معنی هایط - جستجوی لغت در جدول جو

هایط

لغت نامه دهخدا

هایم

سرگردان، سرگشته، متحیر

فرهنگ فارسی عمید

هایل

ترساننده، ترس آور، هولناک

فرهنگ فارسی عمید

غایط

سرگین، پلیدی انسان، زمین پست، مغاک، موضع قضای حاجت

فرهنگ فارسی عمید

هابط

فرودآینده

فرهنگ فارسی عمید

هایل

(یِ)

هائل. ترسناک. رجوع به هائل شود

لغت نامه دهخدا

حایط

(یِ)

از نواحی یمامه است. حفصی گوید: سوق الفقی آنجا بوده است. (معجم البلدان ج 2 ص 204)

لغت نامه دهخدا

حایط

(یِ)

مراد زمینی است در داخل شهر که اطراف آن دیوار کشیده باشند و در آن زراعت کنند. این گونه زمینها را امروزدر سبزوار حیط بر وزن نمط و در مشهد حیطه بر وزن بیضه گویند. (حواشی تاریخ بیهق از بهمنیار ص 332)

لغت نامه دهخدا

عایط

(یِ)

رجوع به عائط شود

لغت نامه دهخدا

هبیط

(هََ)

لاغر از بیماری و گوشت رفته. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). لاغر. (اقرب الموارد) ، شتر لاغر وباریک اندام. (لسان العرب) ، ناقۀ لاغر. ماده شتر باریک اندام و لاغر. (معجم متن اللغه) (لسان العرب). اشتر لاغر. (مهذب الاسماء) ، گاو وحشی. (معجم متن اللغه) (لسان العرب) ، گاو لاغر. (لسان العرب). عبید بن ابرص گوید:
و کان اقتادی تضمن نسعها
من وحش أورال، هبیط مفرد.
(از لسان العرب).
، زمین باریک. (لسان العرب)

لغت نامه دهخدا

تهایط

(تَ زَ زُ)

گرد آمدن واصلاح امور کردن قوم میان خود. ضد تمایط. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

هیاط

(کُ)

بانگ وفریاد کردن، مهایطه، (منتهی الارب) (آنندراج) (اقرب الموارد)، نزدیک گردیدن، دور شدن، (منتهی الارب) (آنندراج)، ضعیف و ناتوان شمردن، (از اقرب الموارد)، هایط هیاطاً فلاناً، استضعفه، (اقرب الموارد)،
اضطراب و رفت و آمد: هم فی هیاط و میاط، أی اضطراب و مجی ٔ و ذهاب، (اقرب الموارد)،
دیوار کشیدنی بلند گرداگرد شهر باشد، (فرهنگ اسدی)

لغت نامه دهخدا

هابط

(بِ)

فرودآورنده. نازل شونده. فرودآینده. (ازمنتهی الارب) (از غیاث اللغات) (از آنندراج) (از ناظم الاطباء). فرودآینده و هبوطکننده. (فرهنگ نظام). آنکه فرود می آید. به زیرشونده. نازل. به زیرآینده، (اصطلاح نجوم) رجوع به هبوط شود:
اگر ز عزم و ز حزم تو آفریده شدی
به طبع راجع و هابط نیامدی اختر.
مسعودسعد

لغت نامه دهخدا

هاید

توما، مستشرق انگلیسی، به سال 1636 به دنیا آمد، زبانهای شرقی را در دانشگاه کمبریج آموخت، وی با کمک والتون، تورات را به زبانهای عربی، فارسی، لاتین و سریانی ترجمه و منتشر کرد، وفات وی به سال 1703 اتفاق افتاد، (اعلام المنجد)

لغت نامه دهخدا

هایگ

شخص افسانه ای است که برطبق اساطیر ارامنه جد اعلای این قوم بشمار میرود و گویند از نسل یافث بن نوح میباشد و در موقع بنای برج بابل حضورداشته، بعداً حاضر به اطاعت و فرمانبرداری از بلوس نشد و با 300 تن از پیروان خویش به سواحل دریاچۀ وان منتقل گشت و بنای محاربه را با بلوس گذاشت و او رابه خاک و خون غلطانید و گویند وی 400 سال زندگی کردو به سال 2265 قبل از میلاد درگذشت، (قاموس الاعلام ترکی)
ویلیام، از مشاهیر جهانگردان انگلیسی (1652-1715 میلادی). وی دوبار بگرد جهان برآمده است یکی از 1673 تا 1691 و دیگری از 1699 تا 1701 میلادی. (از قاموس الاعلام ترکی)

لغت نامه دهخدا

غایط

(یِ)

غائط. مقابل بول. براز. مدفوع. گه. گوه. ککه. پلیدی. عذره. حدث مردم. نجاست، زمین پست فراخ و کنایه از پلیدی مردم است بدان جهت که وقت قضای حاجت به طرف زمین پست روند. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

هالط

(لِ)

فروهشته شکم. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). المسترخی البطن. (اقرب الموارد) (معجم متن اللغه) ، کشت درهم پیچیده. (منتهی الارب) (آنندراج). الزرع الملتف. (معجم متن اللغه)

لغت نامه دهخدا

طایط

(یِ)

رجوع به طائط شود

لغت نامه دهخدا