معنی مدبوشه - جستجوی لغت در جدول جو

مدبوشه

لغت نامه دهخدا

محبوبه

(دخترانه)

مؤنث محبوب، دوست داشتنی، مورد محبت

فرهنگ نامهای ایرانی

محبوبه

زن محبوب، دوست داشته شده، آنکه یا آنچه مورد علاقه و محبت است، دوست، معشوق

فرهنگ فارسی عمید

تنبوشه

لولۀ سفالی کوتاه که در زیر زمین یا میان دیوار برای ساختن راه آب به کار می رود، گنگ، موری

فرهنگ فارسی عمید

مدخوله

زن شوهردیده

فرهنگ فارسی عمید

سقبوشه

(سَ شَ)

نام نوعی از شیپور است. (دزی ج 1 ص 660)

لغت نامه دهخدا

تنبوشه

(تَمْ شَ / شِ)

لوله های سفالین که بهم پیوندنددر زیر زمین، رفتن آب را. لوله ها از سفال پخته که راه و مجرای آب از آن راست کنند. لولۀ سفالین که برای آبراهه بکار برند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

احبوشه

(اُ شَ)

جماعت مردم از هر قبیله

لغت نامه دهخدا

انبوشه

(اُمْ شَ)

انبوش. رجوع به انبوش شود

لغت نامه دهخدا

محاوشه

(شِرْ رَ)

برآغالانیدن بر.، محاوشه از برق، کناره گرفتن از باران برق هر جا که درخشد. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مدهوشه

(مَ شَ)

تأنیث مدهوش. رجوع به مدهوش شود

لغت نامه دهخدا

مدبوله

(مَ لَ)

ارض مدبوله، زمینی که با سرگین و مانند آن کود داده شده و اصلاح شده است. (از متن اللغه) (از اقرب الموارد). نعت مفعولی است از دبل و دبول. رجوع به دبول شود

لغت نامه دهخدا

مدبوبه

(مَ بو بَ)

کشور ویران شده به واسطۀ خرسها. (ناظم الاطباء) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

مدبوه

(مَبُوْ وَ)

رجوع به مدبوّ و مدبیّه شود

لغت نامه دهخدا

مدبوش

(مَ)

زمینی که نبات آن را ملخ خورده باشد. (آنندراج) (از اقرب الموارد). مدبوشه. (ناظم الاطباء). رجوع به مدبوشه شود

لغت نامه دهخدا

تنبوشه

لوله سفالین یاسمنتی کوتاه که در زیر خاک یا میان دیوار کار گذارند تا از آن آب عبورکند

معنی مدبوشه - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما