- مسجف(مُ سَجْ جِ)
نعت فاعلی از تسجیف. فروگذارندۀ پرده بر خانه. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تسجیف شود
معنی مسجف - جستجوی لغت در جدول جو
- مسجف(مُ جِ)
شب تاریک شده. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به اسجاف شود
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
محل عبادت مسلمانان
مسجد جامع (آدینه): مسجدی که روزهای جمعه در آن نماز جمعه می خوانند
مسجد جامع (آدینه): مسجدی که روزهای جمعه در آن نماز جمعه می خوانند
صبور، شکیبا، ویژگی کسی که هر چه بخواهد بکند و کسی او را باز ندارد، خود رای، خیره سر
(مُ)
لغت نامه دهخدا
پدر فرزندمرده. (ناظم الاطباء) ، مرد باشمشیر. (منتهی الارب) (آنندراج). شمشیردار. (مهذب الاسماء). متقلد به سیف. (از اقرب الموارد). کسی که شمشیر بسته باشد، دلاور. (آنندراج). دلاور با شمشیر. (منتهی الارب). شجاع. (اقرب الموارد). مرد دلیر. (ناظم الاطباء)
(مُ سَقْ قَ)
لغت نامه دهخدا
نعت مفعولی از تسقیف. رجوع به تسقیف شود، خانه پوشیده. (آنندراج). بیت سقف دار. (از اقرب الموارد). خانه آسمانه کرده. (دهار). صاحب سقف. باسقف. با آسمانه. آسمانه دار. پوشیده. سرپوشیده. پوشانیده. باپوشش.
- مسقف کردن، سقف زدن. باسقف کردن. آسمانه زدن.
، درازبالا. (منتهی الارب). طویل. (اقرب الموارد)
- مسقف کردن، سقف زدن. باسقف کردن. آسمانه زدن.
، درازبالا. (منتهی الارب). طویل. (اقرب الموارد)
(مُ سَجْ جی)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از تسجیه. آنکه بدن مرده را با جامه و جز آن می پوشاند. (ناظم الاطباء). رجوع به تسجیه شود
(مُ سَوْ وِ)
لغت نامه دهخدا
مرد برسر خود که هرچه خواهد میکند و کسی رد حکم آن را نتواند. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). صبور. (اقرب الموارد). خیره سر. خودرأی
(مُ سَجْ جا)
لغت نامه دهخدا
نعت مفعولی از تسجیه. مرد مردۀ جامه و جز آن پوشانیده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تسجیه شود
(مُ لِ)
لغت نامه دهخدا
زنی که به 45سالگی رسیده باشد. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). زن 45ساله. (از مهذب الاسماء)
