نام کوهی است که منوچهر در آن کوه متولد شد و آن را مانوشان هم می گویند، (برهان) (آنندراج) (انجمن آرا)، چنین نامی در شاهنامه و فهرست ولف نیامده ولی در بندهش مانوش (منوش) هم به کوهی اطلاق شده که منوچهر در آن تولد یافته و هم نام چندتن از نیاکان منوچهر است، از جمله مانوش پسر ’کی پشین’ و پدر ’کیوجی’، در فصل 12 بندهش بند 2 چنین آمده: کوه ’زرذز’ که آن را نیز مانوش گویند از سلسله جبال البرز است، و نیز در بند ده همین فصل آمده: کوه مانوش بسیار بزرگ است، کوهی است که منوچهر در بالای آن تولد یافت و در ’زامیادیشت’ بند 1 در جزو کوهها از کوه منوشه اسم برده شده و پس از آن از کوه ’زرذز’ یاد شده بنابراین ’زرذز’ کوهی است نزدیک کوه مانوش (که در بندهش هر دو یکی محسوب شده)، (حاشیۀ برهان چ معین)، و رجوع به یشتها تألیف پورداود ج 2 ص 50 شود
نام کوهی است که منوچهر در آن کوه متولد شد و آن را مانوشان هم می گویند، (برهان) (آنندراج) (انجمن آرا)، چنین نامی در شاهنامه و فهرست ولف نیامده ولی در بندهش مانوش (منوش) هم به کوهی اطلاق شده که منوچهر در آن تولد یافته و هم نام چندتن از نیاکان منوچهر است، از جمله مانوش پسر ’کی پشین’ و پدر ’کیوجی’، در فصل 12 بندهش بند 2 چنین آمده: کوه ’زرذز’ که آن را نیز مانوش گویند از سلسله جبال البرز است، و نیز در بند ده همین فصل آمده: کوه مانوش بسیار بزرگ است، کوهی است که منوچهر در بالای آن تولد یافت و در ’زامیادیشت’ بند 1 در جزو کوهها از کوه منوشه اسم برده شده و پس از آن از کوه ’زرذز’ یاد شده بنابراین ’زرذز’ کوهی است نزدیک کوه مانوش (که در بندهش هر دو یکی محسوب شده)، (حاشیۀ برهان چ معین)، و رجوع به یشتها تألیف پورداود ج 2 ص 50 شود
جلاداده و صیقل شده، شبیه به مینا کرده شده. (ناظم الاطباء). شبیه به شیشۀ کبود: کشیده عمود آن شتابنده رود از آن کوه میناوش آمد فرود. نظامی (اقبالنامه چ وحید ص 177). رجوع به مینا شود
جلاداده و صیقل شده، شبیه به مینا کرده شده. (ناظم الاطباء). شبیه به شیشۀ کبود: کشیده عمود آن شتابنده رود از آن کوه میناوش آمد فرود. نظامی (اقبالنامه چ وحید ص 177). رجوع به مینا شود
نام پسر قیدافه (پادشاه اندلس) که داماد فور هندی و معاصر اسکندر بود، فردوسی از زبان قیدافه به اسکندر خطاباً گوید: چنان دان که طینوش فرزندمن کم اندیشه از دانش و پند من یکی بادسار است و داماد فور نباید که داند ز نزدیک و دور، فردوسی، ، نام سفیری رومی نزد یزدگرد، (لغات شاهنامۀ رضازادۀ شفق)
نام پسر قیدافه (پادشاه اندلس) که داماد فور هندی و معاصر اسکندر بود، فردوسی از زبان قیدافه به اسکندر خطاباً گوید: چنان دان که طینوش فرزندمن کم اندیشه از دانش و پند من یکی بادسار است و داماد فور نباید که داند ز نزدیک و دور، فردوسی، ، نام سفیری رومی نزد یزدگرد، (لغات شاهنامۀ رضازادۀ شفق)
عبادتگاهی در کوه آتشگاه به زمان طهمورث که در آنجا بتان نهادنده بودی بسیار چنانکه از جملۀ شهرهای مشرق آنجا آمدندی به حج کردن تا روزگار گشتاسف و اسفندیار به فرمان پدر آن را از بتان خالی کرد و آتشگاه کرد و هم بر آن بماند تا شاه اسکندر آن را خراب کرد و چنان آورده اند که طهمورث آنجا نهاده است. (از مجمل التواریخ و القصص چ بهار ص 461 و 462)
عبادتگاهی در کوه آتشگاه به زمان طهمورث که در آنجا بتان نهادنده بودی بسیار چنانکه از جملۀ شهرهای مشرق آنجا آمدندی به حج کردن تا روزگار گشتاسف و اسفندیار به فرمان پدر آن را از بتان خالی کرد و آتشگاه کرد و هم بر آن بماند تا شاه اسکندر آن را خراب کرد و چنان آورده اند که طهمورث آنجا نهاده است. (از مجمل التواریخ و القصص چ بهار ص 461 و 462)
یکی از بخشهای شهرستان گرگان که در مشرق بخش رامیان واقع و قسمت جنوبی آن کوهستانی و سردسیرو قسمت شمالی آن معتدل و مرطوب است. آب قریه های کوهستانی این بخش از چشمه سارها و قراء دامنه ای و دشت ازرودخانه های اوغان، خرخر، چهل چای و نرم آب تأمین میشود. محصول عمده بخش غلات، برنج، حبوبات، ابریشم، توتون و لبنیات است و شغل عمده اهالی زراعت و گله داری است. این بخش از دو دهستان به نام کوهسارات و مینودشت تشکیل شده تعداد آبادیهای آن 87 و جمعیت بخش در حدود 18500 نفر است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)
یکی از بخشهای شهرستان گرگان که در مشرق بخش رامیان واقع و قسمت جنوبی آن کوهستانی و سردسیرو قسمت شمالی آن معتدل و مرطوب است. آب قریه های کوهستانی این بخش از چشمه سارها و قراء دامنه ای و دشت ازرودخانه های اوغان، خرخر، چهل چای و نرم آب تأمین میشود. محصول عمده بخش غلات، برنج، حبوبات، ابریشم، توتون و لبنیات است و شغل عمده اهالی زراعت و گله داری است. این بخش از دو دهستان به نام کوهسارات و مینودشت تشکیل شده تعداد آبادیهای آن 87 و جمعیت بخش در حدود 18500 نفر است. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)
جزیره ای است در دریای مدیترانه متعلق به اسپانیا که در شرق جزایر بالئار قرار دارد. مساحتش 780 کیلومتر مربع و جمعیتش 42500 نفر است. این جزیره تقریباً فاقد کوه وتپه و ارتفاعات است و تقریباً به صورت دشتی مسطح است که از سطح دریا نیز ارتفاع چندانی ندارد و به استثنای قسمتهای جنوبیش فاقد جاذبه های توریستی است. دارای مزارع صیفی کاری و تاکستان و درختان زیتون و مرکبات است. حاکم نشینش بندر ماهون است. مانورقه. منورکا. (از دائره المعارف کیه)
جزیره ای است در دریای مدیترانه متعلق به اسپانیا که در شرق جزایر بالئار قرار دارد. مساحتش 780 کیلومتر مربع و جمعیتش 42500 نفر است. این جزیره تقریباً فاقد کوه وتپه و ارتفاعات است و تقریباً به صورت دشتی مسطح است که از سطح دریا نیز ارتفاع چندانی ندارد و به استثنای قسمتهای جنوبیش فاقد جاذبه های توریستی است. دارای مزارع صیفی کاری و تاکستان و درختان زیتون و مرکبات است. حاکم نشینش بندر ماهون است. مانورقه. منورکا. (از دائره المعارف کیه)
مرکب از: گیسو + فش (به معنی مانند) گیسووش. گیسووار. همانند گیسو. چون گیسو، موی گردن و کاکلی اسب که همچون گیسو باشد. دارای فشی چو گیسو و فش، موی کاکل اسب است. (از برهان ذیل کلمه فش) و کنایه از اسبی که موی کاکل بلند دارد: سیه چشم و گیسوفش و مشک دم پری پوی و آهوتک و گورسم. اسدی
مرکب از: گیسو + فش (به معنی مانند) گیسووش. گیسووار. همانند گیسو. چون گیسو، موی گردن و کاکلی اسب که همچون گیسو باشد. دارای فشی چو گیسو و فش، موی کاکل اسب است. (از برهان ذیل کلمه فش) و کنایه از اسبی که موی کاکل بلند دارد: سیه چشم و گیسوفش و مشک دُم پری پوی و آهوتک و گورسم. اسدی
نام یکی از دو قصبۀ بخش مینودشت و نام قدیم آن حاجی لر بوده است و از مجموع آبادیهای قره محمودلو، خوردیماق، پسرک، گلوکند و قلمی تشکیل یافته است. این قصبه در 18 کیلومتری مشرق گنبدقابوس و دامنۀ ارتفاعات واقع است. آبش از رودخانه های چهل چای و نرم آب تأمین میشود و محصول عمده آن برنج و غلات و توتون و سیگارو ابریشم و حبوبات و صیفی جات است و هوایش مرطوب و معتدل است. شغل مردان زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان بافتن پارچه های ابریشمی و چادرشب است جمعیت آن حدود 4500 نفر است. سکنۀ آن در زمان صفویه به این محل کوچانده شده اند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)
نام یکی از دو قصبۀ بخش مینودشت و نام قدیم آن حاجی لر بوده است و از مجموع آبادیهای قره محمودلو، خوردیماق، پسرک، گلوکند و قلمی تشکیل یافته است. این قصبه در 18 کیلومتری مشرق گنبدقابوس و دامنۀ ارتفاعات واقع است. آبش از رودخانه های چهل چای و نرم آب تأمین میشود و محصول عمده آن برنج و غلات و توتون و سیگارو ابریشم و حبوبات و صیفی جات است و هوایش مرطوب و معتدل است. شغل مردان زراعت و گله داری و صنایع دستی زنان بافتن پارچه های ابریشمی و چادرشب است جمعیت آن حدود 4500 نفر است. سکنۀ آن در زمان صفویه به این محل کوچانده شده اند. (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3)
پیچک، محموده، نیلوفر باغی. نیلوفر آبی. گیاهی است از تیره نیلوفر های آبی که نزدیک به تیره آلاله ها است این گیاه آبزی است و در مناطق گرم و معتدل میروید برگهایش قلبی شکل و مسطح و دارای دمبرگ طویل است و برگها در سطح آب شناورند این گیاه را غالبا بعنوان یک گیاه زینتی در استخرها و حوضچه ها میکارند. ساقه خزنده این گیاه که درکف برکه و حوضچه ها میخزد و بعنوان قابض در تداوی بکار میرود و از دانه های این گیاه نیز جهت جلوگیری از ازدیاد قوه باء مصرف کنند: نیلوفر آبی معمولی. توضیح گل آب یکی از اقسام این گیاه است که دارای گلهای رنگین است. توضیح، برخی کتب نیلوفر آبی را بنام آلاله آبی نیز نام برده اند باید توجه داشت که اشتباه است و آلاله آبی یکی از گونه های آلاله است و جز نیلوفر آبی است. یا نیلوفر بزرگ. گونه ای نیلوفر آبی که در برکه ها و حوضچه های نواحی گرم میروید برگهای این گونه نیلوفر آبی دارای پهنه وسیع جالب توجهی هستند بطوریکه قطر پهنه برگهایش تا 2 متر هم میرسد لبه برگهایش که مانند دایره وسیعی بر سمطح آب قرار میگیرند بطرف بالا برگشته است همین برگشتگی لبه برگهای این گیاه بطرف بالا با توجه بوسعت پهنه برگها حالت یک قایق کوچک مدوری را به برگهای این گیاه داده است بطوریکه میتواند وزن یک طفلی را که بر روی آن قرار گیرد تحمل کند گلهایش نیز نسبتا بزرگ و دارای گلبرگهای فراوانی هستند. رنگ گلبرگهای محیط گل سفید است و هرچه بطرف مرکز گل متوجه شویم رنگ گلبرگها متمایل به قرمز میشود میوه اش کروی شکل و خار دار است و دانه هایش محتوی نشاسته فراوان هستند و خوراکی میباشد از این جهت باین گیاه ذرت آبی نیز نامیده اند: مکتوریا ریجیا ذرت آبی. یا نیلوفر سفید. یکی از گونه های نیلوفر آبی که دارای گلهای سفید است: حشیشه السمک. یا نیلوفر معمولی. نیلوفر آبی. یا نیلوفر هندی. گیاهی است از تیره نیلوفر های آبی که گلهایش شبیه نیلوفر آبی معمولی دارد برگها و گلهایش بر خلاف نیلوفر آبی معمولی از سطح آب در حدود یک متر بالاتر قرار میگیرند دو گونه از این گیاه شناخته شده یک گونه از آن دارای گلهای زرد رنگ است و خاص مناطق گرم آمریکایی جنوبی است و گونه دیگر آن دارای گلهای سفید یا قرمز است و در مناطق گرم آسیا و اروپا میروید. دانه های محتوی ذخائر غذایی فراوانند و بنام باقلای مصری موسومند: باقلای مصری الفول المصری. یا نیلوفر باغی. گونه ای نیلوفر (پیچک) که بیشتر بنام لبلاب موسوم استاین گیاه خود رو است و بسرعت تکثیر مییابد گلهایی برنگ سفید یا گلی دارد و دراکثر نقاط ایران در مزارع و باغچه ها میروید و نموش نیز سریع است. این گیاه چنانچه در زمینی بروید که اطرافش گیاه و یا تکیه گاهی نباشد روی زمین میخزد ولی همینکه به تکیه گاه و یا گیاه دیگری رسید دور آن می پیچد و از آن بالا میرود. از برگهایش بعنوان سبزی آش استفاده میکنند و بعلاوه خوراک خوبی نیز جهت دام ها میباشد ولی این گیاه زیان زیادی بمزارع (خصوصا غلات و کتان و شاه دانه) میزند جلوگیری میکند. ریشه کن ساختن این گیاه هم خیلی دشوار است زیرا ریشه های نازکش در اعماق زمین فرو میروند و از هر تکه کوچک آن یک پیچک تازه میروید: نیلوفر حشیشه مهبوله لوایه پیچک باغی لبلاب طربوش الغراب قهقهه لبینه عصب صغیر لبلاب صغیر علیق مداد بورطخیله. یا نیلوفر پیچ هندی. گونه ای نیلوفر (پیچک) که دارای ساقه خزنده است و برگهایش پوشیده از کرک و گلهایی برنگهای زیبای ارغوانی یا بنفش یا سفیدرنگ دارد که بصورت خوشه مجتمع میباشند منشا اصلی این گیاه آمریکای مرکزی است ولی در شمال آفریقا و فرانسه نیز کشت میشود رشته های متورم این گیاه دارای 40 درصد مواد نشاسته ای و 20 درصد قند های مختلف و 4 درصد مواد پروتیدی است از این جهت مورد تغذیه قرار گرفته و نظیر سیب زمینی از آن استفاده میشود در جنوب ایران (بلوچستان) نیز گونه هایی از این گیاه میروید و اهالی بنام گجر لاهوری مینامند حب النیل عجب قرطم هندی حسن الساعه حب العجب دمه العشاق مرجایی زیرکی عجب گیاه چهار مرجه گجر لاهوری. یا نیلوفر صحرایی. یکی از گونه های نیلوفر باغی است که پایااست و ساقه بالا رونده و پیچیده دارد و گلهایش سفید رنگند و بزرگی گلها بین 3 تا 4 سانتی متر است و در اکثر مزارع و بیابانها بحالت وحشی میروید: لبلاب کبیر پیچک صحرایی اقسیان حبل المساکین عشاق الشجر عصب بد سغان بد شغان بد اسقان بد شگان بد سکان کف الکلب راحه الکلب. یا نیلوفر فرنگی. انواع نیلوفر که در عهد ناصر الدین شاه قاجار از اروپا به ایران وارد کردند
پیچک، محموده، نیلوفر باغی. نیلوفر آبی. گیاهی است از تیره نیلوفر های آبی که نزدیک به تیره آلاله ها است این گیاه آبزی است و در مناطق گرم و معتدل میروید برگهایش قلبی شکل و مسطح و دارای دمبرگ طویل است و برگها در سطح آب شناورند این گیاه را غالبا بعنوان یک گیاه زینتی در استخرها و حوضچه ها میکارند. ساقه خزنده این گیاه که درکف برکه و حوضچه ها میخزد و بعنوان قابض در تداوی بکار میرود و از دانه های این گیاه نیز جهت جلوگیری از ازدیاد قوه باء مصرف کنند: نیلوفر آبی معمولی. توضیح گل آب یکی از اقسام این گیاه است که دارای گلهای رنگین است. توضیح، برخی کتب نیلوفر آبی را بنام آلاله آبی نیز نام برده اند باید توجه داشت که اشتباه است و آلاله آبی یکی از گونه های آلاله است و جز نیلوفر آبی است. یا نیلوفر بزرگ. گونه ای نیلوفر آبی که در برکه ها و حوضچه های نواحی گرم میروید برگهای این گونه نیلوفر آبی دارای پهنه وسیع جالب توجهی هستند بطوریکه قطر پهنه برگهایش تا 2 متر هم میرسد لبه برگهایش که مانند دایره وسیعی بر سمطح آب قرار میگیرند بطرف بالا برگشته است همین برگشتگی لبه برگهای این گیاه بطرف بالا با توجه بوسعت پهنه برگها حالت یک قایق کوچک مدوری را به برگهای این گیاه داده است بطوریکه میتواند وزن یک طفلی را که بر روی آن قرار گیرد تحمل کند گلهایش نیز نسبتا بزرگ و دارای گلبرگهای فراوانی هستند. رنگ گلبرگهای محیط گل سفید است و هرچه بطرف مرکز گل متوجه شویم رنگ گلبرگها متمایل به قرمز میشود میوه اش کروی شکل و خار دار است و دانه هایش محتوی نشاسته فراوان هستند و خوراکی میباشد از این جهت باین گیاه ذرت آبی نیز نامیده اند: مکتوریا ریجیا ذرت آبی. یا نیلوفر سفید. یکی از گونه های نیلوفر آبی که دارای گلهای سفید است: حشیشه السمک. یا نیلوفر معمولی. نیلوفر آبی. یا نیلوفر هندی. گیاهی است از تیره نیلوفر های آبی که گلهایش شبیه نیلوفر آبی معمولی دارد برگها و گلهایش بر خلاف نیلوفر آبی معمولی از سطح آب در حدود یک متر بالاتر قرار میگیرند دو گونه از این گیاه شناخته شده یک گونه از آن دارای گلهای زرد رنگ است و خاص مناطق گرم آمریکایی جنوبی است و گونه دیگر آن دارای گلهای سفید یا قرمز است و در مناطق گرم آسیا و اروپا میروید. دانه های محتوی ذخائر غذایی فراوانند و بنام باقلای مصری موسومند: باقلای مصری الفول المصری. یا نیلوفر باغی. گونه ای نیلوفر (پیچک) که بیشتر بنام لبلاب موسوم استاین گیاه خود رو است و بسرعت تکثیر مییابد گلهایی برنگ سفید یا گلی دارد و دراکثر نقاط ایران در مزارع و باغچه ها میروید و نموش نیز سریع است. این گیاه چنانچه در زمینی بروید که اطرافش گیاه و یا تکیه گاهی نباشد روی زمین میخزد ولی همینکه به تکیه گاه و یا گیاه دیگری رسید دور آن می پیچد و از آن بالا میرود. از برگهایش بعنوان سبزی آش استفاده میکنند و بعلاوه خوراک خوبی نیز جهت دام ها میباشد ولی این گیاه زیان زیادی بمزارع (خصوصا غلات و کتان و شاه دانه) میزند جلوگیری میکند. ریشه کن ساختن این گیاه هم خیلی دشوار است زیرا ریشه های نازکش در اعماق زمین فرو میروند و از هر تکه کوچک آن یک پیچک تازه میروید: نیلوفر حشیشه مهبوله لوایه پیچک باغی لبلاب طربوش الغراب قهقهه لبینه عصب صغیر لبلاب صغیر علیق مداد بورطخیله. یا نیلوفر پیچ هندی. گونه ای نیلوفر (پیچک) که دارای ساقه خزنده است و برگهایش پوشیده از کرک و گلهایی برنگهای زیبای ارغوانی یا بنفش یا سفیدرنگ دارد که بصورت خوشه مجتمع میباشند منشا اصلی این گیاه آمریکای مرکزی است ولی در شمال آفریقا و فرانسه نیز کشت میشود رشته های متورم این گیاه دارای 40 درصد مواد نشاسته ای و 20 درصد قند های مختلف و 4 درصد مواد پروتیدی است از این جهت مورد تغذیه قرار گرفته و نظیر سیب زمینی از آن استفاده میشود در جنوب ایران (بلوچستان) نیز گونه هایی از این گیاه میروید و اهالی بنام گجر لاهوری مینامند حب النیل عجب قرطم هندی حسن الساعه حب العجب دمه العشاق مرجایی زیرکی عجب گیاه چهار مرجه گجر لاهوری. یا نیلوفر صحرایی. یکی از گونه های نیلوفر باغی است که پایااست و ساقه بالا رونده و پیچیده دارد و گلهایش سفید رنگند و بزرگی گلها بین 3 تا 4 سانتی متر است و در اکثر مزارع و بیابانها بحالت وحشی میروید: لبلاب کبیر پیچک صحرایی اقسیان حبل المساکین عشاق الشجر عصب بد سغان بد شغان بد اسقان بد شگان بد سکان کف الکلب راحه الکلب. یا نیلوفر فرنگی. انواع نیلوفر که در عهد ناصر الدین شاه قاجار از اروپا به ایران وارد کردند