- مجزوز(مَ)
بریده، فریز کرده شده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). سترده و تراشیده شده
معنی مجزوز - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
پروانه، اجازۀ رسمی که از طرف دولت برای انجام کاری معیّن صادر شود، اجازه نامه، لیسانس، حکم، فرمان، اذن، اجازه، لهی، پروانچه، جواز
اجازه دهنده، تجویز کننده
اجازه دهنده، تجویز کننده
در نحو عربی، کلمه ای که حرکت حرف آخر آن ساکن باشد، قطعی، باقطعیت، قطع شده، بریده
(مُ وَ وِ)
لغت نامه دهخدا
رجل موزوز، مرد بلند بردارندۀ آواز طرب انگیز. (منتهی الارب) (آنندراج). مردی که آواز بلند طرب انگیز می خواند. (ناظم الاطباء)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
کزاز زده شده. (منتهی الارب). کزاز زده و کزاز بیماریی که از سردی پیدا گردد. (آنندراج). گرفتار لرزۀ شدیدو سخت. (ناظم الاطباء). آن که گرفتار بیماری کزاز باشد. (از اقرب الموارد)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
آنکه از وی یک جزء ساقط کرده باشند. (ناظم الاطباء) ، (در اصطلاح عروض) شعر مجزوء، آنکه از او یک جزء تمام ساقط کرده باشند. (منتهی الارب). بحر مسدسی است که در اصل وضعش مثمن باشد آن را مجزو گویند به اعتبار دور کردن جزوی از آن. (غیاث) (آنندراج). بیتی باشد که از اصل دایرۀ آن جزوی از عروض و جزوی از ضرب کم کرده باشند. (المعجم چ دانشگاه ص 67)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
کوهان ریش شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) ، (در اصطلاح عروض) که حرف چهارم از متفاعلن افکنده و حرف دوم ساکن گردانیده شده باشد در بحر کامل، مجزول بدان جهت گویند که حرف چهارم که میانۀ آن است گویا کوهان مجزول است. (از منتهی الارب) (ازناظم الاطباء). که چهارم ساقط و دوم ساکن باشد از متفاعلن در زحاف کامل. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
مقطوع و بریده شده. (غیاث) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) ، یقین کرده شده. (غیاث) (آنندراج). جزم شده. یقین کرده شده، حرف ساکن که دارای جزم باشد. (ناظم الاطباء). (در نحو عربی) صاحب جزم. جزم دار. کلمه ای که حرف آخر آن نه نصب و نه جر و نه رفع دارد. که حرکت ندارد. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به جزم شود
(مُ وِ)
لغت نامه دهخدا
گذرنده از جایی. (آنندراج) (ازاقرب الموارد). گذرنده از جایی و پس افکننده آن را به رفتن از وی. (از منتهی الارب) ، تجاوز کننده و درگذرنده از حد. (ناظم الاطباء).
- مجاوزالحد، بی اعتدال و از حد بیرون. (ناظم الاطباء).
، عفوکننده گناه. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) ، متعدی را گویند. (کشاف اصطلاحات الفنون)
- مجاوزالحد، بی اعتدال و از حد بیرون. (ناظم الاطباء).
، عفوکننده گناه. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب) ، متعدی را گویند. (کشاف اصطلاحات الفنون)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
رجل مجلوزالرأی، مرد استواررأی. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء). استوار و گویند: فلان مجلوزالعمل. (از اقرب الموارد) ، رجل مجلوزاللحم، مرد استوارگوشت. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از آنندراج)
مجزو در (غیاث اللغات) یوت انداخته یوتیده قسمت شده، بیتی باشد که از اصل دایره آن جزوی از عروض و جزوی از ضرب کم کرده باشند
