معنی مصبغه

فرهنگ فارسی عمید

مصبغه: مصبغه در فارسی کار گاه رنگرزی جامه های رنگین جای رنگ کردن دکان رنگرزی

فرهنگ لغت هوشیار

مصبغه: مصبغ: ثیاب مصبغه، جامه های رنگین. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). و رجوع به مصبغ شود

لغت نامه دهخدا

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

فرهنگ لغت هوشیار

اصبغه: جَمعِ واژۀ صِباغ. جَمعِ واژۀ صِبْغ. (منتهی الارب). نانخورشها. رجوع به صِباغ و صِبغ شود

لغت نامه دهخدا

مدبغه: جای دباغت. (منتهی الارب) (از متن اللغه). دباغخانه. محل پوست پیرایی، پوست در دباغت گذاشته. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از متن اللغه). ج، مدابغ

لغت نامه دهخدا

مربغه: ناقۀ سیراب شده. ناقه ای که برای آشامیدن آزادش گذاشته اند تا هر قدر که می خواهد بیاشامد و فربه شود. (از متن اللغه). رجوع به مربغ و ارباغ شود

لغت نامه دهخدا

واژه‌های مرتبط با مصبغه