معنی مسکوتان - جستجوی لغت در جدول جو

مسکوتان

لغت نامه دهخدا

مسکوتان

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از مستان — تصویر مستان

درحالت مستی، کنایه از ازخودبی خود شده، مست، برای مثال سوی رز باید رفتن به صبوح / خویشتن کردن مستان و خراب (منوچهری - ۷)

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از سکستان — تصویر سکستان

صورت فلکی در نیم کرۀ جنوبی آسمان، دستگاهی در کشتی یا هواپیما برای تعیین طول و عرض جغرافیایی

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از مسکون — تصویر مسکون

جا داده شده، سکنی داده شده، قابل سکونت، دارای ساکن یا ساکنان

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از مسکوت — تصویر مسکوت

آنچه دربارۀ آن حرفی زده نمی شود

فرهنگ فارسی عمید

(مَ)

به لغت زند و پازند به معنی شهریار باشد و آن پادشاهی است که از همه پادشاهان زمان خود بزرگتر است. (برهان) (آنندراج) (از ناظم الاطباء). هزوارش ملکوتا، ملنکوتا، ملکوتا و پهلوی شهردار (شهریار). (از حاشیۀ برهان چ معین)

لغت نامه دهخدا

(مُ کُ)

شعبه ای از رود ولگا که از کنار شهر مسکو پایتخت اتحاد جماهیر شوروی عبور می کند

لغت نامه دهخدا

(مَ)

کسی که دچار بیماری سکته شده باشد. (از اقرب الموارد) (ذخیرۀ خوارزمشاهی). سکته زده. مبتلی به بیماری سکته، ساکت شده و خاموش شده. (ناظم الاطباء).
- مسکوت عنه، چیزی که سزاوار خاموشی بود، و نگفتنی. (ناظم الاطباء).
- مسکوت گذاشتن مطلبی، از آن سخن نگفتن. نخواستن که مطرح شود

کسی که دچار بیماری سکته شده باشد. (از اقرب الموارد) (ذخیرۀ خوارزمشاهی). سکته زده. مبتلی به بیماری سکته، ساکت شده و خاموش شده. (ناظم الاطباء).
- مسکوت عنه، چیزی که سزاوار خاموشی بود، و نگفتنی. (ناظم الاطباء).
- مسکوت گذاشتن مطلبی، از آن سخن نگفتن. نخواستن که مطرح شود

لغت نامه دهخدا

(مَ)

یکی از سه دهستان بخش جبال بارز شهرستان جیرفت. و محدود است از شمال به دهستان ده بکری، از مغرب به دهستان امجزاز، از جنوب به جلگۀ جیرفت و از مغرب به بخش ساردوئیه. آب آن از رود خانه سقدر، قنوات و چشمه ها تأمین می شود. این دهستان از 117 قریۀ بزرگ و کوچک و چندین مزرعه تشکیل شده و جمعیت آن در حدود 3600 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
(محمدآباد) ده کوچکی است از دهستان مسکون بخش جبال بارز شهرستان جیرفت. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

یکی از سه دهستان بخش جبال بارز شهرستان جیرفت. و محدود است از شمال به دهستان ده بکری، از مغرب به دهستان امجزاز، از جنوب به جلگۀ جیرفت و از مغرب به بخش ساردوئیه. آب آن از رود خانه سقدر، قنوات و چشمه ها تأمین می شود. این دهستان از 117 قریۀ بزرگ و کوچک و چندین مزرعه تشکیل شده و جمعیت آن در حدود 3600 تن است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
(محمدآباد) ده کوچکی است از دهستان مسکون بخش جبال بارز شهرستان جیرفت. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

(مَ)

آرمیده. (آنندراج). آرام کرده شده و تسلی داده شده. (ناظم الاطباء). آرام گرفته.
- مسکون شدن، آرام کرده شدن. خشنودکرده شدن. تسلی داده شدن. (ناظم الاطباء).
، مسکون الی روایته، در اصطلاح درایه مثل صالح الحدیث است، منزل کرده شده و سکنی شده. (ناظم الاطباء). باسکنه. که کسانی در آن ساکن باشند. جاداده شده. محل سکونت.
- مسکون شدن، سکنه یافتن. دارای ساکن و باشنده گردیدن. محل سکونت گردیدن: انحاء مملکت که به خطوات اقدام جائره خراب وبائر گشته بود به یمن اعتنا و استعمار او معمور و مسکون شده. (المعجم چ دانشگاه تهران ص 11).
- مسکون گردیدن (گشتن) ، مسکون شدن. سکنه پیدا کردن. محل سکونت گشتن: اراضی آن نواحی از میامن آن خیر جاری معمور و مسکون گردد. (ظفرنامۀ یزدی ج 2 صص 386-387).
، آباد و معمور. (ناظم الاطباء). آبادان. عامر.
- ربع مسکون، آن قسمت از کرۀ زمین که معمور و آباد است و قابل سکنای نوع بشر است. (ناظم الاطباء). چهار یک سطح کرۀ زمین که آن را آب فرانگرفته است و حیوان بری در آن سکونت دارد. و رجوع به مدخل ربع مسکون شود.
مسکون و مسکونهدر کتاب مقدس به معانی ذیل به کار رفته است: 1- بودن اهالی در محلی. 2- دنیا. 3- زمین. 4- طوایف زمین. 5- مملکت رومیان. 6- اهالی بلاد مقدسه و حوالی آن. (از قاموس کتاب مقدس)

آرمیده. (آنندراج). آرام کرده شده و تسلی داده شده. (ناظم الاطباء). آرام گرفته.
- مسکون شدن، آرام کرده شدن. خشنودکرده شدن. تسلی داده شدن. (ناظم الاطباء).
، مسکون الی روایته، در اصطلاح درایه مثل صالح الحدیث است، منزل کرده شده و سکنی شده. (ناظم الاطباء). باسکنه. که کسانی در آن ساکن باشند. جاداده شده. محل سکونت.
- مسکون شدن، سکنه یافتن. دارای ساکن و باشنده گردیدن. محل سکونت گردیدن: انحاء مملکت که به خطوات اقدام جائره خراب وبائر گشته بود به یمن اعتنا و استعمار او معمور و مسکون شده. (المعجم چ دانشگاه تهران ص 11).
- مسکون گردیدن (گشتن) ، مسکون شدن. سکنه پیدا کردن. محل سکونت گشتن: اراضی آن نواحی از میامن آن خیر جاری معمور و مسکون گردد. (ظفرنامۀ یزدی ج 2 صص 386-387).
، آباد و معمور. (ناظم الاطباء). آبادان. عامر.
- ربع مسکون، آن قسمت از کرۀ زمین که معمور و آباد است و قابل سکنای نوع بشر است. (ناظم الاطباء). چهار یک سطح کرۀ زمین که آن را آب فرانگرفته است و حیوان بری در آن سکونت دارد. و رجوع به مدخل ربع مسکون شود.
مسکون و مسکونهدر کتاب مقدس به معانی ذیل به کار رفته است: 1- بودن اهالی در محلی. 2- دنیا. 3- زمین. 4- طوایف زمین. 5- مملکت رومیان. 6- اهالی بلاد مقدسه و حوالی آن. (از قاموس کتاب مقدس)

لغت نامه دهخدا

(مِ)

ده مرکز دهستان مسکون بخش جبال بارز شهرستان جیرفت، واقع در 4هزارگزی جنوب خاوری مسکون و یک هزارگزی راه شوسۀ بم به سبزواران. آب آن از چشمه و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)

لغت نامه دهخدا

پسر دوم اوکتای قاآن بن چنگیزخان، (تاریخ مغول ص 152)، و رجوع به جهانگشای جوینی ص 197 و 198 و 200 و 201 و 204 و 206 شود

لغت نامه دهخدا

دهی از دهستان سیاه منصور است که در شهرستان بیجار واقع است و 500 تن سکنه دارد، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5)

لغت نامه دهخدا

قریۀ مسکران، از دیه های ساوه. (تاریخ قم ص 116 و 140)

لغت نامه دهخدا

(مَ)

دهی است از دهستان فریم بخش دودانگۀ شهرستان ساری، واقع در 8هزارگزی شمال کهنه ده، با 210 تن سکنه. آب آن از رود خانه فریم و راه آن مالرو است. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3)

لغت نامه دهخدا

(حِ کِ لَ)

دو خصیه. خصیتین. انثیین

لغت نامه دهخدا

(مَ)

جمع واژۀ مسکوک و مسکوکه. سکه شده ها. سکه ها

لغت نامه دهخدا

(مِ کَ ضَ)

تثنیۀ مرکضه. دو بازوی کمان. (منتهی الارب). رجوع به مرکض و مرکضه شود

لغت نامه دهخدا

(مُ)

تثنیۀ مساوی (در حالت رفعی). مساویین. رجوع به مساوی شود، در اصطلاح منطق، دو کلی بوند که از لحاظ مصداق یکی باشند و هر یک بر مصادیق دیگری به طور کلی صادق باشد. (از فرهنگ علوم عقلی)

لغت نامه دهخدا

(اِ کَ / اَ کَ)

به صیغۀ تثنیه، دو کرانه، یقال: بلغ فی العلم اطوریه، ای اوله و آخره. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). و رجوع به اطورین بصورت جمع شود

لغت نامه دهخدا

مشکان. نام قریه ای به فیروزآباد فارس و قریه ای به اصطخر و قریه ای به همدان نزدیک رودآور. (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به مشکان شود

لغت نامه دهخدا

(سَ کِ)

صورتی دیگر از کلمه سیستان و سجستان است

لغت نامه دهخدا

(عُ وَ)

تثنیۀ عکوه است و آن نام دو کوه بلند است مشرف بر زبید در یمن. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

بی جان مرگ و میر چارپایان، هوا زدگی موتی است که در چار پایان واقع شود، مرضهایی است که عارض گردد بسبب فساد هوا وقتی که هوا موذی باشد (مجمع الجوامع)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مسکان — تصویر مسکان

پیش بها ربون پیشمزد

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مسکوت — تصویر مسکوت

کسی که دچار بیماری سکته شده باشد، خاموش شده

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مسکون — تصویر مسکون

آرمیده، تسلی داده شده، آرام گرفته، سکنی شده

فرهنگ لغت هوشیار

کسی که درحالت مستی است: سوی رزباید رفتن بصبوح خویشتن کردن مستان و خراب. (منوچهری)

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مسکوکات — تصویر مسکوکات

جمع مسکوکه، پرشیان ها

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مستان — تصویر مستان

((مَ))

کسی که در حالت مستی است

فرهنگ فارسی معین

تصویری از مسکوت — تصویر مسکوت

((مَ))

ساکت شده، خاموش شده

فرهنگ فارسی معین

تصویری از مسکون — تصویر مسکون

((مَ))

جا داده شده، سکنی شده، آرام کرده شده

فرهنگ فارسی معین

تصویری از مسولان — تصویر مسولان

دست اندرکاران، کارگزاران

فرهنگ واژه فارسی سره

تصویری از مسئولان — تصویر مسئولان

پاسخگویان، سرپرستان

فرهنگ واژه فارسی سره