معنی تهایط تهایط(تَ زَ زُ) گرد آمدن واصلاح امور کردن قوم میان خود. ضد تمایط. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) لغت نامه دهخدا
