- مثقوب
سوراخ شده، سوراخ دار
معنی مثقوب - جستجوی لغت در جدول جو
- مثقوب (مَ)
سوراخ دار. (آنندراج). سوراخ شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). سفته. سوراخ کرده. سوراخ شده. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)
- مثقوب
سوراخدار
- مثقوب ((مَ))
سوراخ شده، دارای ثقبه
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مِ نی یِ)
لغت نامه دهخدا
شهری است به یمن. (از معجم البلدان) (ازمنتهی الارب). نام شهری به حضرموت و در اینجا سپاه وهرز به یاری اهل یمن از کشتیها فرود آمدند. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به ابناء و وهرز شود
(تَ سَلْ لُ)
لغت نامه دهخدا
ثقابت. ثقب، روشن شدن ستاره، افروخته شدن، دمیدن بوی، نافذ رای گردیدن، بسیارشیر شدن شتر. (تاج المصادر بیهقی)
(مُ ثَوْ وِ)
لغت نامه دهخدا
بازگردنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء) ، دوباره خواننده. (آنندراج) (از منتهی الارب). و رجوع به تثویب شود، بازدهنده. (ناظم الاطباء) ، اداکننده و واپس دهنده وام. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)
(مُ ثَقْ قِ)
لغت نامه دهخدا
سوراخ کننده در چیزی. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که بسیار سوراخ می کند. (ناظم الاطباء). و رجوع به تثقیب شود، آنکه آتش بر می افروزد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب)
(مُ ثَقْ قَ)
لغت نامه دهخدا
سوراخ دار. (ناظم الاطباء). سوراخ شده. سوراخ سوراخ. سوراخ دار. سفته. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
- مروارید مثقب، مروارید سفته. (ناظم الاطباء)
- مروارید مثقب، مروارید سفته. (ناظم الاطباء)
(مُ قِ)
لغت نامه دهخدا
برافروزندۀ آتش. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آن که روشن کندو افروزنده. (ناظم الاطباء). و رجوع به اثقاب شود
(مَ)
لغت نامه دهخدا
گرزده. (منتهی الارب). مبتلا به جرب و گری، سوراخ شده و تهی و میان کاواک و کنده. (ناظم الاطباء)
(مَ)
لغت نامه دهخدا
خمیازه کننده. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (از محیطالمحیط). کسی که خمیازه می کشد. (ناظم الاطباء). خمیازه کننده و کاهل و سست. (آنندراج)
(مُ تَ قَوْ وِ)
لغت نامه دهخدا
پوست برکنده. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، مار از پوست بیرون آمده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، پوست برکنده از خارش، وگر، و موی سترده، کسی که چند جای از پوست سر او کنده شده باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب)
(مُثْ وِ)
لغت نامه دهخدا
جزادهنده و مکافات دهنده و عوض دهنده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به اثواب شود
مته بهر مه ماه رمه بر ماهه سینا سوراخ کننده سینا آتش افروز بزرگراه راه بزرگ سوراخ دار سفته مروارید سفته آلتی که با آن چوب و جز آنرا سوراخ کنند مته بر ماهه: به تیشه پدر و مثقب و کمانه و مقل بخرط مهره گردون و پره دولاب. (خاقانی) سوراخ کرده شده. سوراخ کننده جمع مثقبین
برماه، برمه، برماهه، پرمه، مته