- نباج
نباغ، هوو، دو زن که یک شوهر داشته باشند هر کدام هووی دیگری نامیده می شود، همشوی، هم شو، بناغ، وسنی، اموسنی
معنی نباج - جستجوی لغت در جدول جو
- نباج (نُ)
آواز سگ. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) : نباج الکلب، نباحه. (اقرب الموارد) (المنجد). نبیج. نباح. (از معجم متن اللغه) ، آواز تیز و ضرطه. (ناظم الاطباء). تیز. (آنندراج) (منتهی الارب). ضراط. (المنجد) (اقرب الموارد) (معجم متن اللغه) ، آواز. (آنندراج) (منتهی الارب)
- نباج (نَ)
پشته ها. (آنندراج). آکام عالیه. (اقرب الموارد) (المنجد). جمع واژۀ نبجه. (از منتهی الارب). رجوع به نبجه شود، نبج. جوال های سیاه. (از معجم متن اللغه). رجوع به نبج شود
جمع واژۀ نبجان بمعنی وعید است. (المنجد). رجوع به نبجان شود
جمع واژۀ نبجان بمعنی وعید است. (المنجد). رجوع به نبجان شود
- نباج (نَ)
بمعنی انباغ است و آن دو زن باشد که درنکاح یک مرد است. (برهان قاطع). نباغ. انباغ. (حاشیۀ برهان قاطع چ معین). آن دو زنند که در عقد یک شوهر باشند و آنان یکدیگر را وسنی خوانند، و نباغ تبدیل نباج است. (انجمن آرا). دو زن که دارای یک شوی باشندو هر یک از آن دو نباج است مرد دیگری را و نباغ نیزگویند. (ناظم الاطباء). رجوع به بنانج و نباغ شود
- نباج (نُ)
موضعی است در طریق بصره به مکه. (از معجم البلدان). و آن قریه ای است از بادیۀ بصره در نیمه راه بصره به مکه. (از الانساب سمعانی)
- نباج
تیز گوز، آوایسگ هریک ازدوزن یک شوهرنسبت بدیگری انباغ
- نباج ((نَ))
نباغ. انباغ، هر یک از دو زن یک شوهر نسبت به دیگری
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
هوو، دو زن که یک شوهر داشته باشند هر کدام هووی دیگری نامیده می شود، همشوی، هم شو، بناغ، وسنی، اموسنی
نوعی شیرینی بلورین که از شیرۀ شکر درست می کنند
گیاه، هر رستنی که از زمین بروید، گیا، گیه، گیاغ، علف، نبت، کلأ
گیاه، هر رستنی که از زمین بروید، گیا، گیه، گیاغ، علف، نبت، کلأ
نسل و نژاد، آنچه از گله و رمه زاییده شود، بچه ای که از چهارپایان به وجود آید
(اِ)
لغت نامه دهخدا
سخن آمیخته و ناپیدا گفتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). تخلیط در کلام. (از اقرب الموارد).
(نُ جی ی)
لغت نامه دهخدا
سگ سخت آواز. (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از منتهی الارب). نباح. (المنجد). الکلب النباجی. (اقرب الموارد). نباج. (معجم متن اللغه)
دهی از دهستان بخش افجۀ شهرستان تهران با 196 تن سکنه. آب آن از رود خانه افجه و محصول آن غلات و بنشن است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1) ، احتکار. حکره. (یادداشت مؤلف) ، کرایۀ انبار. کرایۀ کالای بانبار سپرده. (یادداشت مؤلف)
آگاهی دانست، آمادگی تیر ساز، تیر دار، تیر فروش، جمع نبیل، زیرکان هشیاران والایان، جمع نبل، تیر ها تیرسازتیرفروش، خداوندتیر تیردارصاحب تیر، جمع نبیل، جمع نبل
آنکه شراب افکند، نبیذفروش می فروش: روزپس جاهلی که درخوراویی مطرب بهترنشسته بردرنباد. (ناصرخسرولغ) توضیح درمتن دیوان ناصرص: 117 مطرب شاید نشسته بردربیاد. ودرحاشیه: ظاهرانباذ
