معنی مقتفی در فرهنگ فارسی عمید

از پی کسی رونده، پیروی کننده

معنی مقتفی در لغت نامه دهخدا

برگزیده شده. (ناظم الاطباء)، مقتفی به، مؤثر مکرم. (منتهی الارب)

معنی مقتفی در لغت نامه دهخدا

از عقب درآینده. (غیاث) (آنندراج). کسی که پیروی می کند دیگری را. (ناظم الاطباء). از پی رونده. پیروی کننده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) :، نک پیاپی کاروانها مقتفی، زین شکاف در که هست آن مختفی.، (منسوب به مولوی، مثنوی چ خاور ص 178).،، آنکه چیزی را برمی گزیند و آن را مخصوص خویشتن می کند. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به اقتفاء شود

معنی مقتفی در لغت نامه دهخدا

سی ویکمین خلیفۀ عباسی. رجوع به محمد بن احمد مقتفی و رجوع به الکامل ابن اثیر چ بیروت ج 11 ص 42 و تجارب السلف ص 306 و تاریخ گزیده چ لیدن ص 364 و تاریخ الخلفاء ص 290 و 293 شود

معنی مقتفی در فرهنگ لغت هوشیار

از پس آینده سپس آینده از پی کسی رونده در پی در آینده پیروی کننده: (نک پیاپی کاروانها مقتفی زین شکاف در که هست آن مختفی) (مثنوی. نیک. 149: 3)

معنی مقتفی در فرهنگ فارسی معین

از پی کسی رونده، در پی در آینده، پیروی کننده

معنی مقتفی - جستجوی لغت در جدول جو

مقتفی

فرهنگ فارسی عمید

مقتفی

لغت نامه دهخدا

مقتفی

لغت نامه دهخدا

مقتفی

لغت نامه دهخدا

مقتفی

فرهنگ لغت هوشیار

مقتفی

فرهنگ فارسی معین

مقتنی

یابنده، کسب کننده

فرهنگ فارسی عمید

مختفی

پنهان، نهان، پوشیده

فرهنگ فارسی عمید

مقتدی

اقتدا کننده، پیروی کننده

فرهنگ فارسی عمید

مقتضی

اقتضا کننده، موجب، تقاضا کننده، خواهان

فرهنگ فارسی عمید

منتفی

نیست شونده، نیست شده، نیست و نابود، دور شده

فرهنگ فارسی عمید

مقتنی

در تصرف و مالکیت کسی درآمده، کسب شده، به دست آمده

فرهنگ فارسی عمید

مجتفی

(مُ تَ)

آن که دور سازد کسی را از جای وی. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، از بیخ برکننده و براندازنده و بر باد دهنده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مختفی

(مُ تَ)

نهان و پوشیده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). نهان و پوشیده و پنهان شده. (ناظم الاطباء) :
نور حس با این غلیظی مختفی است
چون خفی نبود ضیائی کان صفی است.
مولوی.
بند تقدیر و قضای مختفی
هان نبیند آن بجز جان صفی.
مولوی.
، بیرون آورنده و آشکاراکننده. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، نباش یعنی کفن آهنج. (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) نباش و کفن آهنج. (ناظم الاطباء). کفن دزد. (مهذب الاسماء) ، پنهان کننده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به اختفاء شود

لغت نامه دهخدا

متقفی

(مُ تَ قَفْ فی)

پیروی نماینده و در پی کسی رونده. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تقفی شود

لغت نامه دهخدا

محتفی

(مُ تَ)

از بیخ برکننده. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء). و رجوع به محتفی ٔ شود، پای برهنه. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، نوازنده و نوازش کننده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مشتفی

(مُ تَ)

شفایابنده. (آنندراج). دارای نقاهت و به شده از بیماری. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مکتفی

(مُ تَ)

کافی و بسنده کننده به چیزی. (غیاث) (آنندراج). بسنده کرده و راضی و خشنود. (ناظم الاطباء). و رجوع به اکتفاء شود، در نزد حکماء، کسی است که به وی آنچه ممکن باشد از تحصیل کمالات مانند نفوس سماوی عطا شده است. (از کشاف اصطلاحات الفنون)

لغت نامه دهخدا