معنی قوام

قوام: غلظت، استواری، محکمی، استحکام، محکم کاری، استقامت، ثبات، اطمینان
پایداری، استحکام، صلابت، تأثّل، ثقابت، رصانت، اتقان، اشتداد، رستی، جزالت، ثبوت

فرهنگ واژه فارسی سره

فرهنگ فارسی عمید

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ فارسی معین

فرهنگ فارسی معین

قوام: قائِم ها، ایستاده ها، پابرجاها، استوارها، ثابت و برقرارها، پایدارها، جمعِ واژۀ قائِم

فرهنگ فارسی عمید

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

قوام: نیکوقامت. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) : رجل قوام، مرد نیکوقامت. (منتهی الارب). الحسن القامه و القوی علی القیام بالامر، امیر. ج، قوامون. (از اقرب الموارد)، سرپایی. (یادداشت مؤلف) : و اکثر مایعرض (الدوالی) یعرض للفیوج و المشاه و الحمالین و القوامین بین ایدی الملوک. (قانون ابوعلی سینا)

لغت نامه دهخدا

واژه‌های مرتبط با قوام