معنی مدغل در لغت نامه دهخدا

مکان ٌمدغل، جای درخت ناک. (منتهی الارب). جای کثیرالشجر. (از متن اللغه). دَغِل. ذودغل. جای پرگیاه و مشتبک النبت. (از اقرب الموارد) (از متن اللغه)، مکان مدغل، جای پنهان و مخوف. (از منتهی الارب). مکان داغل و دَغِل و مدغل، خفی او ذودغل. (از متن اللغه)، خیانت کننده. فریبنده. (ناظم الاطباء)، سخن چینی نماینده. (آنندراج) : ادغله، وشی به. (از متن اللغه)، زیان رساننده. (ناظم الاطباء). که در کاری خلاف آرد و فساد کند. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). تاراج کننده. (ناظم الاطباء)

معنی مدغل در لغت نامه دهخدا

واحد مداغل. (از اقرب الموارد). رجوع به مَداغِل شود

معنی مدغل - جستجوی لغت در جدول جو

مدغل

لغت نامه دهخدا

مدغل

لغت نامه دهخدا

مدغم

حرفی که در حرف دیگر درآمده و یکی شده باشد، ادغام شده، درهم پیوسته، یکی شده
استوار، محکم، بادوام، حصین، متأکّد، مرصوص، مستحکم، ستوار، درواخ

فرهنگ فارسی عمید

مدلل

آنچه برای آن دلیل آورده شده باشد، ثابت شده

فرهنگ فارسی عمید

مدال

نشان فلزی که برای قدردانی از خدمات کسی به او اعطا شود

فرهنگ فارسی عمید

مدخل

جای داخل شدن، راه دخول، کلمه ای در فرهنگ، دایره المعارف، لغت نامه و مانند آنکه تعریف و توضیحاتی برای آن داده می شود، درآمد، دخالت، اثرگذاری، اعتراض، خرده، ایراد، برای مثال خواهی که رستگار شوی راست کار باش / تا عیب جوی را نرسد بر تو مدخلی (سعدی۲ - ۶۸۰)

جای داخل شدن، راه دخول، کلمه ای در فرهنگ، دایره المعارف، لغت نامه و مانند آنکه تعریف و توضیحاتی برای آن داده می شود، درآمد، دخالت، اثرگذاری، اعتراض، خرده، ایراد، برای مِثال خواهی که رستگار شوی راست کار باش / تا عیب جوی را نرسد بر تو مدخلی (سعدی۲ - ۶۸۰)

فرهنگ فارسی عمید

مدخل

خسیس، ناکس، لئیم

فرهنگ فارسی عمید

مدغص

(مُ غِ)

پرکننده به خشم. (آنندراج). که کسی را از غضب پر کند. (از متن اللغه). به خشم آورنده، جنگ آور. مبارز. (ناظم الاطباء)

معنی مدغل - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما