جدول جو
جدول جو

معنی هولکی - جستجوی لغت در جدول جو

هولکی
(هََ / هُو لَ)
در تداول عامه، بشتاب. (یادداشت مرحوم دهخدا).
- هول هولکی، شتابزده. به شتابی تمام. با دستپاچگی
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از تولکی
تصویر تولکی
خلاب، گنداب، لجن زار، زمین پر گل و لای، در کشاورزی نشا کردن برنج
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از پولکی
تصویر پولکی
پول دوست، رشوه گیر، رشوه خوار
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از هولی
تصویر هولی
کره اسبی که هنوز زین بر پشت او نگذاشته باشند
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از هولک
تصویر هولک
آبلۀ دست و پا، تاول، بیماری آبله
مویز، انگور خشکیده، انگور سیاه خشک شده، کشمش، سکج، سیج، زبیب
فرهنگ فارسی عمید
(لِ)
آهنگر و صیقل گر. (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). منسوب بسوی هالک بن عمرو بن اسد بن خزیمه بدان جهت که نخستین کسی که کار آهن کرد آن هالک بود. (منتهی الارب). نسبه الی هالک اسم رجل اول من عمل الحدیده. و هو من بنی اسد و لذلک یقال لهم القیون. (معجم متن اللغه)
لغت نامه دهخدا
(لَ)
گردکان بازی. (انجمن آرا). جوزبازی و گردکان بازی را گویند و بعضی گردون بازی را گفته اند و آن چرخی باشد که طفلان از چوب و خلاشه سازند و بر آب روان نصب کنند تا آب بر آن خورده به گردش درآید. (آنندراج) (برهان)
لغت نامه دهخدا
(هََ لَ)
آبلۀ دست و پا، هلاکت. (آنندراج) ، مویز که انگور خشک باشد. (آنندراج) (فرهنگ اسدی) :
چو روشن شد انگور همچون چراغ
بکردند انگور هولک به باغ.
صیدلانی (از حاشیۀ فرهنگ اسدی).
، نقطه. (حاشیۀ فرهنگ اسدی). لک:
چو هولک بر دو چشم دلبر افتاد
درون آمد ز پا آن سرو آزاد.
؟ (از حاشیۀ فرهنگ اسدی)
لغت نامه دهخدا
(هََ / هُو)
کره اسبی که هنوز زین نکرده باشند و به هندی آهسته و هموار باشد. (آنندراج) (برهان) (انجمن آرا)
لغت نامه دهخدا
در هندی نام عیدی و جشنی است، (برهان) (آنندراج)، این جشن را در اوائل فصل بهار برپا می کنند، (فرهنگ عمید)
لغت نامه دهخدا
(هََ کا)
جمع واژۀ هالک. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
لغت نامه دهخدا
(هََ هََ لَ / هُو هُو لَ)
با دستپاچگی و با نهایت شتاب
لغت نامه دهخدا
(هََ / هُو لَ / لِ)
ترسانیده شده و هراسان و مجازاً به معنی مضطرب و این منسوب است به هوله که به فتح باشد به معنی یک بار ترسانیدن، چه وزن فعله به فتح برای مرت باشد، پس به حالت الحاق یای نسبت های هوز موافق قاعده فارسی به گاف فارسی بدل شده چنانکه در پردگی. (غیاث اللغات) (آنندراج). و رجوع به هولکی شود
لغت نامه دهخدا
(لو لَ)
ده کوچکی از دهستان اشکور پائین بخش رودسر شهرستان لاهیجان، واقع در 41هزارگزی جنوب رودسر و پنج هزارگزی جنوب خاوری پل رود. دارای 55 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)
لغت نامه دهخدا
(لَ)
دهی از دهستان ترگور است که در بخش سلوانای شهرستان ارومیّه واقع است و 146 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)
لغت نامه دهخدا
(لَ)
کریزی. کریزکرده: باز تولکی، باز کریزی. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به تولک و دیگر ترکیبهای آن شود
لغت نامه دهخدا
(لَ)
منسوب به پولک. پولک دار، که پول دوست گیرد: بچه را نباید پولکی کرد، که رشوه پذیرد. که عادت به پول گرفتن دارد. آنکه معتاد بپول گرفتن است. مرتشی. رشوه گیر. رشوه خوار. معتاد به رشوه
لغت نامه دهخدا
(دَ)
دهی است از دهستان ده پیر بخش حومه شهرستان خرم آباد. دارای 130 تن سکنه است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)
لغت نامه دهخدا
تصویری از هول هولکی
تصویر هول هولکی
دستپاچگی و با نهایت شتاب
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از بولکی
تصویر بولکی
روسی ک نانک
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از هولک
تصویر هولک
آبله دست وپا، هلاکت گردکان بازی کودکان
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از تولکی
تصویر تولکی
لجن زار، گنداب
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از هولی
تصویر هولی
((هَ))
کره اسبی که هنوز زین بر پشت آن نگذاشته باشند
فرهنگ فارسی معین
تصویری از پولکی
تصویر پولکی
پول دوست، آن که رشوه پذیرد
فرهنگ فارسی معین
تصویری از پولکی
تصویر پولکی
نوعی آب نبات شبیه پولک
فرهنگ فارسی معین
آب تنی
فرهنگ گویش مازندرانی
گوسفند تازه زاییده
فرهنگ گویش مازندرانی
دست پاچه، شتاب زده
فرهنگ گویش مازندرانی
پیشانی پالان، کوهان پالان اسب، بچه ی نامشروع
فرهنگ گویش مازندرانی
چرم روی کفل اسب که از دو طرف ران به رانکی وصل است تا رانکی
فرهنگ گویش مازندرانی
به یکباره، ناگهانی
فرهنگ گویش مازندرانی