معنی ممار - جستجوی لغت در جدول جو

ممار

لغت نامه دهخدا

عمار

(پسرانه)

مرد با ایمان، ثابت و استوار، نام پسر یاسر از یاران پیامبر (ص)

فرهنگ نامهای ایرانی

قمار

هر نوع بازی ای که در آن شرط کنند شخص برنده از کسی که بازی را باخته پول یا چیز دیگر بگیرد، منگ، منگیا،
کنایه از کار خطرناک، ریسک

فرهنگ فارسی عمید

مبار

رودۀ گوسفند که آن را از گوشت قیمه کرده و برنج پر می کردند و می پختند

فرهنگ فارسی عمید

مشار

طرف شور و مشورت، اشاره شده، آنچه به آن اشاره شده

فرهنگ فارسی عمید

امار

کسی که بسیار امر می کند، برانگیزاننده به بدی و شر

فرهنگ فارسی عمید

خمار

سردرد و کسالتی که پس از برطرف شدن کیف شراب در انسان پیدا می شود، حالت بعد از مستی، کسی که به حالت خماری دچار شده باشد، مخمور، ویژگی چشمی که حالت خماری در آن نمایان باشد

فرهنگ فارسی عمید

ثمار

ثمرها، بارهای درخت، میوه ها، جمع واژۀ ثمر

فرهنگ فارسی عمید

مبار

مبرت ها، عطایا، بخششها، جمع واژۀ مبرت

فرهنگ فارسی عمید

مجار

قومی از مردم مجارستان، از مردم این قوم، مربوط به مجار مثلاً سرزمین های مجار

فرهنگ فارسی عمید

مزار

جای زیارت، زیارتگاه، گور، آرامگاه

فرهنگ فارسی عمید

دمار

هلاک شدن، تباه شدن، هلاک، تباهی

فرهنگ فارسی عمید

خمار

روبند، روپوش زنان، چادر، روسری

فرهنگ فارسی عمید

ضمار

مالی که امید به وصول آن نباشد، وام و وعده ای که به آن امید نتوان داشت، وام بی مدت، پنهان، نهان، مال پنهان

فرهنگ فارسی عمید

شمار

عدد، حساب، نمره، حد و اندازه

فرهنگ فارسی عمید

مضمار

میدان، کنایه از عرصه

فرهنگ فارسی عمید

مماره

(عَ دَسَ)

کشیده شدن. انجرار. (از اقرب الموارد). کشیدن. (ناظم الاطباء) ، کاویدن. (منتهی الارب) ، درپیچیدن بر کسی تا افکندن او را. (منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از آنندراج). با کسی کاویدن تا بیفکنی او را. (تاج المصادر بیهقی) ، گذشتن و رفتن با هم. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) (از اقرب الموارد). رجوع به مرار شود

لغت نامه دهخدا

ممارن

(مُ رِ)

نعت فاعلی از ممارنه. (از منتهی الارب). ماده شتری که آبستن نماید بی آنکه آبستن باشد، ماده شتر بسیار گشنی کرده شده ای که آبستن نگردد. (ناظم الاطباء) ، ماده شتری که شیرش قطع شده باشد. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به ممارنه و مران شود

نعت فاعلی از ممارنه. (از منتهی الارب). ماده شتری که آبستن نماید بی آنکه آبستن باشد، ماده شتر بسیار گشنی کرده شده ای که آبستن نگردد. (ناظم الاطباء) ، ماده شتری که شیرش قطع شده باشد. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). رجوع به ممارنه و مِران شود

لغت نامه دهخدا

ممارس

(مُ رِ)

نعت فاعلی از ممارست. مشغول و مواظب و متوجه و ساعی. (ناظم الاطباء). رجوع به ممارست شود

لغت نامه دهخدا

ممارث

(مَ رِ)

جمع واژۀ ممرث. (از آنندراج) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد). رجوع به ممرث شود

لغت نامه دهخدا