معنی مستطرب - جستجوی لغت در جدول جو

مستطرب(مُ تَ رِ)

لغت نامه دهخدا

مستغرب

غریب شمرده، عجیب وغریب، بیگانه

فرهنگ فارسی عمید

مستطاب

پاک و پاکیزه، عنوان محترمانه در خطاب به شخص، خوشایند، شایسته مثلاً کتاب مستطاب

فرهنگ فارسی عمید

مستعرب

کسی که از اعراب تقلید می کند، عجم داخل شده در میان اعراب

فرهنگ فارسی عمید

مستطرف

تازه، نو، شگفت، طرفه، عجیب

فرهنگ فارسی عمید

مستطرف

(مُ تَ رَ)

نعت مفعولی از استطراف. آنکه خانه زاد و از نتایج صاحب خود نباشد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، هر گیاه که هنوز در غلاف خود باشد، مال نو، مستطرف الایام، اول زمانه: فعلته فی مستطرف الایام. (منتهی الارب) ، طرفه و نوشمرده، نویافته و پیداکرده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، خوش و شگفت دیده. (منتهی الارب). رجوع به استطراف شود

لغت نامه دهخدا

مستعرب

(مُ تَ رِ)

نعت فاعلی از استعراب. فحش گوینده و سخن زشت آورنده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، ماده گاو گشن خواهنده. (منتهی الارب) ، داخل شونده بین عرب. (اقرب الموارد). کسی که شبیه به تازیان شود. (ناظم الاطباء). متعرب. و رجوع به استعراب و مستعربه شود: یکی را پرسیدند از مستعربان که ماتقول فی الأمارد؟ (گلستان)

لغت نامه دهخدا

مستطیب

(مُ تَ)

نعت فاعلی از استطابه. رجوع به استطابه شود

لغت نامه دهخدا

مستطرق

(مُ تَ رِ)

نعت فاعلی از استطراق. آنکه از کاهن فال سنگک زدن خواهد. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، بعاریت خواهنده گشن را. (منتهی الارب). رجوع به استطراق شود

لغت نامه دهخدا

مستطرف

(مُ تَ رِ)

نعت فاعلی از استطراف. آنکه نو می شمارد چیزی را. (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) ، آنکه از نو پیدا می کند. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب). رجوع به استطراف شود

لغت نامه دهخدا

مستضرب

(مُ تَ رِ)

نعت فاعلی از استضراب. سپید و سطبرشده (عسل). (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ، شتر مادۀ آزمند گشن. (منتهی الارب) ، فریب دهنده. (ناظم الاطباء). رجوع به استضراب شود

لغت نامه دهخدا

مستطرد

(مُ تَ رِ)

نعت فاعلی از استطراد. آنکه از پیش دشمن هزیمت کند برای فریفتن او. (منتهی الارب) (اقرب الموارد). رجوع به استطراد شود

لغت نامه دهخدا

مستطاب

(مُ تَ)

نعت مفعولی ازاستطابه. خوش آمده و پاک آمده و لذیذ. (غیاث) (آنندراج). خوش و نیکو و پسندیده و شایسته و خوش آیند. (ناظم الاطباء). پاکیزه. رجوع به استطابه شود:
خیک اشکم گو بدر از موج آب
گر بمیرم هست مرگم مستطاب.
مولوی (مثنوی).
گرقضا افکند ما را در عذاب
کی رود آن طبع و خوی مستطاب.
مولوی (مثنوی).
- جناب مستطاب...، از القاب و عناوین بزرگان که در مخاطبه یا مکاتبه به کار بردندی.
، خوشبوی. (یادداشت مرحوم دهخدا) ، مهربان. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متطرب

(مُ تَ طَرْ رِ)

طرب آورنده و شادمان کننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که از روی شعف یا رنج و الم به چالاکی می جنبد و کسی که شادمانی میکند. (ناظم الاطباء) ، سرودگوی. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تطرب شود

لغت نامه دهخدا

مستطر

(مُ تَ طِ)

نعت فاعلی از استطار. نویسنده. کاتب. (اقرب الموارد). رجوع به استطار شود

لغت نامه دهخدا

مستطر

(مُ تَ طَ)

نعت مفعولی از استطار. مکتوب. نوشته شده. (اقرب الموارد) : و کل صغیرو کبیر مستطر. (قرآن 53/54). رجوع به استطار شود

لغت نامه دهخدا

مستغرب

(مُ تَ رَ)

نعت مفعولی از استغراب. غریب یافته شده و غریب بشمار آمده. (اقرب الموارد). غریب داشته. عجیب و غریب و بیگانه، نادر. (ناظم الاطباء). بعید، آنکه غریب نوازی می کند، متعجب و حیران. (ناظم الاطباء). رجوع به استغراب شود

لغت نامه دهخدا

مستغرب

(مُتَ رِ)

نعت فاعلی از استغراب. آنکه کسی را غریب می یابد. (اقرب الموارد) ، مبالغه نماینده در خنده. (منتهی الارب). رجوع به استغراب شود

لغت نامه دهخدا

مستطب

(مُ تَ طِب ب)

نعت فاعلی از استطباب. درمان پرس. (منتهی الارب). درمان پرسنده از طبیب. (آنندراج) (اقرب الموارد). رجوع به استطباب شود

لغت نامه دهخدا

متطرب

شادمان کننده

فرهنگ لغت هوشیار

مستارب

وامدار

فرهنگ لغت هوشیار

مستغرب

خندنده گزافخند، خور بر شناس (خور بر مغرب) باور نکردنی دور از باور غریب شمرده شگفت دانسته: و از آن تاریخ علوم مستطرف و فنون مستحدث و صنایع مستغرب که حکماء اروپا اساس آنها را. . بر پا ساخته بودند. . انتشار همی گرفت. کسی که بزبانها و آداب و عادات غربیان (اروپاییان و آمریکاییان) آگاه است مقابل مستشرق، جمع مستغربین

فرهنگ لغت هوشیار

مستعرب

گشن خواهنده، دشنامگوی، سخن زشت آورنده عجمی که داخل عرب شود، عجمی که تقلیدعرب کند عرب نما، سخن زشت عربی آورنده، جمع مستعربین

فرهنگ لغت هوشیار