- مناکرت
با هم جنگیدن، کارزار کردن
معنی مناکرت - جستجوی لغت در جدول جو
- مناکرت (مُ کَ / کِ رَ)
مناکره. رجوع به مناکره و مناکره شود.
- مناکرت کردن، مبارزه کردن. معارضه کردن. مقاومت و پایداری کردن: روزگار در تیسیرمراداو مناکرت و مناکدت می کرد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1تهران ص 392)
- مناکرت کردن، مبارزه کردن. معارضه کردن. مقاومت و پایداری کردن: روزگار در تیسیرمراداو مناکرت و مناکدت می کرد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1تهران ص 392)
- مناکرت
کار زار کردن با هم جنگیدن، عبارت ازین است که کوکب روزی اندر خانه کوکب شبی باشد و خداوند خانه اندر برج کوکب روزی یا کوکب شبی اندر خانه کوکب روزی و خداوند خانه اندر برج کوکب شبی (التفهیم. 485)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
منکرها، کارها یا رفتارهای ناپسند، بدها و ناشایست ها، نکیرها، زشت ها، نیرومند ها، ناشناس ها، جمع واژۀ منکر
(مُ کَ / کِ دَ)
لغت نامه دهخدا
مناکده. رجوع به مناکده شود.
- مناکدت کردن، سخت گرفتن. تنگ گرفتن. سختگیری کردن: روزگار در تیسیر مراد او مناکرت و مناکدت می کرد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 392). رجوع به مناکده شود
- مناکدت کردن، سخت گرفتن. تنگ گرفتن. سختگیری کردن: روزگار در تیسیر مراد او مناکرت و مناکدت می کرد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 392). رجوع به مناکده شود
(عُ)
لغت نامه دهخدا
کارزار کردن. (تاج المصادر بیهقی). کارزار کردن و با هم جنگیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). مقاتله. محاربه. و گویند: بینهما مناکره. قال ابوسفیان: ’ان محمداً لم یناکر احداً الا کانت معه الأهوال’. (از اقرب الموارد). رجوع به مناکرت و مناکره شود، با کسی به دها و زیرکی نبرد کردن. (تاج المصادربیهقی) (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء)
(مَ کِ)
لغت نامه دهخدا
جمع واژۀ منکر. (از المنجد) (از اقرب الموارد). افعال و اقوال زشت و ناپسند که بر خلاف رضای خداست. منکرات: یکی آنکه در عنفوان جوانی و ریعان کامرانی... از مناکر و مناهی دست بداشته است. (المعجم چ دانشگاه ص 14). رجوع به منکر شود
(مُ ظَ / ظِ رَ)
لغت نامه دهخدا
مناظره. با هم بحث کردن: از آنجا در اثنای بحث و مناظرت گاه گاه سخنی بی مغز گوید. (مصباح الهدایه چ همایی ص 20). رجوع به مناظره و مناظره شود
(مُ قَ / قِ رَ)
لغت نامه دهخدا
مناقره. رجوع به مناقره شود.
- مناقرت کردن، ستیزیدن. منقار بر منقار زدن و منازعه کردن: عقاب رایت اقبال او که در اوج معانی با نصر طایر مناقرت می کرد به نوحۀ بوم ادبار در حضیض خسار نگونسار شد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 164). رجوع به مدخل بعد شود
- مناقرت کردن، ستیزیدن. منقار بر منقار زدن و منازعه کردن: عقاب رایت اقبال او که در اوج معانی با نصر طایر مناقرت می کرد به نوحۀ بوم ادبار در حضیض خسار نگونسار شد. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 164). رجوع به مدخل بعد شود
(مُ کَ / کِ حَ)
لغت نامه دهخدا
نکاح کردن. (غیاث). مناکحه. رجوع به مناکحه شود، مأخوذ از تازی، نکاح. ازدواج. (از ناظم الاطباء) : عقدۀ آن مناکحت به استحکام رسانیدند. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 395). با وجود جهاز و نعمت کسی در مناکحت او رغبت نمی نمود. (گلستان). روایت است در باب مناکحت نسوان که... (مصباح الهدایه چ همایی ص 257). به مناکحت دیگری رغبت نکرد. (حبیب السیر ج 1 چ خیام ص 583).
- مناکحت کردن، زناشویی کردن: یاری مبطلان می دهد، با ظالمان مناکحت و مجالست می کند. (کتاب النقض ص 345)
- مناکحت کردن، زناشویی کردن: یاری مبطلان می دهد، با ظالمان مناکحت و مجالست می کند. (کتاب النقض ص 345)
(مُ فَ / فِ رَ)
لغت نامه دهخدا
با کسی نزد حاکم رفتن برای اثبات بزرگی حسب و نسب. (غیاث). منافره. رجوع به منافره شود
(مُ کَ / کِ رَ / رِ)
لغت نامه دهخدا
مناکره. رجوع به مناکره شود، (اصطلاح نجوم) آن است که کوکب روزی اندر خانه کوکب شبی باشد و خداوند خانه اندر برج کوکب روزی یا کوکب شبی اندر خانه کوکب روزی و خداوند خانه اندر برج کوکب شبی. (التفهیم ص 485). بودن کوکب لیلی در خانه کوکب نهاری یا بعکس. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
(مُ کَ / کِ رَ)
لغت نامه دهخدا
با کسی مکر کردن. (تاج المصادر بیهقی) (مصادر زوزنی). مخادعت. (از اقرب الموارد) : ایلک خان به بخارا آمد و از سر مخادعت و مماکرت با عبدالملک طریق موالات و ممالات پیش گرفت. (ترجمه تاریخ یمینی)
مناکرت در فارسی: زیرکانه جنگیدن کار زار کردن با هم جنگیدن، عبارت ازین است که کوکب روزی اندر خانه کوکب شبی باشد و خداوند خانه اندر برج کوکب روزی یا کوکب شبی اندر خانه کوکب روزی و خداوند خانه اندر برج کوکب شبی (التفهیم. 485)
نکاح کردن (زن را)، عقد زناشویی، بدست خود کاری کردن مباشرت: (اگر چه در مناکحت شغل استیفای کفاف کفایت اعتبار کردن واجب بود تزجیه وقت را و الضرورات تبیح المحظورات بدو تفویض فرمودند) (نفثه المصدور. چا. 78)
گفتگو کردن با کسی در موضوعی، گفتگو: مااین روایت بمذاکره شنیدیم، جمع مذاکرات
مباحثه و مجادله کردن ستیهیدن، مانند شدن، مباحثه و مجادله: (اکنون چون چنین میخواهی ساخته باش این مناظره و منافره رالله) (جوامع الحکایات 97: 1) جمع مناظرات توضیح عبارتست از توجه متخاصمین در اثبات نظر خود در مورد حکمی از احکام و نسبتی از نسبتها برای آشکار کردن حق و صواب
داوری کردن با هم در حسب و نسب افتخارکردن، داوری در حسب و نسب: (اکنون چون میخواهی ساخته باش این مناظره و منافره رالله) (مرزبان نامه. . 1317 ص 97)
زناشویی، عروسی، مناکحه، مزاوجت، نکاح، وصلت
متضاد: بیزاری، جدایی، طلاق
متضاد: بیزاری، جدایی، طلاق