معنی هسیو - جستجوی لغت در جدول جو

هسیو

لغت نامه دهخدا

شخصی که اقرار و اعتراف به امری بکند، مقر، معترف
هستو شدن: اقرار کردن، اعتراف کردن، برای مثال به هستیش هستو شدی از نخست / اگر خویشتن را شناسی درست (اسدی - مجمع الفرس - هستو)

فرهنگ فارسی عمید

سیو

سیب، میوه ای تقریباً گرد با پوست زرد، قرمز یا سبز، گوشت سفید، خوشبو و خوش طعم که چند نوع است، درختی از تیرۀ گل سرخیان، دارای برگ های بیضی و دندانه دار که شکوفه های سفید و صورتی دارد

فرهنگ فارسی عمید

هسیر

یخ، آبی که از شدت سردی بسته و سفت شده باشد، هسر، هتشه، کاشه، برای مثال امروز از خجالت دوشینه بنده را / جانی ست پر ز آتش و طبعی پر از هسیر (سنائی - لغت نامه - هسیر)
یخی که در سرمای سخت بر روی زمین می بندد

فرهنگ فارسی عمید

مسیو

(مُ یُ)

به معنی آقا و محترم و شریف. (از فرهنگ نظام) ، در تداول عامه، خطاب به اقلیت مسیحی ارامنه و یا آشوریها گفته میشود ونیز در خطاب به فرنگیان و فرنگی مآبان مستعمل است

لغت نامه دهخدا

هیو

(هَُ یَیْ)

قصبه ای جزء دهستان فشند بخش کرج شهرستان تهران. دارای 2429 تن سکنه است. آب آن از چشمه سار. محصول آن غلات، بنشن، صیفی، باغات انگور، میوه جات، عسل، لبنیات و شغل اهالی زراعت و گله داری است و برخی در معدن ذغال سنگ کار می کنند. دبستان دارد. مزرعۀ سرای حشمت آباد واقع در کنار راه شوسه جزء این ده است. راه مالرو دارد و از قهوه خانه شاه دوست که سر راه شوسه واقعاست ماشین میرود. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

سیو

(وْ)

سیب که به عربی تفاح گویند. (برهان) (آنندراج) (جهانگیری) :
غلط کردم در این صورت که گفتم
زنخدان نگار خویش را سیو.
عمادی.
رجوع به سیب شود

لغت نامه دهخدا

هلیو

(هََ وْ)

سبدی را گویند که از چوب و نی بافند و چیزها در آن کنند. (برهان)

لغت نامه دهخدا

هسیر

(هَََ)

هسر است که یخ باشد. (برهان) :
امروز از خجالت دوشینه بنده را
جانی است پر ز آتش و طبعی پر از هسیر.
سنائی