معنی مسمعی - جستجوی لغت در جدول جو

مسمعی(مِ مَ)

لغت نامه دهخدا

مسمعی(مِ مَ عی ی)

لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از سمعی — تصویر سمعی

آنچه از راه گوش ادراک می شود، شنیداری

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از مسمع — تصویر مسمع

گوش، عضو شنوایی در جانداران

فرهنگ فارسی عمید

تصویری از مساعی — تصویر مساعی

سعی ها، کوشش ها، جمع واژۀ سعی

فرهنگ فارسی عمید

(مُ سَمْ می)

آن که می نامد و اسم می گذارد. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(مَ مَ)

سوراخ گوش. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). مسمع. و رجوع به مسمع شود، گوش. ج، مسامع. (دهار). مسمع. و رجوع به مسمع شود، جائی که از آنجای شنیده میشود: هو منّی بمرأی و مسمع، جائی است که می بینم او را و می شنوم سخن او را. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). محل شنیدن. جائی که در آن شنوند. برابر مرأی. (یادداشت مرحوم دهخدا) :
مسمع او آن دو پاره استخوان
مدرکش دو قطره خون یعنی جنان.
مولوی

سوراخ گوش. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). مِسمَع. و رجوع به مسمع شود، گوش. ج، مَسامع. (دهار). مِسمَع. و رجوع به مسمع شود، جائی که از آنجای شنیده میشود: هو منّی بمرأی و مسمع، جائی است که می بینم او را و می شنوم سخن او را. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از ناظم الاطباء). محل شنیدن. جائی که در آن شنوند. برابر مرأی. (یادداشت مرحوم دهخدا) :
مسمع او آن دو پاره استخوان
مدرکش دو قطره خون یعنی جنان.
مولوی

لغت نامه دهخدا

(مُ سَ م مَ)

مقید بازنجیر. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(مُ سَمْ مِ)

فحش دهنده و بدزبان. (ناظم الاطباء). تشنیعکننده. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

(مُ مَ)

شنوانیده شده و مقبول. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). کارساز. (ناظم الاطباء).
- غیرمسمع، شنوانیده نشده. غیرمقبول. جواب داده نشده. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : و اسمع غیرمسمع (قرآن 46/4) ، و بشنو که شنوانیده نمیشوی، پاسخ داده نمیشوی

شنوانیده شده و مقبول. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). کارساز. (ناظم الاطباء).
- غیرمسمع، شنوانیده نشده. غیرمقبول. جواب داده نشده. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : و اسمع غیرمسمع (قرآن 46/4) ، و بشنو که شنوانیده نمیشوی، پاسخ داده نمیشوی

لغت نامه دهخدا

(مُ مِ)

قید. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج). پای بند و دست بند. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(مُ مِ)

شنواننده. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج) : و ما أنت بمسمع من فی القبور. (قرآن 22/35) ، و نیستی تو شنوانندۀ آنان که در قبرهایند

لغت نامه دهخدا

(مِ مَ)

ابن مالک بن مسمع الشیبانی که از طرف عبدالملک بن مروان خلیفۀ اموی در سنۀ 86 ه. ق. پس از عبدالرحمن بن سلیم الکنانی به حکومت سیستان منصوب شد و در همان سال در سیستان وفات یافت. (تاریخ سیستان ص 118)
نام پدر قبیله ای از تازیان. ج، مسامعه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

ابن مالک بن مسمع الشیبانی که از طرف عبدالملک بن مروان خلیفۀ اموی در سنۀ 86 هَ. ق. پس از عبدالرحمن بن سلیم الکنانی به حکومت سیستان منصوب شد و در همان سال در سیستان وفات یافت. (تاریخ سیستان ص 118)
نام پدر قبیله ای از تازیان. ج، مَسامعه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(مِ مَ)

گوش. ج، مسامع. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء) (آنندراج). مسمعه. و رجوع به مسمعه شود، سوراخ گوش. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). مسمع. و رجوع به مسمع شود، گوشۀدلو. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، دستۀ سر دلو که رسن بدان بندند تا دلو برابرباشد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج). دستۀ میانۀ دلو. (غیاث) ، چوبهائی که در داخل زنبیل کنند وقتی که خاک از چاه برمیکشند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

گوش. ج، مَسامع. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء) (ناظم الاطباء) (آنندراج). مِسمعه. و رجوع به مسمعه شود، سوراخ گوش. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). مَسمع. و رجوع به مَسمع شود، گوشۀدلو. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، دستۀ سر دلو که رسن بدان بندند تا دلو برابرباشد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (آنندراج). دستۀ میانۀ دلو. (غیاث) ، چوبهائی که در داخل زنبیل کنند وقتی که خاک از چاه برمیکشند. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(سَ)

منسوب به سمع. افواهی. حکایتی. حدیثی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

(مُ سَمْ ما)

صورت ظاهر. فورمالیته. مسما. ظاهر: منظور آن بود که مسمائی به عمل آید

لغت نامه دهخدا

(مَ مَ عی ی)

مرد که هر که غالب باشد یار او باشد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). آنکه هرکه غالب شود همراه او گردد و عبارت اساس چنین است: فلان معمعی، لا رأی له یقول لکل احد انا معک. (از اقرب الموارد). و رجوع به امّع شود، درم که بر او لفظ معمع نوشته باشند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

مرد که هر که غالب باشد یار او باشد. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). آنکه هرکه غالب شود همراه او گردد و عبارت اساس چنین است: فلان معمعی، لا رأی له یقول لکل احد انا معک. (از اقرب الموارد). و رجوع به اِمَّع شود، درم که بر او لفظ معمع نوشته باشند. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

(مُ مِ عَ)

زن سرودگوی. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). مغنیه. (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). کنیزک سرودگوی. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

(مَ مَ عَ)

گوش. ج، مسامع. مسمعه. (دهار). و رجوع به مسمع و مسمعه شود
رسم الخطی از مسمعه. گوش. و رجوع به مسمعه شود

لغت نامه دهخدا

(مُ مَ عِل ل)

شتر دراز. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

(مُ مَعِدد)

سخت پرشده از خشم. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج). غضبان. (مهذب الاسماء)

لغت نامه دهخدا

(مُ تَ مَعْ عی)

درازشده و کشیده شده. (ناظم الاطباء) ، راز فاش شده، خرامنده و نازنده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به تمعی شود

لغت نامه دهخدا

(مَ)

مساع. جمع واژۀ مسعاه. (اقرب الموارد). رجوع به مسعاه شود، جمع واژۀ مسعی. (اقرب الموارد). رجوع به مسعی شود، سعی و جهد و کوشش و سعی ها و کوشش سزاوار ستایش و کردارهای نیکو. (ناظم الاطباء) : آن چنان آثار مرضیه و مساعی حمیده که در تقدیم ابواب عدل و سیاست سلطان ماضی... ابوالقاسم محمود است. (کلیله و دمنه). از مساعی حمید و مآثر مرضی و مشکور... (سندبادنامه ص 7). آن چندان مساعی حمید و مآثر مرضی که... (سندبادنامه ص 18). او چند سال در ایالت آن بقعه آثار حمیده و مساعی پسندیده تقدیم داشت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 440).
- مساعی جمیله، کوششهای نیکو. (ناظم الاطباء)

مَساع. جَمعِ واژۀ مَسعاه. (اقرب الموارد). رجوع به مسعاه شود، جَمعِ واژۀ مَسعی. (اقرب الموارد). رجوع به مسعی شود، سعی و جهد و کوشش و سعی ها و کوشش سزاوار ستایش و کردارهای نیکو. (ناظم الاطباء) : آن چنان آثار مرضیه و مساعی حمیده که در تقدیم ابواب عدل و سیاست سلطان ماضی... ابوالقاسم محمود است. (کلیله و دمنه). از مساعی حمید و مآثر مرضی و مشکور... (سندبادنامه ص 7). آن چندان مساعی حمید و مآثر مرضی که... (سندبادنامه ص 18). او چند سال در ایالت آن بقعه آثار حمیده و مساعی پسندیده تقدیم داشت. (ترجمه تاریخ یمینی ص 440).
- مساعی جمیله، کوششهای نیکو. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تصویری از مسمع — تصویر مسمع

گوش

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مسمی — تصویر مسمی

نامیده شده، نام نهاده شده، مترجم

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مسعی — تصویر مسعی

کوشش، راه روش سعی کوشش، مسلک راه، تصرف، جمع مساعی

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مسمعه — تصویر مسمعه

سرود گوی: زن گوش، جمع مسامع

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مساعی — تصویر مساعی

جمع سعی، کوش ها کوشش ها جمع مسعی سعیها کوششها

فرهنگ لغت هوشیار

شناوی شناویک منسوب به سمع آنچه که از راه گوش درک شود: تعلیمات سمعی و بصری

فرهنگ لغت هوشیار

تصویری از مسعی — تصویر مسعی

((مَ عا))

سعی، کوشش، مسلک، راه، تصرف

فرهنگ فارسی معین

تصویری از مسمع — تصویر مسمع

((مِ مَ))

گوش، جمع مسامع

فرهنگ فارسی معین

تصویری از مسمی — تصویر مسمی

((مُ سَ م ما))

نامیده شده

فرهنگ فارسی معین

تصویری از مساعی — تصویر مساعی

((مَ))

کوشش ها، سعی ها

فرهنگ فارسی معین

تصویری از سمعی — تصویر سمعی

شنیداری

فرهنگ واژه فارسی سره

اهتمام، تلاش، جد، جهد، سعی، کوشش، سعی ها، کوشش ها

فرهنگ واژه مترادف متضاد