افشاننده. نثارکننده. (ناظم الاطباء). آنکه بر کسی نثار را بریزد. (آنندراج). نثارافشان: باز تیغزبان سخن گهر است سخنم بر سخن نثارگر است. ثنائی (ازآنندراج)
افشاننده. نثارکننده. (ناظم الاطباء). آنکه بر کسی نثار را بریزد. (آنندراج). نثارافشان: باز تیغزبان سخن گهر است سخنم بر سخن نثارگر است. ثنائی (ازآنندراج)
نقاش. (تفلیسی) (آنندراج) (از مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء). مصور. رسم کننده. (ناظم الاطباء). صورتگر. چهره گشا. نگارنده. (یادداشت مؤلف) : چندان نگار دارد رویش که هر زمان حیران شود نگارگر اندر نگار او. فرخی. با حله ای بریشم ترکیب او سخن با حله ای نگارگر نقش او زبان. فرخی. چو جامۀ نگارگر شود هوا نقطّ زر شود بر او نقای او. منوچهری. نگارگر فلک جادوی بهارآرای بهاری آورد اینک چو صدهزار نگار. مسعودسعد. باد صبا نگارگر بوستان شده ست در بوستان چگونه توان بود بی نگار. امیرمعزی (از آنندراج). نسخۀ چشم و ابرویت پیش نگارگر برم گویمش اینچنین بکش صورت قوس و مشتری. سعدی. ، بت ساز. بتگر: خرد و جان بود نگارپرست تا چنوئی نگارگر باشد. مسعودسعد
نقاش. (تفلیسی) (آنندراج) (از مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء). مصور. رسم کننده. (ناظم الاطباء). صورتگر. چهره گشا. نگارنده. (یادداشت مؤلف) : چندان نگار دارد رویش که هر زمان حیران شود نگارگر اندر نگار او. فرخی. با حله ای بریشم ترکیب او سخن با حله ای نگارگر نقش او زبان. فرخی. چو جامۀ نگارگر شود هوا نُقَطّ زر شود بر او نقای او. منوچهری. نگارگر فلک جادوی بهارآرای بهاری آورد اینک چو صدهزار نگار. مسعودسعد. باد صبا نگارگر بوستان شده ست در بوستان چگونه توان بود بی نگار. امیرمعزی (از آنندراج). نسخۀ چشم و ابرویت پیش نگارگر برم گویمش اینچنین بکش صورت قوس و مشتری. سعدی. ، بت ساز. بتگر: خِرَد و جان بود نگارپرست تا چنوئی نگارگر باشد. مسعودسعد
جمع نحریر، دانش پژوهان نیکدانان جمع نحریر: وچون صاحب هنری بمعرفت شعرشهرت یافت وبنزدیک نحاریر سخنوران بنقدشعرمحکوم علیه شدومشار الیه گشت سخن او رادرردوقبول هرلفظ ومعنی که گویدنش صریح شناسند
جمع نحریر، دانش پژوهان نیکدانان جمع نحریر: وچون صاحب هنری بمعرفت شعرشهرت یافت وبنزدیک نحاریر سخنوران بنقدشعرمحکوم علیه شدومشار الیه گشت سخن او رادرردوقبول هرلفظ ومعنی که گویدنش صریح شناسند
