- مغرف
آب بردارنده با دست
معنی مغرف - جستجوی لغت در جدول جو
- مغرف (مُ رِ)
به کف دست آب گیرنده. (غیاث) (آنندراج) :
کیل ارزاق جهان را مشرفی
تشنگان فضل را تو مغرفی.
مولوی
کیل ارزاق جهان را مشرفی
تشنگان فضل را تو مغرفی.
مولوی
- مغرف (مِ رَ)
فارس مغرف، سوار شتاب رو. (منتهی الارب) (آنندراج). سوار شتاب رو. ج، مغارف. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، اسب تندرو. (از اقرب الموارد)
- مغرف
کفگیر، کفچه (کفچه قاشق) سوار تند رو، اسب تند رو، جمع مغارف. آب بردارنده به مشت
- مغرف
سوار تندرو، اسب تندرو، جمع مغارف
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
شناساننده، آشنا کننده، تعریف کننده، در علم منطق قضیۀ معلومی که موجب کشف مجهولی شود
بالا بر آمده، کسی یا چیزی که بربلندی قرار دارد و یا از غیر خود بلندتر است
کسی یا چیزی که از بلندی مسلط بر کس دیگر یا چیز دیگر باشد، دیده ور شونده
ناظر خرج، ناظر عمل
کسی یا چیزی که از بلندی مسلط بر کس دیگر یا چیز دیگر باشد، دیده ور شونده
ناظر خرج، ناظر عمل
(مِ رَ فَ)
لغت نامه دهخدا
کفچلیز. ج، مغارف. (مهذب الاسماء). کفلیز. (منتهی الارب). کفگیر و کفچه. (غیاث) (آنندراج). کفگیر. (ناظم الاطباء). آنچه بدان طعام را بردارند. ج، مغارف. (از اقرب الموارد). کپچلاز. کفشلیل. مطفحه. مذوبه. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
جای بلند، بلندی زمین بالا بر آمده، دیده ور شونده بلند پایه و بزرگ
خز دوز، چادر خز داراک نو (مال نو)، گزافگر گزافکار دراز کار (زیاده روی کننده) چادر خز، آغاز: هر چیز لشکر کش پوشیده جامه پوشیده بدین مانک در تازی نیامده جامه و ردایی که از خز دوخته باشند، چادر خز چهارگوشه نگارین: جلال و مطرف و مهد عماری بگونه چون بنفشه جویباری. (و یس و رامین)، جمع مطارف. مال نو. آغاز هر چیز اول هر چیزی، اسبی که سر و دمش سیاه یا سفید باشد مخالف اعضای دیگر و ی. آنکه بر اطراف لشکرزند و جنگ کند
خود، زیر خودی زرهی که زیر کلاهخود بر سر میگذاشته اند، کلاهخود: (فکندم کلاه گلین از سرش چنان کز سر غازیی مغفری) (منوچهری. د. 117)، جمع مغافر
