- متوشوش (مُ تَ وَ وِ)
جنبنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). جنبیده و حرکت کرده. (ناظم الاطباء) ، همدیگر پس و پیش و زیر و زبر شونده. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به توشوش شود
معنی متوشوش - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
کسی که از چیزی ترس و وحشت دارد، ترسیده، کسی که دچار بیم و ترس شده
وحشت زده، هراسیده، مرعوب، خائف، رعیب، چغزیده، نهازیده، مروع،
جای ویران و متروک
وحشت زده، هراسیده، مرعوب، خائف، رعیب، چغزیده، نهازیده، مروع،
جای ویران و متروک
(مُ تَ وِ)
لغت نامه دهخدا
آمیخته. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تهاوش شود، انبوهی کننده. (ناظم الاطباء)
(مُ تَ حَوْ وِ)
لغت نامه دهخدا
گوشه گیر و دور. (آنندراج). کسی که گوشه گیرد و دور شود و غایب و مهجور و جدا. (ناظم الاطباء) : ، خجل و شرمسار. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تحوش شود
(مُ تَ بَ بِ)
لغت نامه دهخدا
شادمان و تازه روی. (آنندراج) (از منتهی الارب). شاد و شادمان و خرم. (ناظم الاطباء). و رجوع به تبشبش شود
(مُ تَ وِ)
لغت نامه دهخدا
آن که دست ناویده فرا گیرد چیزی را. (آنندراج) (از منتهی الارب). کسی که دست خود را دراز میکند برای گرفتن چیزی. (ناظم الاطباء). رجوع به تناوش شود
(تَ)
لغت نامه دهخدا
جنبیدن قوم، پس و پیش شدن و زیر و زبر شدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)
(مُ تَ شَوْ وِ)
لغت نامه دهخدا
کارشوریده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آشفته و مضطرب و پریشان. (ناظم الاطباء). و رجوع به تشوش شود
(مُ تَ خَ خِ)
لغت نامه دهخدا
آوازکننده مثل کاغذ و آلات حرب. (آنندراج). سلاح آوازکننده و کاغذ خشخش کننده. (ناظم الاطباء). و رجوع به مادۀ بعدشود، پنهان شونده در میان درخت. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تخشخش شود
(مَ شَ / مَ شَ لَ)
لغت نامه دهخدا
پسر اخنوخ بن ادریس بن ماردبن مهلائیل قینان بن انوش بن شیث بن آدم است. جد نوح نبی. (یادداشت، بخط مرحوم دهخدا). ابن ادریس علیه السلام. (حبیب السیر). جد چهلم حضرت نبویست. (الانساب سمعانی) : اخنوخ که ادریس بود بیامد و آن نور برجبین اوپیدا، همان وصیت و عهد بدو سپرد و او نپذیرفت و ’بروحا’ را بزرگوارتر زنان را بزنی کرد و متوشلخ از او بیامد و متوشلخ را ’لمک’ بیامد. (تاریخ سیستان ص 42). متوشلخ بن اخنوخ و هو ادریس بن یردبن مهلائیل بن قینان بن انوش بن شیث بن آدم علیهم السلام. (تاریخ گزیده چ براون ج 1 ص 130). و رجوع به متوشالح و تاریخ گزیده چ برون ص 25 و 30 شود
(مَرْوْ خوَشْ / خُشْ)
لغت نامه دهخدا
به معنی مرو، که گیاهی باشد خوشبوی. (از برهان) (از آنندراج). خرنباش. ریحان الشیوخ. برسفانج
بنگرید به منشور قطعه ای از بلور که دارای قاعده مثلث است و نور را تجزیه کند، جمع مواشیر
جامه پوشیده، شمشیر آویخته پوشنده جامه: شیری بود پرهیزگار... باطنی مترشح از خصایص حلم و کم آزاری و ظاهری متوشح بوقع شکوه شهریاری، آنکه شمشیر بپهلو آویزد جمع متوشحین
خواهان نما آرزومند نما بتکلف ظاهر کننده شوق خود را، آرزومند جمع متشوقین
