- هزر (هَِ)
زیان زده. (منتهی الارب). مغبون. (اقرب الموارد) ، گول. (منتهی الارب). احمق. (اقرب الموارد) ، درشت. (منتهی الارب). شدید. (اقرب الموارد)
معنی هزر - جستجوی لغت در جدول جو
- هزر (قِ لَنْ)
به عصا سخت زدن بر پهلو و پشت کسی. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، سخت درخستن، راندن و دور کردن کسی را به عصا. (منتهی الارب) ، بر زمین زدن چیزی را، عطای بسیار دادن کسی را، خندیدن، شتافتن به حاجت، گران کردن نرخ در بیع. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، بی اندیشه خریدن چیزی را و درآمدن در آن. (منتهی الارب)
- هزر (هََ)
موضعی که در آن قوم ثمود هلاک شدند. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، قبیله ای در یمن که شب خفتند وهلاک شدند، و گویند شهر هذیل است. (اقرب الموارد)
- هزر
زیاندیده، دشوار، گول زدن: با چوبدستی، گران کردن نرخ، خندیدن، بی اندیشه خریدن
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
چرک زخم، مادۀ سفید رنگی که از دمل و زخم بیرون می آید و مرکب از مایع سلول های مرده، باکتری ها و گلبول های سفید است، رم، ریم، سیم، سخ، شخ، وسخ، پیخ، پژ، فژ، کورس، کرس، کرسه، هو، بخجد، بهرک، خاز، درن، قیح، کلچ، کلخج، کلنج
باطل، ضایع و بربادرفته
هدر دادن: از بین بردن، ضایع کردن
هدر رفتن: از بین رفتن، ضایع شدن
هدر دادن: از بین بردن، ضایع کردن
هدر رفتن: از بین رفتن، ضایع شدن
املای دیگر واژۀ بذر، بعضی از اندام های گیاهی مانند تخم، غده یا پیاز که گیاه جدیدی از آن می روید، تخم، دانه
اندازه گرفتن به حدس و تخمین، دید زدن، برآورد کردن حاصل مزرعه یا میوۀ درخت
مزاح، شوخی، سخن غیر جدی، سخن بیهوده، در علوم ادبی سخن منظوم یا منثور که محتوی مضامین غیراخلاقی و غیراجتماعی است
(هَِ رِ فَ)
لغت نامه دهخدا
شتر مادۀ کلانسال. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، گنده پیر. (منتهی الارب). عجوز. (اقرب الموارد). هزروفه
(هَِ رَ فَ)
لغت نامه دهخدا
هزرفه. شتر مادۀکلانسال. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، گنده پیر. (منتهی الارب). عجوز. (اقرب الموارد)
(بَ زَ)
لغت نامه دهخدا
خردمند استواررای و شریف. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از ذیل اقرب الموارد). ج، بهازر. (ناظم الاطباء)
(هََ رَ)
لغت نامه دهخدا
زمین تنگ. (منتهی الارب) ، تمام کسل. (اقرب الموارد). ج، هزرات: انه ذوهزرات و فیه هزرات، ای کسل تام. (اقرب الموارد)
سر بریدن حیوان پائین رفتن آب دریا و کم شدن آب پائین رفتن آب دریا و کم شدن آب
سم و هر ماده که قابل بروز فساد و اختلالات زیاد در بدن حیوان باشد و نیز موجب مرگ آن گردد
