معنی میلاء - جستجوی لغت در جدول جو

میلاء

لغت نامه دهخدا

میلاد

(پسرانه)

تولد، صورت دیگری از مهرداد، از شخصیتهای شاهنامه، نام یکی از دلیران ایرانی زمان کیکاووس پادشاه کیانی

فرهنگ نامهای ایرانی

میلاد

هنگام ولادت، روز تولد

فرهنگ فارسی عمید

میلان

مایل شدن، تمایل و گرایش به چیزی

فرهنگ فارسی عمید

میلاو

شاگرد، برای مثال میلاو منی ای فغ و استاد توام من / پیش آی و سه بوسه ده و میلاویه بستان (رودکی - ۵۲۶)، شاگرد دکان

فرهنگ فارسی عمید

میلاب

لولۀ چوبی باریک و کوتاه که در ته نی قلیان است و سر آن در آب فرو می رود و دود تنباکو را از میان آب عبور می دهد

فرهنگ فارسی عمید

میناء

آبگینه، (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)، جوهرالزجاج، (اقرب الموارد)، گوهر آبگینه، (زمخشری) (دهار)، پیرایۀ کاسه، (زمخشری)، مینا، رجوع به مینا شود
مینا، لنگرگاه کشتی ها، رجوع به مینا شود

لغت نامه دهخدا

مغلاء

(مِ)

تیر که بدان دوراندازی و بلندافکنی آموزند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مصلاء

(مَ)

زن باریک رش دست. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مقلاء

(مِ)

غوک چوب. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). دو چوب که کودکان با آنها بازی کنند. مقلی (م لا) . (از اقرب الموارد). الک دولک. قله. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

میلاه

مئلاه، رجوع به مئلاه شود

لغت نامه دهخدا

میلاه

باد سخت، (منتهی الارب، مادۀ ول ه) (آنندراج) (ناظم الاطباء)، ماده شتر اندوهناک بر گم کردن گشنی که به همراه آن پرورش یافته، ماده شتر سخت واله بر بچۀ خود، زن سخت اندوهمند و ناشکیبای بر فوت فرزند، (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

باد سخت، (منتهی الارب، مادۀ ول هَ) (آنندراج) (ناظم الاطباء)، ماده شتر اندوهناک بر گم کردن گشنی که به همراه آن پرورش یافته، ماده شتر سخت واله بر بچۀ خود، زن سخت اندوهمند و ناشکیبای بر فوت فرزند، (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

لیلاء

(لَ)

تأنیث الیل (لیلهٌ لیلاء و لیلهٌ لیلی) ، شب دراز سخت یا شب سخت تاریک از ماه یا شب سی ام ماه. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

میلاو

شاگرد، (لغت فرس اسدی) (فرهنگ اوبهی) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (یادداشت مؤلف)، به معنی شاگرداست که در مقابل اوستاد باشد، (برهان) :
میلاو منی ای فغ و استاد توام من
پیش آی و سه بوسه ده و میلاویه میلاو،
رودکی،
اوستاد زمانش میلاو است
شیر گردون ز هیبتش گاو است،
ابوسعید ابوالخیر،
، خدمتکار، (ناظم الاطباء)

شاگرد، (لغت فرس اسدی) (فرهنگ اوبهی) (ناظم الاطباء) (از آنندراج) (یادداشت مؤلف)، به معنی شاگرداست که در مقابل اوستاد باشد، (برهان) :
میلاو منی ای فغ و استاد توام من
پیش آی و سه بوسه ده و میلاویه میلاو،
رودکی،
اوستاد زمانْش میلاو است
شیر گردون ز هیبتش گاو است،
ابوسعید ابوالخیر،
، خدمتکار، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

میلان

دهی است از دهستان حومه بخش اسکو شهرستان تبریز، واقع در 2 هزارگزی شمال اسکو با 1516 تن سکنه، آب آن از چشمه و قنات و راه آن مالرو است، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4)، این ده امروز به صورت قصبه یا شهرکی آباد و زیبا باخیابان و بازار و دیگر تأسیسات شهری درآمده است
دهی است از دهستان فلاورد بخش لردگان شهرستان شهرکرد، واقع در 41هزارگزی جنوب خاوری لردگان با 920 تن سکنه، آب آن از چشمه و راه آن ماشین رو است، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 10)
دهی است از دهستان ابهررود بخش ابهر شهرستان زنجان، واقع در 21 هزارگزی جنوب ابهر با 180 تن سکنه، آب آن از چشمه و راه آن مالرو است، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا

میلان

نوعی از جوارح طیور، (یادداشت مؤلف)

لغت نامه دهخدا

میلاق

دهی است از دهستان خرقان شرقی بخش آوج شهرستان قزوین، واقع در 24هزارگزی خاور آوج با 385 تن سکنه آب آن از چشمه و رودخانه و راه آن مالرو است، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 1)

لغت نامه دهخدا

میلاغ

میلغ، میلغه، رجوع به میلغ شود

لغت نامه دهخدا

هیلاء

(هَِ)

کوهی است سیاه به مکه. (منتهی الارب) (معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

ایلاء

(اِ تِ)

نزدیک نمودن، (از ’ول ی’) (منتهی الارب)، نزدیک گرداندن، (تاج المصادر بیهقی) (المصادر زوزنی)، نزدیک کردن و نزدیک شدن، (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

مسلاء

(مَ)

روغن گداخته. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

خیلاء

(خَ)

زن خالدار. (منتهی الارب) (از تاج العروس) (از لسان العرب)

لغت نامه دهخدا

خیلاء

(خُ یَ / خِ یَ)

تکبر. بزرگ منشی. (یادداشت مؤلف). یقال: اختال الرجل و به خیلاء و خیلاء، یعنی خرامید آن مرد با کبر و بزرگ منشی. (منتهی الارب) (از تاج العروس). تکبر: چون در هر دوری و قرنی بندگان را بطر نعمت و نخوت ثروت و خیلاء رفاهیت از قیام به التزام اوامر باری جلت قدرته و علت کلمته بالغمی آمده ست. (جهانگشای جوینی). و ملوک و اشراف اطراف از خیلاء کبریا و بطر عظمت و جبروت بر ذروۀ اوج العظمه. (جهانگشای جوینی) ، پندار. خیال

لغت نامه دهخدا

میلاش

دهی است از دهستان اشکور پایین بخش رودسر شهرستان لاهیجان، واقع در 30هزارگزی جنوب رودسر با 85 تن سکنه، آب آن از چشمه و راه آن مالروو صعب العبور است، (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 2)

لغت نامه دهخدا