- هقب (هَِ قَ)
برای راندن اسب به خصوص. (از اقرب الموارد). کلمه ای که بدان اسب را زجر کنند. (منتهی الارب)
معنی هقب - جستجوی لغت در جدول جو
- هقب (هَِ قَ ب ب)
فراخ گلو، سطبر دراز ازشترمرغ و جز آن. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
- هقب (هََ)
فراخی. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پشت سر، واقع در پشت سر، دارای فاصلۀ مکانی یا زمانی، دور، چیزی یا کسی که سرعت و رفتار یا مهارتش کمتر از دیگران باشد، فرزند، فرزندزاده، نوادگان، بازماندگان، پاشنۀ پا
اسمی غیر از نام اصلی که فردی به آن شهرت پیدا کند، خواه دلالت بر ذم کند یا مدح
(قَ قَب ب)
لغت نامه دهخدا
سطبر سالخورده. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج). ستبر سالخورده. (ناظم الاطباء)
نزدیک، همسایه دیوار به دیوار، نزدیک شدن جای نزدیک دراز و باریک، دیرک چادر
((عَ قِ یا قَ))
فرهنگ فارسی معین
پاشنه پا، فرزند، نسل، جمع اعقاب، در فارسی به معنای پشت سر، دارای فاصله دورتر یا کمی دورتر، مقعد
بر نام، اسمی غیر از اسم اصلی که شخص به آن شهرت پیدا می کند، نامی که دلالت بر مدح یا ذم شخص کند، جمع القاب
