرحصنی است از منازل تمیم. (معجم البلدان) (مراصد)

لغت نامه دهخدا

حثیره

(حَ رَ)

حتیره. مهمانی بنای نو. (منتهی الارب). وکیر. وکیره

لغت نامه دهخدا

وتیره

(وُ تَ رَ)

دو رکعت نمازنافله که پس از نماز عشا نشسته بجا آورند. (ناظم الاطباء). رجوع به ذخیره العباد مرحوم آیت اﷲ فیض شود

لغت نامه دهخدا

وثیخه

(وَ خَ)

گیاه تر و تازه آمیخته از هر جنس، استخوان تنک پیه آمیخته، زمین گلناک، شیر دفزک و سطبر. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

وثیله

(وَ لَ)

وزغ. ج، وثائیل. (دهار)

لغت نامه دهخدا

وکیره

(وَ رَ)

وکیر. طعامی است که برای پایان یافتن بنای نو درست میشود. (از اقرب الموارد). مهمانی بنای نو. (منتهی الارب). مهمانی بنا. (مهذب الاسماء) (المصادر زوزنی). ج، وکائر. (مهذب الاسماء). رجوع به وکیر شود

لغت نامه دهخدا

وغیره

(وَ رَ)

وغیر. (منتهی الارب). شیر با سنگ تفسان گرم کرده شده. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، آب گرم. (منتهی الارب). رجوع به وغیر شود

لغت نامه دهخدا

وقیره

(وَ رَ)

گو کلان درشت که آب گرد آید در وی و مغاکی در کوه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). آبگیر درشت. (مهذب الاسماء). وقیر، گلۀ گوسفندان یا گوسفندان ریزه یا گلۀ پنجصد گوسفند، یا عام است، یا گوسفند مع سگ و خر و شبان آن. (منتهی الارب). رجوع به وقیر شود

لغت نامه دهخدا

وصیره

(وَ رَ)

وصر. وصرّه. دستاویز با مهر. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) ، حواله. چک. (مهذب الاسماء) (آنندراج) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، پیمان، عهدنامه. (آنندراج). رجوع به وصر شود

لغت نامه دهخدا

وثیمه

(وَ مَ)

سنگریزه، طعام و علف فراهم آورده. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

وثیر

پا سپرده پا خورده، نمد زین، لایی جامه نرم لین. یا فراش (فرش) وثیر. بستر نرم، جامه ای که بر بالای جامه ها پوشند، پارچه ای که در آن جامه پیچند، باشچه مانندی که پیش زین باشد، پوست جانور درنده

فرهنگ لغت هوشیار

ویره

گیاهی که ساق ندارد خواه بر زمین پهن شودمانند بیاره خربزه و هندوانه وخواه بر چوب و درخت بالا رود مانند کدو عشقه

فرهنگ لغت هوشیار

وغیره

و جز او و جز آن از دوستان و مال و جز آن عزیز باید داشت (کلیله و دمنه رویه 259)

فرهنگ لغت هوشیار

وتیره

وتیره در فارسی روش، گونه، سستکاری، آک، باز داشت، درنگ طریقه راه روش وضع: (چهار پنج روز بدین و تیره گذشت) توضیح و تیره از حیث لفظ و معنی مانند (طریقه) است (اقرب الموارد) ولی بعضی آنرا (و تیره) بر وزن (زبیده) (بضم اول) خوانند

فرهنگ لغت هوشیار