- هلم (نَ / نُو بَ نِ تَ)
جواب هلم ّ. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
معنی هلم - جستجوی لغت در جدول جو
- هلم (هََ لُمْ مَ)
بیا. (منتهی الارب). کلمه ای است به معنی خواندن به چیزی مانند تعال. لازم است اما به صورت متعدی نیز به کار رود، مانند: هلم شهدأکم، یعنی آنها را حاضر کنید. نزد حجازیان این کلمه اسم فعل است و درمورد مفرد و جمع و مذکر و مؤنث یکسان به کار میرود و بنی تمیم آن را فعل امر دانند و اهل نجد آن را صرف می کنند زیرا آن را در شمار افعال میدانند و ضمائر بدان میپیوندند و مثلاً در مثنی ’هلما’ و در مؤنث مفرد ’هلمی’ میگویند و برای جمعمؤنث هلممن به کار میبرند. (اقرب الموارد).
- هلم جرّا، و قس علیهذا. به همین نحو: سراپردۀ خرد و چتر ساخت و با وی طبلک میزدند... و علامت منجوق با آن یار شد وهلم جرا تا کارش بدین پایه رسید. (تاریخ بیهقی)
- هلم جرّا، و قس علیهذا. به همین نحو: سراپردۀ خرد و چتر ساخت و با وی طبلک میزدند... و علامت منجوق با آن یار شد وهلم جرا تا کارش بدین پایه رسید. (تاریخ بیهقی)
- هلم (هَُ لُ)
آهوان کوهی. (از منتهی الارب) (اقرب الموارد)
- هلم (هَِ لْ لَ)
فروهشتۀ سست. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)
- هلم
بیا درخواندن بسوی چیزی بکاررود بیا خ
- هلم
مرداب، آبگیر، پرتگاه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(هََ لَ)
لغت نامه دهخدا
سلق جبلی. (از مخزن الادویه) (حکیم مؤمن). نوعی از چغندر صحرائی است، و آن را حلیم میگویند به فتح حای بی نقطه. (برهان)
(هَِ لِمْ ما)
لغت نامه دهخدا
بسیار از نان و جز آن. (منتهی الارب) ، هر چیز زیاد و نیکویی بسیار. (اقرب الموارد)
(اَ لُ)
لغت نامه دهخدا
شهری است به طبرستان. (از منتهی الارب). شهرکی است درساحل دریای آبسکون از نواحی طبرستان. و ابراهیم بن احمد اهلمی که از روات است منسوب بدانجاست. (معجم البلدان). و رجوع به سفرنامۀ مازندران رابینو و فهرست آن شود
چغندرصحرائی راگویند، توضیح ریشه اش در تداول عامه بنام بیخ حلیمو مشهوراست ومورداستعمال دارویی دارد
چوب بلند و کلفت
تخریب شده، فرو ریخته، ریزش و تخریب ناگهانی
انباشتن، توده کردن
انباشته، توده
ریزش کردن، تخریب شدن
بالا زدن شلوار تا بالای زانو برای رفتن داخل آب یا گل
فرو ریختن بخشی از زمین های کنار رودخانه یا هرجایی که آب موجب
خاکستر آتش که به هوا خیزد، خاکستر سبک
روستایی در آمل، منطقه ی دشت بین رودخانه ی گلندرود و رودخانه ی چمستان نور