- هوی
کلمۀ تنبیه، ترس، بیم، برای مثال همه چشم پرآب و دل پر ز هوی / به طوس سپهبد نهادند روی (فردوسی - ۳/۵۹ حاشیه)
معنی هوی - جستجوی لغت در جدول جو
- هوی
حکایت صوت گفتن، آواز برآوردن با تفوه به کلمه هو، مجازاً بانگ و آواز و فریاد:
جهان پر مشک و عنبر شد ز مویش
هوا پر دود و آذر شد ز هویش،
(ویس و رامین)،
همچون گوزن هوی برآورده در سماع
شیران کز آتش شب شبهت رمیده اند،
خاقانی،
- های و هوی، فریاد و بانگ:
هرکه را وقتی دمی بوده ست و روزی مستیی
دوست دارد نالۀ مستان و های و هوی را،
سعدی،
مطربان گویی در آوازند و صوفی در سماع
شاهدان در حالت و شوریدگان در های و هوی،
سعدی،
، افسوس، (حاشیۀ برهان چ معین) :
همی کرد هوی و همی کند موی
همی ریخت اشک و همی خست روی،
فردوسی،
گهی از دیده راندی گوهرین جوی
گهی از دل کشیدی آذرین هوی،
(ویس و رامین)،
،
کلمه تنبیه است، (حاشیۀ برهان چ معین) :
هان مردا هوی و هان جوانمرداهوی
مردی کنی و نگاه داری سر کوی،
(منسوب به ابوسعید ابوالخیر) (از حاشیۀ برهان از فرهنگ نظام)
جهان پر مشک و عنبر شد ز مویش
هوا پر دود و آذر شد ز هویش،
(ویس و رامین)،
همچون گوزن هوی برآورده در سماع
شیران کز آتش شب شبهت رمیده اند،
خاقانی،
- های و هوی، فریاد و بانگ:
هرکه را وقتی دمی بوده ست و روزی مستیی
دوست دارد نالۀ مستان و های و هوی را،
سعدی،
مطربان گویی در آوازند و صوفی در سماع
شاهدان در حالت و شوریدگان در های و هوی،
سعدی،
، افسوس، (حاشیۀ برهان چ معین) :
همی کرد هوی و همی کند موی
همی ریخت اشک و همی خست روی،
فردوسی،
گهی از دیده راندی گوهرین جوی
گهی از دل کشیدی آذرین هوی،
(ویس و رامین)،
،
کلمه تنبیه است، (حاشیۀ برهان چ معین) :
هان مردا هوی و هان جوانمرداهوی
مردی کنی و نگاه داری سر کوی،
(منسوب به ابوسعید ابوالخیر) (از حاشیۀ برهان از فرهنگ نظام)
- هوی
ترس و بیم، (آنندراج) (برهان)، کلمه افسوس است، (حاشیۀ برهان چ معین)، باد سرد، آه:
همه چشم پر آب و دل پر ز هوی
به طوس سپهبد نمودند روی،
فردوسی
همه چشم پر آب و دل پر ز هوی
به طوس سپهبد نمودند روی،
فردوسی
- هوی (هََ)
هو. دوست دارنده. (منتهی الارب). صاحب هوی. (اقرب الموارد). مؤنث آن هویه است. (اقرب الموارد)
- هوی (کَ)
پیش آوردن و نرم گردانیدن. (منتهی الارب). هواء. (اقرب الموارد). گویند: الهواء و اللواء، أی ان تقبل بالشی ٔ و تدبر أی تلاینه مره و تشاذه اخری. (اقرب الموارد) (منتهی الارب)
- هوی
افسوس، ترس و بیم و دم و نفس و آه
- هوی ((هَ وا))
میل، خواهش، عشق، جمع اهواء
- هوی
آرزو، خواهش، شهوت، میل، هوس، عشق
- هوی
صوتی برای دور کردن و راندن گاو وحوش
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
ریشه ای مخروطی شکل خوراکی با اندوختۀ غذایی به رنگ زرد یا سرخ، زردک، گزر، گیاه این ریشه که دارای ساقه های باریک، برگ های بریده و گل های سفید و چتری می باشد
تکۀ نمد که گرداگرد کوهان شتر می گذارند، نمدزین، جهاز شتر، برای مثال تو هنوز از راه رعنایی زبهر لاشه ای / گاه در نقش هویدی گاه در رنگ مهار (سنائی۲ - ۱۳۰)
آنچه از نام، نام خانوادگی، نام پدر و ویژگی های دیگر که شخص بدان ها شناخته می شود، حقیقت شیء یا شخص که مشتمل بر صفات جوهری او باشد، شخصیت، ذات، هستی، وجود
محمد. او راست: اللؤلؤ المنظوم فی علم الطلاسم و النجوم. (از معجم المطبوعات مصر)
(شَ وی ی / وی)
لغت نامه دهخدا
منسوب به شهوت. (غیاث) (آنندراج). در یادداشتهائی از مؤلف ضبط کلمه شهوی ّ به معنی منسوب به شهوت و شهوه آمده است و این ظاهراً از تداول فارسی زبانان است، بسیارشهوت. شدیدالشهوه. شهوانی. بسیار خواهان آرامش. (یادداشت مؤلف)
(شَ وا)
لغت نامه دهخدا
مؤنث شهوان. (منتهی الارب). زن خواهان و آرزومند جماع. ج، شهاوی ̍. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به شهوان شود
در حال اضافه، آهو، غزال:
یارب آن آهوی مشکین بختن بازرسان
وآن سهی سرو خرامان بچمن بازرسان،
حافظ
در چالوس، کاکنج. عروس در پرده
یارب آن آهوی مشکین بختن بازرسان
وآن سهی سرو خرامان بچمن بازرسان،
حافظ
در چالوس، کاکنج. عروس در پرده
ورنی، گایخواه منسوب به شهوت. یا قوه شهوی (شهویه)، آنست که قوه باعثه را به جانب امر مطبوع و لذیذی بر انگیزد، میل به جماع
یا، ایا نوعی صدا زدن که از اصوات است