معنی مقوقس - جستجوی لغت در جدول جو

مقوقس

لغت نامه دهخدا

مقوس

قوسی شکل، کمانی، خمیده

فرهنگ فارسی عمید

عقوقس

(عَ قَ قَ)

نام جایگاهی است. و آن را عقرقس نیز ضبط کرده اند. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

قوقس

(قو قُ)

به اشباع قاف اول و ضم قاف دوم مصحف فوقس است و آن گیاهی است ازگونۀ جلبک از گروه جلبکهای خرمایی رنگ که دریازی است و تخته سنگهای دریایی را در اعماق کم میپوشاند. از این گیاه بمنظور استفاده از استخراج رنگ آنها و ساختن کودهای شیمیایی و استخراج ید هر ساله چند هزار تن استخراج میکنند. (فرهنگ فارسی معین در ماده فوقس)

لغت نامه دهخدا

مقوق

(مُ قَوْ وَ)

آن که صلعه و جای موی سرش بزرگ و بسیار باشد. (منتهی الارب). کسی که جای بیمویی سرش بزرگ باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مقوس

(مِقْ وَ)

کمان دان. (زمخشری) (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). غلاف کمان. (مهذب الاسماء) ، آن رسن که ببندند و اسبان مسابقت از آنجا رها کنند. ج، مقاوس. (مهذب الاسماء). رسنی که بدان اسبان رهان را صف کشند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، میدان و جای اسب تاختن. (منتهی الارب) (آنندراج). میدان اسب تاختن و جای اسب تاختن. ج، مقاوس. (ناظم الاطباء). میدان. (اقرب الموارد) ، نقطه ای که از آنجا اسبان آغاز دویدن کنند در سباق. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). جایی که اسبان از آنجا آغاز دویدن کنند. (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مقوس

(مُ قَوْ وَ)

چیزی که خمیده باشد مانند کمان. (غیاث) (آنندراج). کمانی. چون کمان. قوسی. کمان وار. خمیده. خمانیده. چنبری. بخم. منحنی. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :
تیر ز شست سپهر پیر مقوس
هم بشود زود و در کمان بنماند.
سعید طایی.
جفت مقوس او چون جفت طاق ابرو
طاق مقرنس او چون خم طوق پیکر.
خاقانی.
اشکال هندسی چون مثلثات و مربعات و کثیرالاضلاع و مدور و مقوس و... (سندبادنامه ص 65). اگر دعوی کنم که مقوس چتر فلک به چنین بزرگی سایه نیفکنده است... به بلاغات بیان و شهادات عیان مثبت شود. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 تهران ص 21). طاقها به قدر مد بصر برکشیدند که تدویر آن از مقوس فلک حکایت می کرد. (ترجمه تاریخ یمینی ایضاً ص 421).
چرخ مقوس هدف آه تست
چنبر دلوش رسن چاه تست.
نظامی.
- مقوس ابرو، ابروی کمانی:
ملک از او شد دلبر زیبا و این فیروزه طاق
پیش این ایوان مقوس ابروی آن دلبر است.
جامی.
- ، دارای ابروی کمانی.
- مقوس حواجب، کمان ابروان. آن که ابروانی چون کمان دارد:
مرا گفت مهمان ناخوانده خواهی
قمرچهرگانی مقوس حواجب.
برهانی

لغت نامه دهخدا

موقس

(مُ وَقْ قَ)

گرگین: بعیر موقس، شتر گرگین. (از ناظم الاطباء). موقوس. (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

مقوس

کمانی خمیده کماندان، اسپریس کمانی کننده قوسی کرده شده خمیده. قوس سازنده منحنی کننده

فرهنگ لغت هوشیار

مقوس

((مُ قَ وَّ))

خمیده، قوس دار

فرهنگ فارسی معین

مقوس

خم، خمیده، قوس دار، منحنی
متضاد: مستقیم، منکسر

فرهنگ واژه مترادف متضاد

معنی مقوقس - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما