معنی همواره در لغت نامه دهخدا

پیوسته و همیشه و مدام. (برهان). هماره. هموار:، به خط و آن لب و دندانْش بنگر، که همواره مرا دارند در تاب.، پیروز مشرقی.، خواسته تاراج گشته سر نهاده بر زیان، لشکرت همواره یافه چون رمه ی ْ رفته شبان.، رودکی.، کردم روان و دل را بر جان او نگهبان، همواره گردش اندر گردان بوند و کاوان.، دقیقی.، همواره پراپیخ است آن چشم فژاکن، گویی که دو بوم آنجا بر خانه گرفته ست.، عماره.، همی بود همواره با من درشت، برآشفت یکبار و بنمود پشت.، فردوسی.، چه گویی کنون کار فرشیدورد، که بوده ست همواره با داغ و درد.، فردوسی.، بر او آفرین کرد گشتاسب و گفت، که با توخرد باد همواره جفت.، فردوسی.، این بود ملک را به جهان وقتی آرزو، وین بود خلق را همه همواره در ضمیر.، فرخی.، همواره پادشاه جهان بادا، آن حق شناس حق ده حرمت دان.، فرخی.، گفت کاین مردمان بی باکند، همه همواره دزد و چالاکند.، عنصری.، همواره باش مهتر و همواره جاودان، مه باش جاودانه و همواره باش حی.، منوچهری.، رازدار من تویی همواره یار من تویی، غمگسار من تویی من آن تو، تو آن من.، منوچهری.، جهان همواره گرد آمد بر او بر، نه بر رامین که بر دینار و گوهر.، فخرالدین اسعد.، گر رسم و خوی دیو گرفتند لاجرم، همواره پیش دیو بداندیش چاکرند.، ناصرخسرو.، با طاعت و ترس باش همواره، تا از تو به دل حسد برد ترسا.، ناصرخسرو.، امروز همواره عبادت می کنند. (کلیله و دمنه).، نه پیوسته باشد روان در بدن، نه همواره باشد زبان در دهن.، سعدی.، عزیزی در اقصای تبریز بود، که همواره بیدار و شبخیز بود.، سعدی.، تا گنج غمت در دل ویرانه مقیم است، همواره مرا کوی خرابات مقام است.، حافظ.،، یکسر. تماماً:، شب است اکنون که خورشیدم برفته ست، جهان همواره تاریکی گرفته ست.، فخرالدین اسعد.، رجوع به هموار شود

معنی همواره در فرهنگ لغت هوشیار

پی در پی، پیوسته، همیشه

معنی همواره در فرهنگ واژه مترادف متضاد

پیوسته، دایم، دایماً، دمبدم، علی الاتصال، لاینقطع، مدام، همیشگی، همیشه، متضاد: هرگز

معنی همواره - جستجوی لغت در جدول جو

همواره

فرهنگ فارسی عمید

همواره

لغت نامه دهخدا

همواره

فرهنگ لغت هوشیار

همواره

فرهنگ فارسی معین

همواره

فرهنگ واژه فارسی سره

همواره

فرهنگ واژه مترادف متضاد

تخواره

(پسرانه)

نام چند تن از شخصیتهای شاهنامه، از جمله نام پدر خزانه دار خسرو پرویز پادشاه ساسانی

فرهنگ نامهای ایرانی

مهیاره

(دخترانه)

آنکه از ماه دست بند دارد

فرهنگ نامهای ایرانی

هموار

صاف، مسطح، کنایه از موافق، مناسب، برابر، یکسان
هموار رفتن: نرم و آهسته رفتن
هموار کردن: مسطح کردن، تحمل کردن، برای مثال این درد نه دردی ست که بیرون رود از دل / این داغ نه داغی ست که هموار توان کرد (صائب - لغت نامه - هموار کردن)

فرهنگ فارسی عمید

هماره

همواره، همیشه، پیوسته، پی در پی

فرهنگ فارسی عمید

هامواره

همواره، همیشه، پیوسته، پی در پی

فرهنگ فارسی عمید

مهواره

(مَهَْ رَ / رِ)

سرماهی. مشاهره. (دستورالاخوان). ماهواره. ماهیانه. ماهانه. ماهیانه و مقرری ماه در ماه که به نوکران دهند. (از برهان) (از جهانگیری)

لغت نامه دهخدا

هواره

(هََ رَ)

نیستی و هلاکی. (منتهی الارب). هلاکت: من اطاع ربه فلا هواره علیه. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مواره

(مُ رَ)

پشم ریخته شده از گوسپند، زنده باشد و یا مرده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، پشم ریخته شده از درازگوش. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). موی خر که بیفکند. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

همواری

(هََ مْ)

برابری. تساوی. استواء. (یادداشت مؤلف) ، هموار بودن یا شدن. یکدستی. برابری سطح قسمتهای مختلف چیزی: اندر کشکاب لزوجتی است با نرمی و لغزانی و پیوستگی یعنی همواری قوام. (ذخیرۀ خوارزمشاهی) ، مناسبت. با خواست کسی جور آمدن. موافقت:
هموار کرد خواهی گیتی را؟
گیتی است کی پذیرد همواری ؟
رودکی.
چیزی که تو پنداری در حضرت و در غربت
کاری که تو اندیشی در کژی و همواری.
منوچهری.
، نرمی و ملایمت:
می کند هموار سوهان تیغ ناهموار را
هرکجا باید درشتی کرد همواری چه سود؟
صائب

لغت نامه دهخدا

هماره

(هََ رَ / رِ)

مخفف همواره، یعنی همیشه و دائم. (برهان). پیوسته. هموار. همواره. دائماً. (یادداشت مؤلف) :
فضل او خوان گر همه توحیدخواهی گفت تو
زآنکه فضل او هماره قدرت یزدان بود.
مجلدی گرگانی.
وین خیمۀ کبود نبینند و این دو مرغ
کایشان هماره از پس دیگر همی پرند.
ناصرخسرو.
رجوع به همواره و همار شود

لغت نامه دهخدا

مواره

(مَوْ وا رَ)

ناقۀ آسان سیر تیزرو. (منتهی الارب) (آنندراج). ماده شتر تیزرو که دارای راه نرم باشد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

هموار

آنچه قسمتهای مختلف آن در یک سطح باشد از زمین و جز آن، هم سطح، برابر، یکسان

فرهنگ لغت هوشیار