- مصب
محلی که آب رودخانه وارد دریا می شود، جای ریزش آب
معنی مصب - جستجوی لغت در جدول جو
- مصب (مُ صِب ب)
در نشیب درآینده. (آنندراج)
- مصب (مَ صَب ب)
موضع ریختن آب. ج، مصاب ّ. (ناظم الاطباء). جای ریختن آب و غیره. (غیاث). آنجا که رود و آبشار و جز آن فروریزد. پای، مصب رود. آنجا که رود وارد دریا یا دریاچه می شود. آنجا که آب رودی به دریا یا دریاچه فروریزد. مصب رود اردن بحرالمیت است. (یادداشت مؤلف). ج، مصاب. (ناظم الاطباء)
- مصب
در نشیب در آینده نشیبنده پیله جایی که آب رود به دریا می ریزد جای ریختن آب و مایع دیگر، محلی که آب رود وارد دریا شود. توضیح چون جریان آب در بستر خویش مقداری گل و لای با خود همراه دارد که بمحض ورود در دریاته نشین شده بصورت مثلثی در میاید که راس آن بطرف رودخانه میباشد آنرا بیونانی دلتا (مصب) گویند، جمع مصابیح
- مصب ((مَ صَّ بُ))
محلی که آب رودخانه وارد دریا می شود
- مصب ((مَ صَّ))
مذهب، دین
لا مصب: بی دین
لا مصب: بی دین
- مصب
دلتا، دهانه، ملتقای رودخانه بادریا و دریاچه، محل ریزش آب (رودخانه به دریا)
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مَ)
لغت نامه دهخدا
رنگ کرده شده. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). جامۀ رنگ کرده. (مهذب الاسماء). رنگ کرده. رزیده. مصبغ. صبیغ. (یادداشت مؤلف)
(مُ یَ)
لغت نامه دهخدا
مصبی. مصب ء. زن بچه ناک. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). زن بچه دار. (منتهی الارب) (آنندراج). زن بسیارفرزند. (مهذب الاسماء) ، زنی که آشفتگی می کند برای محبت و عشق. (ناظم الاطباء). و رجوع به مصبی شود
(مُ بِءْ)
لغت نامه دهخدا
مصبی. زن بسیارفرزند. (از م-هذب الاسماء). زنی صاحب کودک. (شرح قاموس). زن بچه دار. زن بچه ناک. (منتهی الارب). مصبیه. و رجوع به مصبی و مصبیه شود
(مِ بَ)
لغت نامه دهخدا
کاسۀ بزرگ. (منتهی الارب) (آنندراج). کاسۀ بزرگ که بدان صبوحی کنند. ج، مصابح. (ناظم الاطباء)
(مُ صَبْ بَ)
لغت نامه دهخدا
مصبغه: ثوب مصبغ، جامۀ رنگین. (ناظم الاطباء). رزیده. رنگ کرده. رنگ شده. مصبوغ. صبیغ. (یادداشت مؤلف)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
آنکه او را جهت کشتن بازداشته باشند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). محبوس. زندانی. (یادداشت مؤلف) ، مجموع در یک جا. (یادداشت مؤلف)
(مُ)
لغت نامه دهخدا
مصبیه. زن بچه دار. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). مصب ء، زن بچه ناک. (منتهی الارب) (آنندراج). مصب ء، مرد بسیارفرزند: رجل مصبی. (مهذب الاسماء) ، زنی که آشفتگی می کند برای محبت و عشق. (ناظم الاطباء)
مصبغه در فارسی کار گاه رنگرزی جامه های رنگین جای رنگ کردن دکان رنگرزی
