جدول جو
جدول جو

معنی مزعفری - جستجوی لغت در جدول جو

مزعفری
(مُ زَ فَ)
منسوب به مزعفر. زعفرانی. زرد: حصیری آن روز در جبه ای بود زرد و مزعفری. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 168).
خم چو پری گرفته ای یافته صرع و کرده کف
خط معزمان شده برگ زر از مزعفری.
خاقانی (دیوان ص 430)
لغت نامه دهخدا

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

تصویری از مزعفر
تصویر مزعفر
زعفرانی، زرد رنگ، طعامی که آن را با زعفران خوش بو و رنگین کرده باشند، خوراکی که در آن زعفران ریخته باشند
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از معرفی
تصویر معرفی
شناساندن کسی به کسی دیگر با گفتن نام و شغل او
فرهنگ فارسی عمید
تصویری از جعفری
تصویر جعفری
گیاهی با برگ های بریده و شاخه های راست و نازک، گل های کوچک و سفید و چتری و تخم خوش بو که خام خورده می شود و در پختن خوراک های سبزی دار هم به کار می رود، نوعی گل زرد رنگ، گل جعفری
(اسم، صفت نسبی، منسوب به جعفر) یکی از فرقه های مذهب شیعه که اصول فقهی آن منسوب به امام جعفر صادق، امام ششم شیعه، است و از عهد صفویه در ایران رواج پیدا کرده و اکنون نیز مذهب رسمی ایران است، نوعی مار سمّی با پوزۀ پهن، پولک های تیغه دار، سر مثلثی شکل و مردمک عمودی، (صفت نسبی، منسوب به جعفر) ویژگی نوعی طلای ناب
فرهنگ فارسی عمید
(زَ)
نوعی جامه. نوعی پارچۀ ابریشمی:... و از وی (استرآباد) جامه های بسیار خیزد از ابریشم، چون مبرم و زعفوری گوناگون. (حدود العالم چ دانشگاه ص 144)
لغت نامه دهخدا
(مَ فِ)
احمد بن محمد بن ابی عبدالله بن ابی عیسی معافری اندلسی مکنی به ابی عمر [متوفی به سال 429 هجری قمری) از مفسران و محدثان است. اصل وی از طلمنکه (ناحیه ای در مرز اندلس شرقی) است اما در قرطبه سکنی گزید و سپس به مشرق رفت. او را تصانیف گرانقدری است از آن جمله است: ’الدلیل الی معرفه الجلیل’ و ’تفسیرالقرآن’ و ’الوصول الی معرفه الاصول’ و ’البیان فی اعراب القرآن’ و جز اینها. وی در طلمنکه درگذشت. (ازاعلام زرکلی ج 1 ص 173)
لغت نامه دهخدا
(مُ عَفَ)
منسوب به معصفر. زردرنگ:
بس که زخشکی گلو روغن خام می خورد
چون یرقان گرفتگان گشته تنش معصفری.
خاقانی.
و با چهرۀ معصفری و پشت از بار حوادث چنبری... به نزدیک شاه آمد. (سندبادنامه ص 133).
- معصفری آب، آب به قرطم رنگ کرده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). آبی که با گل کاجیره یا عصفر آن را زردرنگ کرده باشند:
وان سیب چو مخروط یکی گوی تبرزد
در معصفری آب زده باری سیصد
بر گرد رخش بر، نقطی چند ز بسد
و اندر دم او سبز جلیلی ز زمرّد.
منوچهری.
، سرخ رنگ:
تا شکمتان ندرم تاسرتان برنکنم
تا به خونتان نشود معصفری پیرهنم.
منوچهری.
ای چشم تا برفت بت من ز پیش تو
صد پیرهن زخون تو کردم معصفری.
فرخی.
رفت قنینه در فواق از چه، از امتلای خون
راست چو پشت نیشتر خون چکدش معصفری.
خاقانی.
گویی از آن رگ گلو ریخته اند در رزان
این همه خون که می کند آتشی و معصفری.
خاقانی
لغت نامه دهخدا
(مَ)
ده کوچکی است از دهستان شمیل بخش مرکزی شهرستان بندرعباس. واقع در 55هزارگزی شمال خاوری بندرعباس و سر راه مالرو کشکوه به بندرعباس. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 8)
لغت نامه دهخدا
(مُ بَ)
مزد بردن. پاداش گرفتن. به سزا رسیدن ثواب و کرفه یافتن:
مهر و کینش دو گره را سبب مزدبری است
این شود زین به بهشت آن شود از آن به سقر.
فرخی
لغت نامه دهخدا
(مُ)
مزدور بودن. عمل مزدور. حالت مزدور بودن. اجیر بودن. مزدگیری در مقابل انجام کاری: رحمن است که راه مزدوری آسان کند. (کشف الاسرار ج 1 ص 32) ، استیجار. (یادداشت مرحوم دهخدا) ، اجراء. اجره. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، محنت و زحمت بدنی، اجرت کار و مواجب. (ناظم الاطباء)
لغت نامه دهخدا
(مَ فِ)
منسوب است به معافر. (از انساب سمعانی). جامه ای است منسوب به معافر و آن حیی از یمن باشد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به معافر و معافریه شود
لغت نامه دهخدا
(تَلْ لُ عَ)
محمد بن یوسف بن مسعود بن برکات الشیبانی، شهاب الدین التلعفری. از شعرای موصل است. وی در سال 593 هجری قمری در موصل متولد شد و به سال 675 هجری قمری درگذشت. دیوان اشعار مشهوری دارد. (از اسماء المؤلفین ج 2 ص 132). رجوع به تل اعفر و رجوع به معجم المطبوعات ج 1 ص 640 شود
لغت نامه دهخدا
(مُ زَ فَ)
پالوده. (منتهی الارب) (اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) (نشوء اللغه ص 91) ، شیر سرخ که اسدالورد باشد. (منتهی الارب). اسد الورد. (اقرب الموارد). شیر سرخ که رنگ آن مابین کمیت و اشقر بود. (ناظم الاطباء). شیر. (مهذب الاسماء)
لغت نامه دهخدا
(بَ زَ فَ)
ابوالعلاء محمد بن علی. از بزرگان امامیه در بغداد که در زمان مقتدر خلیفۀ عباسی از طرف ابن الفرات وزیر المقتدر عامل واسط شد. و رجوع به خاندان نوبختی تألیف عباس اقبال صص 99-100 شود
لغت نامه دهخدا
(زَ فَ)
زعفرانی باشد که آن به رنگ زرد است. (برهان). منسوب به زعفران. (آنندراج). به رنگ زعفران. زعفرانی. (فرهنگ فارسی معین). زرد زعفرانی رنگ. (ناظم الاطباء) :
می زعفری خور ز دست بتی
که گویی قضیبی است از خیزران.
منوچهری (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
رجوع به زعفرانی، زعفران و دیگر ترکیبهای زعفران شود
لغت نامه دهخدا
تصویری از زعفره
تصویر زعفره
کرکمی کردن کرکم زدن به خوراک
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از معرفی
تصویر معرفی
شناخته شدگی
فرهنگ لغت هوشیار
در تازی نیامده بیمار با بیمار خور مونث مزور: تزویر شده، نوعی آش که ببیماران دهند. (باگوشت یا بی گوشت) جمع مزورات
فرهنگ لغت هوشیار
کرکمی (کرکم زعفران) کرکمین خوراکی (پلو یا چلو) که با زعفران خوشبو و رنگین شده باشد، زعفرانی زرد رنگ
فرهنگ لغت هوشیار
مذهب، شیعه 21 امامی که منسوب به حضرت اما جعفر صادق علیه السلام است یک نوع سبزی خوردنی یک نوع سبزی خوردنی
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از منعفر
تصویر منعفر
خاک آلوده
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از موفری
تصویر موفری
بسیاری فراوانی
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از زعفری
تصویر زعفری
کرکمی نجوانی برنگ زعفران زعفرانی
فرهنگ لغت هوشیار
تصویری از متعفنی
تصویر متعفنی
بدبویی تعفن
فرهنگ لغت هوشیار
مزد گرفتن در مقابل انجام دادن کاری: رحمن است که راه مزدوری آسان کند، شاگردی استاد صنعتکار
فرهنگ لغت هوشیار
((جَ فَ))
یکی از سبزی های خوردنی است با ساقه های نازک راست و برگ های بریده که گل هایش سفید رنگ و چتری است، آهن، فسفر و ویتامین های A.B.C. را نیز دارا می باشد، نوعی سکه زر، نوعی گل زردرنگ که در باغچه کارند
فرهنگ فارسی معین
تصویری از معرفی
تصویر معرفی
((مُ عَ رِّ))
شناساندن شخصی به شخص دیگر به وسیله ذکر نام و شغل او
فرهنگ فارسی معین
تصویری از جعفری
تصویر جعفری
مذهب شیعه امامیه، منسوب به امام جعفر صادق (ع) امام ششم
فرهنگ فارسی معین
تصویری از مزعفر
تصویر مزعفر
((مُ زَ فَ))
زرد، به رنگ زعفران، غذایی که با زعفران خوشبو و رنگین کرده باشند
فرهنگ فارسی معین
تصویری از معرفی
تصویر معرفی
شناسایی، آشنا سازی، شناساندن
فرهنگ واژه فارسی سره
زعفرانی، زردرنگ
فرهنگ واژه مترادف متضاد
تصویری از معرفی
تصویر معرفی
Introduction
دیکشنری فارسی به انگلیسی
عملگی، کارگری، کارگری کردن
فرهنگ گویش مازندرانی
تصویری از معرفی
تصویر معرفی
introdução
دیکشنری فارسی به پرتغالی
تصویری از معرفی
تصویر معرفی
Einführung
دیکشنری فارسی به آلمانی