معنی محاوته - جستجوی لغت در جدول جو

محاوته

لغت نامه دهخدا

محاسبه

حساب کردن، با کسی حساب کردن، به حساب و کتاب کسی رسیدن، کنایه از رسیدگی و بررسی امری

فرهنگ فارسی عمید

محاوره

با هم سخن گفتن، گفتگو کردن

فرهنگ فارسی عمید

محاربه

با هم جنگ کردن، جنگیدن، در علم حقوق از بین بردن نظم و امنیت با استفاده از اسلحه یا بدون آن

فرهنگ فارسی عمید

محاوله

دسترسی، به صورت داوطلبانه

فرهنگ فارسی عمید

محاوزه

(شَ)

بهم درآمیختن. (منتهی الارب). مخالطت و مصاحبت کردن با همدیگر. (ناظم الاطباء) ، پاسپر کردن. (منتهی الارب). پاسپر کردن و پایمال نمودن، داد و ستد نمودن و معامله کردن با یکدیگر. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

محاته

(شُ تَ)

سخت گردیدن، سخت گرم شدن روز. محت یومنا. (از منتهی الارب) (ناظم الاطباء) ، خردمند و تیزخاطر شدن، خالص و بی آمیغ گشتن. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

مماوته

(عِ)

بر همدیگر شکیبایی کردن. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء). بر همدیگر صبور و پایدار بودن. (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مجاوته

(شَ)

به کلمه ’جوت جوت’ خواندن شتران. (منتهی الارب) (آنندراج). به کلمه ’جوت جوت’ خواندن شتران را به سوی آب. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مخاوته

(شَ)

دزدیدن نگاه خود را نزد کسی. خاوت طرفه دونی مخاوته، دزدید نگاه خود را نزد من. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

محاوده

(شُ)

تحاوده الحمّی ̍ محاودهً، تب متعهد وی است. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

محاوشه

(شِرْ رَ)

برآغالانیدن بر.، محاوشه از برق، کناره گرفتن از باران برق هر جا که درخشد. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

محاوصه

(شَ رَهْ)

به دنبالۀ چشم پنهان نگریستن. (منتهی الارب). به دنبال چشم پنهان به کسی نگریستن. (تاج المصادر بیهقی)

لغت نامه دهخدا

محاوطه

(شَ هََ فَ)

با هم فراگرفتن. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). فراگرفتن یکدیگر را، درآویختن کسی دیگری را برای مطلبی و یکی در انکار مبالغه کردن و فراگرفتن یکدیگر را. (از منتهی الارب) (از ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

محاوله

(شِ را / رَنْ)

حوال. قصد کردن چیزی را. (از منتهی الارب). خواستن و جستن. (تاج المصادر بیهقی) ، چشم انداختن به سوی چیزی و تیز نگریستن. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

محاوره

(کِ / کَ بَ)

حوار. پاسخ و سخن گفتن. پاسخ دادن یکدیگر را. (منتهی الارب). گفتگو کردن. با یکدیگر گفتگو کردن. با یکدیگر سخن گفتن. (ترجمان علامۀ جرجانی). با یکدیگر حدیث کردن. (تاج المصادر بیهقی). محاوته. (المصادر زوزنی)

لغت نامه دهخدا

مجاوزه

مجاوزت در فارسی: در گذرندگی از جایی گذشتن، عقب انداختن کسی را و گذشتن از وی

فرهنگ لغت هوشیار

محاسبه

حساب کردن

فرهنگ لغت هوشیار

محارقه

از پهلو گادن

فرهنگ لغت هوشیار

مجاوبه

مجاوبه و مجاوبت در فارسی مونث مجاوب: هم پاسخی به یکدیگر پاسخ دادن جمع مجاوبات

فرهنگ لغت هوشیار

محارفه

پاداش دادن به بدی

فرهنگ لغت هوشیار

مجاوده

جنگ جوانمردانه

فرهنگ لغت هوشیار

مجاوره

مجاوره در فارسی مونث مجاور: همسایه همسامان هم ویمند، زنهار گیر زن مجاورت در فارسی همسایگی، نزدیکی در کناری همکناری، نشینندگی در جایگاهی اشویی گوشه گیری زنهار گیری

فرهنگ لغت هوشیار

محارسه

محارسه و محارست در فارسی: پاسبانی نگاهبانی نگاهبانی کردن پاسبانی کردن، نگاهبانی

فرهنگ لغت هوشیار

محاربه

محاربه و محاربت در فارسی: جنگ رزم با یکدیگر جنگیدن حرب کردن، حرب جمع محاربات

فرهنگ لغت هوشیار

مجاوله

مجاولت در فارسی: همگردی در نبرد با هم جولان کردن با یکدیگر گشتن در نبرد: اوساط حشم و آحاد جمع لشکر چون شغال و روباه و گرگ و امثال ایشان در پیش افتادند و بمجاولت و مراوغت در آمدند و از هر جانب می تاختند

فرهنگ لغت هوشیار