معنی ناماذون در فرهنگ لغت هوشیار

بی پروانه بی دستوری بی اجازه غیرمجازمقابل ماذون

معنی ناماذون در فرهنگ واژه مترادف متضاد

غیرماذون، غیرمجاز، منع، متضاد: ماذون

معنی ناماذون - جستجوی لغت در جدول جو

ناماذون

فرهنگ لغت هوشیار

ناماذون

فرهنگ واژه مترادف متضاد

نامیمون

شوم، کسی که هر کجا پا بگذارد بدبختی و مصیبت پیدا شود، پاسبز، بدقدم، تخجّم، مشئوم، سیاه دست، مشوم، خشک پی، منحوس، بداغر، شمال، سبز پا، نامبارک، میشوم، نحس، بدشگون، سبز قدم، بدیمن، نافرّخ، مرخشه، شنار

شوم، کسی که هر کجا پا بگذارد بدبختی و مصیبت پیدا شود، پاسَبز، بَدقَدَم، تَخَجُّم، مَشئوم، سیاه دَست، مَشوم، خُشک پِی، مَنحوس، بَداُغُر، شِمال، سَبز پا، نامُبارَک، مَیشوم، نَحس، بَدشُگون، سَبز قَدَم، بَدیُمن، نافَرُّخ، مَرَخشِه، شَنار

فرهنگ فارسی عمید

ناموزون

ناسنجیده، ناساز، ناهماهنگ، ناهنجار، فاقد تعادل

فرهنگ فارسی عمید

نامطعون

(مَ)

کسی که بر او ملامتی وطعنی وارد نیست. مقابل مطعون. رجوع به مطعون شود

لغت نامه دهخدا

نامظنون

(مَ)

که محل شک و گمان نیست. که مورد ظن واقع نشده است

لغت نامه دهخدا

نامأذون

(مَءْ)

بی اجازه. غیرمجاز. که مجاز و مأذون نیست. مقابل مأذون. رجوع به مأذون شود

لغت نامه دهخدا

نامعذور

(مَ)

که دارای عذر و بهانه ای نیست. کسی که عذرش مقبول نیست

لغت نامه دهخدا

ناهمایون

(هَُ)

شوم. نامبارک. در بیت زیر مجازاً زشت. ناپسند:
سخن کز دهن ناهمایون جهد
چو ماری است کز خانه بیرون جهد.
بوشکور

لغت نامه دهخدا

ناموزون

(مَ / مُو)

ناسنجیده. مخالف. ناساز. (آنندراج). ناهنجار. ناهموار. زمخت:
عیسی دورانم و این کور شد دجال من
قدر عیسی کی نهد دجال ناموزون کور؟
خاقانی.
و خاطرش از خطر جهالت و ضلالت او خایف و رنجور که کدام روز از جنون ناموزون او آفتی زاید. (سندبادنامه ص 114) ، ناپسند. ناهماهنگ. ناخوشایند، شعری که وزن آن درست نباشد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

نامیمون

(مَ / مِ مو)

منحوس. شوم. نحس. منفور. ناپسند. ناپسندیده. مشؤوم. نامبارک: و اهالی روزگار بر سؤتدبیر و فساد عادات و خبث خیال و اعمال...و رسوم نامیمون او وقوف دارند. (جهانگشای جوینی)

لغت نامه دهخدا

نامأمون

(مَءْ)

ناامن. ناایمن. نامحفوظ. که ایمنی و امنیت ندارد

لغت نامه دهخدا

نامختون

(مَ)

نابریده. اقلف. اغرل. اغلف. که ختان نشده باشد. ختنه نشده

لغت نامه دهخدا

نامسکون

(مَ)

غیرمسکون. که در آن کسی سکنی ̍ نگرفته است. متروک، ناآباد. ویران. ویرانه. نامعمور. بایر

لغت نامه دهخدا

قامارون

قاماریون، رجوع به قاماریون شود

لغت نامه دهخدا

نامسکون

لوت ناآباد ویران جایی که سکنه نداردمقابل مسکون، ویران بایر

فرهنگ لغت هوشیار

ناهمایون

نامبارک شوم مقابل همایون

فرهنگ لغت هوشیار

نامطعون

سرزنش نشده کسی که موردطعن وملامت قرارنگرفته مقابل مطعون. کسی که موردطعن قرارنگرفته مقابل مطعون

فرهنگ لغت هوشیار

نامالوف

خوناپذیر آنچه بدان انس والفت نگرفته باشند مقابل مالوف

فرهنگ لغت هوشیار

نامامون

سیجناک بی زنهار نا ایمن غیرمحفوظ مقابل مامون

فرهنگ لغت هوشیار

نامعذور

پوزش ناپذیر آنکه دارای عذر وبهانه ای موجه نیست

فرهنگ لغت هوشیار

ناموزون

ناهنجار، زمخت، ناسنجیده

فرهنگ لغت هوشیار

ناماجور

بی مزد آنکه بمزد و پاداش خودنرسیده بی مزد

فرهنگ لغت هوشیار

ناماخوذ

گرفته ناشده، اخذ ناشده، آزاد ناگرفته، آزاد، سرزنش نشده گرفته نشده اخذنشده، گرفتار نشده آزاد، آنکه موردمواخذه قرارنگرفته

فرهنگ لغت هوشیار

ناماکول

نخوردنی بدمزه خورده نشده، غیرقابل خوردن غیر ماکول مقابل ماکول

فرهنگ لغت هوشیار

نامظنون

کسی که مورد ظن قرارنگرفته مقابل مظنون

فرهنگ لغت هوشیار

نامامول

آرزونکرده نابیوسا غیرمتوقع غیرمنتظربخلاف آرزو مقابل مامول

فرهنگ لغت هوشیار

نامانوس

غیر معتاد، نا آشنا ناشناس نا آشنا خوناگرفته ناآشناناشناخته: (بدین وضع نامعهود و طریق نامالوف آمدن برسبیل تفرد وتجرد موجب نیست ک {یاکلمات (لغات) نامانوس. کلمات (لغات) دور از ذهن

فرهنگ لغت هوشیار