- مسافت
فاصلۀ بین دو مکان
معنی مسافت - جستجوی لغت در جدول جو
- مسافت (مَ فَ)
مسافه. بعد و دوری و فاصله. (ناظم الاطباء). و رجوع به مسافه شود، یک جزء از راه و یا مسافرت و مقداری از امتداد راه. (ناظم الاطباء). دوری نقطه ای از نقطۀ دیگر. فاصله بین دو مکان. دوری. بعد راه. دوری راه. دوری میان دو منزل. بون. جلجله: مسافتی دور نشان میدهند. (کلیله و دمنه). مسعود شب را بر ماده پیلی تیزرو نشسته با لشکری جریده روی به طوس نهاد. میانشان بیست و پنج فرسنگ بعد مسافت بود. (سلجوقنامۀ ظهیری ص 15).
بنوشته هفت چرخ و رسیده به مستقیم
بگذشته از مسافت و رفته به منتها.
خاقانی.
پناه سلطنت پشت خلافت
ز تیغت تا عدم موئی مسافت.
نظامی.
گویند برو تا برود صحبتت از دل
ترسم هوسم بیش کند بعد مسافت.
سعدی.
تجواب، جوب، مسافت بریدن. جذبه، مسافت بعید. (منتهی الارب). جوب، مسافت قطع کردن. (دهار). میل، مسافت زمین متراخیۀ بی حد. (منتهی الارب).
- طی مسافت، سپردن راه.
، یک مرحله و یک منزلگاه. (ناظم الاطباء).
- مسافت به مسافت، از منزلگاهی به منزلگاهی. (ناظم الاطباء).
، در اصطلاح فقهی، مقداری که مساوی هشت فرسخ است. و کسی که قاصد پیمودن مسافت است با شروط خاص پس از خروج از حد ترخص باید نماز را به قصر بخواند و روزه را افطار کند
بنوشته هفت چرخ و رسیده به مستقیم
بگذشته از مسافت و رفته به منتها.
خاقانی.
پناه سلطنت پشت خلافت
ز تیغت تا عدم موئی مسافت.
نظامی.
گویند برو تا برود صحبتت از دل
ترسم هوسم بیش کند بعد مسافت.
سعدی.
تجواب، جوب، مسافت بریدن. جذبه، مسافت بعید. (منتهی الارب). جوب، مسافت قطع کردن. (دهار). میل، مسافت زمین متراخیۀ بی حد. (منتهی الارب).
- طی مسافت، سپردن راه.
، یک مرحله و یک منزلگاه. (ناظم الاطباء).
- مسافت به مسافت، از منزلگاهی به منزلگاهی. (ناظم الاطباء).
، در اصطلاح فقهی، مقداری که مساوی هشت فرسخ است. و کسی که قاصد پیمودن مسافت است با شروط خاص پس از خروج از حد ترخص باید نماز را به قصر بخواند و روزه را افطار کند
- مسافت
بعد و دوری و فاصله، دوری راه
- مسافت ((مَ فَ))
بعد، فاصله
- مسافت
بعد، دوری، فاصله
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کتک زدن، کتک کاری مضاربه: ... و جنگ و مدافعت و کینه کشی ومسافعت از میانه برداشته و همه فرمان پادشاه را مطوع و منقاد گشته
چوب پهن و کلفتی که در زیر دو قاعده در نصب کنند، چوب جلو هودج. مقابل شونده روبرو شونده
