- مدح
- ستایش
معنی مدح - جستجوی لغت در جدول جو
- مدح
- ستودن به ویژه در شعر
- مدح
- ستایش، ثنای به صفات جمیله، مدحت
- مدح ((مَ))
- ستودن، ستایش، مدحت
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
بنگرید به مدحه ستایش مدح: ای مدحتت بدانش چون طبع رهنمای وی خدمتت بدولت چون بخت راهبر. (مسعود سعد)
سونسرایی آفرینسرایی اشعار مدحی گفتن: شهادر شیوه مدحت سرایی آن فسون سازم که چون ره آوردها روت کارم در فسون خوانی. (وحشی)
آفرینیدن سون گفتن کسی را ستودن (خصوصا بشعر) : و نابغه او را مدح گفت
سونگستر آنکه مدح بزرگی یا شیئی مهم را نشر دهد شاعر مدیحه سرای: این کعبتین بی نقش آورد سر بکعبم تا بر دو کعبه گشتم چون کعب مدح گستر. (خاقانی)
سونگر آفرینگر مدح کننده ستایشگر مداح: خاطر خاقانی است مدح گر مصطفی زان ز حقش بی حساب هست عطا در حساب. (خاقانی)
سونخوان آفرینخوان کسی که مدح بزرگی را بخواند شاعر مدیحه گوی: محمود همتی تووما مدح خوان تو شاید که جان عنصری اشعار خوان ماست. (خاقانی)
louvar
chwalić
хвалить
хвалити
prijzen
तारीफ करना