جمع واژۀ هامّه. (منتهی الارب). به معنی حشرات الارض مثل مار وکژدم و راسو و مور و هر خزنده و گزنده است. (غیاث). در فارسی به تخفیف هم به کار رفته است: بسا که تو به ره اندر زبهر دانگی سیم شکست خواهی خوردن ز پشه و ز هوام. فرخی. جرم زمین تا قرار یافت ز عدلت بس نفس شکر کز هوام برآمد. خاقانی. اندرافتادند درهم ز ازدحام همچو اندر دوغ گندیده هوام. مولوی
جَمعِ واژۀ هامَّه. (منتهی الارب). به معنی حشرات الارض مثل مار وکژدم و راسو و مور و هر خزنده و گزنده است. (غیاث). در فارسی به تخفیف هم به کار رفته است: بسا که تو به ره اندر زبهر دانگی سیم شکست خواهی خوردن ز پشه و ز هوام. فرخی. جرم زمین تا قرار یافت ز عدلت بس نفس شکر کز هوام برآمد. خاقانی. اندرافتادند درهم ز ازدحام همچو اندر دوغ گندیده هوام. مولوی
آنچه از سقف یا دیوار خانه فروریزد، آوار، صدای فروریختن سقف یا بنا، داد و فریاد، جار و جنجال هوار کشیدن: داد کشیدن، جار و جنجال کردن هوار زدن: داد کشیدن، جار و جنجال کردن، هوار کشیدن
آنچه از سقف یا دیوار خانه فروریزد، آوار، صدای فروریختن سقف یا بنا، داد و فریاد، جار و جنجال هوار کشیدن: داد کشیدن، جار و جنجال کردن هوار زدن: داد کشیدن، جار و جنجال کردن، هوار کشیدن
دوقلو، دو بچه که در یک موقع از یک شکم زاییده شوند، هم شکم، همزاد، توأمان، دوبلغانه، جنابه چیزی که همراه، جفت و در کنار چیز دیگر باشد، مثل زن وشوهر
دُوقُلو، دو بچه که در یک موقع از یک شکم زاییده شوند، هَم شِکَم، هَمزاد، توأمان، دوبلغانه، جُنابِه چیزی که همراه، جفت و در کنار چیز دیگر باشد، مثل زن وشوهر
هم شکم، دو چیز با هم همزاد همزاد جنابه، با هم کودکی که با کودک دیگر در یک هنگام زاییده شده باشد همزاد دو قلو. توامان توامین، جمع توائم، جفت (زن و شوهر)، دو چیز همراه
هم شکم، دو چیز با هم همزاد همزاد جنابه، با هم کودکی که با کودک دیگر در یک هنگام زاییده شده باشد همزاد دو قلو. توامان توامین، جمع توائم، جفت (زن و شوهر)، دو چیز همراه