جدول جو
جدول جو

معنی هزارمیخه - جستجوی لغت در جدول جو

هزارمیخه(هََ / هَِ خَ / خِ)
آنچه با میخهای بسیار استوار شده باشدو به کنایت در توصیف آسمان به کار رود:
حصن هزارمیخه عجب دارم
سست است سخت پایۀ دیوارش.
ناصرخسرو.
رجوع به هزارمیخ و هزارمیخی شود
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از هزارمیخ
تصویر هزارمیخ
جامۀ خشن و خرقۀ درویشان که بخیۀ بسیار بر آن زده باشند، آسمان پرستاره، برای مثال برکش میخ غم ز دل پیش که صبح برکشد / این خشن هزارمیخ از سر چرخ چنبری (خاقانی - ۴۲۵)
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از هزاربیشه
تصویر هزاربیشه
نوعی جعبه که چندین خانه داشته و در آن اسباب سفر می گذاشته اند
فرهنگ فارسی عمید
(هََ/ هَِ شَ / شِ)
رجوع به هزاربیشه شود
لغت نامه دهخدا
(هََ / هَِ رُ)
هزارم. تعدادی که پس از نهصدونودونهم و پیش از هزارویکم قرار گیرد. رجوع به هزارم شود
لغت نامه دهخدا
(خَ / خِ)
چهارمیخه. استوار. محکم. پابرجا. تزلزل ناپذیر
لغت نامه دهخدا
(هََ / هَِ بَخْ یَ / یِ)
گویا نوعی طراز و زینت جامه بوده است:... و بعضی منسوج به مقتضای وقت و روز مانند علم جامه و هزاربخیه و مدفون و شب اندرروز. (دیوان البسۀ نظام قاری ص 138)
لغت نامه دهخدا
(هََ / هَِ شَ / شِ)
جعبه ای که در آن بشقاب و استکان و قوری و کارد و چنگال و قنددان و چای دان و غیره هر یک جای مخصوص دارد و در سفرهابه کار رود. صندوقچۀ سفری که خانه های مختلف برای جا دادن خوردنیها و ادوات لازمۀ گوناگون دارد و معمولاً از چوب سازند. (از یادداشتهای مؤلف) :
چه غم تهی اگر از باده جام و شیشۀ ماست
که چشم پرفن ساقی هزاربیشۀ ماست.
صائب تبریزی
لغت نامه دهخدا
(چَ / چِ خَ / خِ)
استوار و محکم و پابرجا. رجوع به چارمیخه شود
لغت نامه دهخدا
(هََ / هَِ)
هزارمیخ. (برهان). جبۀ درویشان:
دلقش هزارمیخی چرخ و به جیب چاک
بازافکنش ز نور و فراویزش از ظلام.
خاقانی.
تیغ یک میخ آفتاب گذشت
جوشن شب هزارمیخی گشت.
نظامی.
چو گشت نغمۀ مرغان صبحگاه بلند
هزارمیخی شب بر خود آسمان بدرید.
امیرخسرو.
دوتویی فقرا جامه ای است کز عظمت
هزارمیخی افلاکش آستر یابی.
سلمان ساوجی.
، هزارمیخه. آنچه به میخهای بسیار استوار بود و به کنایت آسمان است:
کاین هفت خدنگ چارمیخی
وین نه سپر هزارمیخی.
نظامی.
رجوع به هزارمیخ و هزارمیخه شود
لغت نامه دهخدا
(هََ / هَِ)
خرقۀ درویشان که بخیۀ بسیار بر آن زده باشند، و آن را هزارمیخی هم میگویند. (برهان). نوعی از لباس فقرا که به رشته های گنده جابه جا دوزند. (غیاث) :
چو پشت قنفذ گشته تنورش از پیکان
هزارمیخ شده درعش از بسی سوفال.
زینبی.
برکش میخ غم ز دل پیش که صبح برکشد
این خشن هزارمیخ از سر چرخ چنبری.
خاقانی.
دلق هزارمیخ شب آن من است و من
چون روز سر ز صدرۀ خارا برآورم.
خاقانی.
ازبهر پاره پیر فلک را به دست صبح
دلق هزارمیخ ز سر برکشیده اند.
خاقانی.
، کنایه از آسمان پرکواکب است. (برهان). کنایه از فلک باشد. (انجمن آرا). به این معنی شاهدی یافت نشد و گویا از همان ابیات خاقانی این معنی مستفاد شده، در صورتی که خاقانی آسمان را به دلق هزارمیخ تشبیه کرده است
لغت نامه دهخدا
(هََ / هَِ رُ)
رجوع به هزارمین شود
لغت نامه دهخدا
تصویری از هزارمین
تصویر هزارمین
عددترتیبی برای هزار، درمرحله هزارم
فرهنگ لغت هوشیار
صندوقچه کم قطری دارای دوطبقه که مسافران سابقا همراه میبردند وآن بخانه های بزرگ وخردباشکال مختلف قسمت میشد وهرخانه ای جای یکی از لوازم سفر مانند: جای چای جای قند وجای استکان جای قاشق وچنگال وغیره. توضیح این کلمه را (هزارپیشه) هم گویند
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از هزار میخ
تصویر هزار میخ
خرقه درویشان که بخیه بسیاری بر آن زده باشند، آسمان پر ستاره
فرهنگ فارسی معین
((هِ. ش))
جعبه یا صندوقچه ای که داخل آن دارای خانه های متعدد بوده و از آن برای حمل لوازم سفر استفاده می کردند
فرهنگ فارسی معین
استوار، محکم، معتبر، چهارمیخه
فرهنگ واژه مترادف متضاد