- نابالغی (لِ)
صفت نابالغ. نابالغ بودن. نارسیدگی. صغر، نادانی. بی تمیزی
معنی نابالغی - جستجوی لغت در جدول جو
- نابالغی
عدم بلوغ صغر مقابل بلوغ، ساده لوحی بی تمیزی
- نابالغی
عدم النّضج
- نابالغی
Immaturity
- نابالغی
immaturité
- نابالغی
imaturidade
- نابالغی
inmadurez
- نابالغی
niedojrzałość
- نابالغی
незрелость
- نابالغی
незрілість
- نابالغی
onvolwassenheid
- نابالغی
Unreife
- نابالغی
نابالغی، نوجوان
- نابالغی
immaturità
- نابالغی
نابالغی
- نابالغی
ความไม่เป็นผู้ใหญ่
- نابالغی
ketidakdewasaan
- نابالغی
חוֹסֶר בַּגְרוּת
- نابالغی
不成熟
- نابالغی
utoto
- نابالغی
미성숙
- نابالغی
olgunlaşmamışlık
- نابالغی
অপ্রাপ্তবয়স্কতা
- نابالغی
अपरिपक्वता
- نابالغی
未熟
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پسر یا دختری که به بلوغ شرعی نرسیده. سن بلوغ شرعی برای پسر پانزده سالگی و برای دختر نه سالگی است
(لِ)
لغت نامه دهخدا
کودک. آن که هنوز به سن تمیز نرسیده باشد. (آنندراج). نارسیده. کودکی که به سن بلوغ و رشد نرسیده باشد. (ناظم الاطباء). صغیر. خواب نادیده. به حد مردان نرسیده. به حد زنان نرسیده:
شنیدم که نابالغی روزه داشت
به صد محنت آورد روزی به چاشت.
سعدی.
یکی تشنه میگفت و جان می سپرد
خنک نیکبختی که در آب مرد
بدو گفت نابالغی کای عجب
چو مردی چه سیراب و چه تشنه لب.
سعدی (بوستان).
، نادان. ساده لوح. که قوه تشخیص ندارد. که صاحب تمیز نیست:
همه گفتند کاین خیال بد است
قول نابالغان بی خرد است.
نظامی.
چو با او ساختی نابالغی جنگ
ببالغتر کسی برداشتی سنگ.
نظامی
شنیدم که نابالغی روزه داشت
به صد محنت آورد روزی به چاشت.
سعدی.
یکی تشنه میگفت و جان می سپرد
خنک نیکبختی که در آب مرد
بدو گفت نابالغی کای عجب
چو مردی چه سیراب و چه تشنه لب.
سعدی (بوستان).
، نادان. ساده لوح. که قوه تشخیص ندارد. که صاحب تمیز نیست:
همه گفتند کاین خیال بد است
قول نابالغان بی خرد است.
نظامی.
چو با او ساختی نابالغی جنگ
ببالغتر کسی برداشتی سنگ.
نظامی
بچه، خردسال، صغیر، نوباوه
متضاد: بالغ
متضاد: بالغ