معنی نجخ - جستجوی لغت در جدول جو

نجخ

لغت نامه دهخدا

نجف

(پسرانه)

نام شهری در عراق که آرامگاه علی (ع) در آن واقع شده است

فرهنگ نامهای ایرانی

نجم

(دخترانه)

ستاره، نام سوره ای در قرآن کریم

فرهنگ نامهای ایرانی

نخج

گیاهی که از آن جارو درست می کنند، جارو، حربۀ نوک تیز، سیخ

فرهنگ فارسی عمید

نجح

روا گشتن، برآمدن حاجت، پیروزی

فرهنگ فارسی عمید

انجخ

چین و چروک پوست بدن یا چین خوردگی پوست چهره در اثر پیری، نجوغ، انجوخ

فرهنگ فارسی عمید

نفخ

اتساع معده و روده ها در اثر تجمع گاز، دمیدن با دهان، پف کردن، باد کردن

فرهنگ فارسی عمید

ناخ

ناف، سوراخ و گودی کوچک روی شکم که از بریدن بند ناف باقی می ماند، وسط و میان چیزی

فرهنگ فارسی عمید

نجل

آب روان بر روی زمین، زهاب که از زمین یا از رودبار برآید

فرهنگ فارسی عمید

نجم

ستاره، هر یک از نقطه های درخشان که شب در آسمان دیده می شود، اختر، نیّر، جرم، کوکبه، تارا، استاره، نجمه، کوکب، ستار، مفرد نجوم و انجم
قسط
پنجاه و سومین سورۀ قرآن کریم، مکی، دارای ۶۲ آیه، والنّجم

فرهنگ فارسی عمید

نسخ

نسخه ها، نوشته ها، جمع واژۀ نسخه

فرهنگ فارسی عمید

نرخ

ارزش چیزی، قیمت، بها

فرهنگ فارسی عمید

نجد

زمین وسیع و بلند، سرزمین بلند

فرهنگ فارسی عمید

منجخ

(مُ نَ ج جِ)

سرفنده. (منتهی الارب) (آنندراج). سرفنده. آنکه سرفه می کند. (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

منجخ

(مِ جَ)

سنگی باشد که بر فلاخن گذارند و اندازند و به این معنی به جای نون لام هم بر نظر آمده است. (برهان) (آنندراج). در جهانگیری و رشیدی ’ملخچ’ به این معنی آمده. رجوع به ملخچ شود

لغت نامه دهخدا

انجخ

(اَ جُ)

چین وشکن روی و اندام و جز آن. (از برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (از هفت قلزم) (ازانجمن آرا). انجخ و انجوخ چینهایی که از پیری یا ازدرد و غم در روی و پیشانی آشکار شود. در بعضی از نسخه ها به معنی ترکیدن پوست دست و پا نقل شده، در کتاب مجتبی به معنی شکن پوست لاغر و در کتاب محبوب العارفین بمعنی شکن روی آمده است. (از شعوری ج 1 ورق 102 الف). انجوغ. انجوخ. انجغ. چین. شکنج. ترنجیدگی. (یادداشت مؤلف). و رجوع به هر کدام از کلمات مذکور شود

لغت نامه دهخدا

نجث

باز کاویدن زره، نیام دل، سرای مرد باز کاونده جوینده

معنی نجخ - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما