معنی هوی هوی (کَ) پیش آوردن و نرم گردانیدن. (منتهی الارب). هواء. (اقرب الموارد). گویند: الهواء و اللواء، أی ان تقبل بالشی ٔ و تدبر أی تلاینه مره و تشاذه اخری. (اقرب الموارد) (منتهی الارب) لغت نامه دهخدا
