معنی متنقب - جستجوی لغت در جدول جو

زن روی بند بندنده. (آنندراج) (از اقرب الموارد). روی بندبسته. نقاب بسته. (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) ، پنهان. روی پوشیده: بعد از آن چون آفتاب رسالت به حجاب غیب متواری و محتجب گشت و نور عصمت به نقاب عزت مختفی و منتقب... (مصباح الهدایه چ همایی ص 15)

لغت نامه دهخدا

متثقب

(مُ تَ ثَقْ قِ)

سوراخ دار. (آنندراج). سوراخ کرده. (ناظم الاطباء) ، سوراخ دارکننده. (آنندراج). کسی که با برماه سوراخ می کند، آتش افروزنده، پوست کرم خورده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تثقب شود

لغت نامه دهخدا

متقنب

(مُ تَ قَنْ نِ)

آفتاب فروشونده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

متعقب

(مُ تَ عَقْ قِ)

مؤاخذه کننده کسی را بر گناهی، دوباره پرسنده خبر را جهت شک، در تنگی یابنده پایان رای خود را، شکوخه خواهنده. (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

متنبب

(مُ تَ نَبْ بِ)

آب روان شونده. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آب روان شده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تنبب شود

لغت نامه دهخدا

متنسب

(مُ تَ نَسْ سِ)

دعوی کننده خویشی و نزدیکی کسی را. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ادعا کننده خویشی و نزدیکی. (ناظم الاطباء). رجوع به تنسب شود

لغت نامه دهخدا

متلقب

(مُ تَ لَقْ قِ)

آن که با لقب شود. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). با لقب و ملقب و لقب دار. (ناظم الاطباء). و رجوع به تلقب شود

لغت نامه دهخدا

متنشب

(مُ تَ نَشْ شِ)

نشانده شده در دل و در خاطر. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

متنصب

(مُ تَ نَصْ صِ)

بر پای خیزنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). افراشته و بر پای خاسته، غبار بلند برآمده. (ناظم الاطباء). رجوع به تنصب شود

لغت نامه دهخدا

متنقث

(مُ تَ نَقْ قِ)

کسی که دلداری میدهد و مهربانی میکند، کسی که شتابی مینماید. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متنقح

(مُ تَ نَقْ قِ)

شتر کم پیه. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). لاغر شده. (ناظم الاطباء). رجوع به تنقح شود

لغت نامه دهخدا

متنقی

(مُ تَ نَقْ قی)

برگزیننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). برگزیننده و اختیار و انتخاب کننده. (ناظم الاطباء). رجوع به تنقی شود

لغت نامه دهخدا

متنقد

(مُ تَ نَقْ قِ)

سره کننده درم و جز آنرا. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). ادا کننده وجه نقد و زر حاضر. (ناظم الاطباء). رجوع به تنقد شود

لغت نامه دهخدا

متنیب

(مُ تَنَیْ یِ)

ناقه که پیر و کلانسال گردد. (آنندراج). ماده شتر کلانسال. (ناظم الاطباء) ، کسی که گیاه را از بیخ بر میکند. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به تنیب شود

لغت نامه دهخدا

متنکب

(مُ تَ نَکْ کِ)

برگردنده و یکسو شونده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که تیردان یا کمان بر دوش میافکند. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، برخاسته، افتاده، مایل شده. (ناظم الاطباء) ، کسی که پرهیز میکندو حذر مینماید. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

مترقب

(مُ تَ رَقْ قِ)

چشم داشت دارنده. (آنندراج). کسی که انتظار می کشد و امید دارد. (ناظم الاطباء) : التجا به سایۀ دیواری کردم، مترقب که کسی حر تموز از من ببرد... (گلستان) ، کسی که اندیشه می کند و می نگرد. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) ، منتظر و نگران و امیدوار. (ناظم الاطباء) ، با حرص و آز. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) ، محافظ و نگهبان. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به ترقب شود

لغت نامه دهخدا

متنقل

(مُ تَ نَقْ قِ)

آن که چیزی را نقل شراب گرداند. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که تنقل میکند و پس از جام شراب جهت مزه چیزی میخورد. (ناظم الاطباء) ، بسیار برگردنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) ، ترجمه شده و از زبانی به زبانی دیگرنقل شده، نقل کرده شده، قابل حمل و نقل. (ناظم الاطباء). رجوع به تنقل شود

لغت نامه دهخدا

متنقض

(مُ تَ نَقْ قِ)

ترکیده و کفیده و چاک شده و شکافته شده. (ناظم الاطباء) ، خون قطره قطره چکیده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به تنقض شود

لغت نامه دهخدا

متنقص

(مُ تَ نَقْ قِ)

عیب کننده و بد گوینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). بی حرمتی کننده و بی آبرو کننده و عیب کننده. (ناظم الاطباء). رجوع به تنقص شود

لغت نامه دهخدا

متنقر

(مُ تَ نَقْ قِ)

بازکاونده از چیزی. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). بازکاونده و تجسس کننده. (ناظم الاطباء). رجوع به تنقر شود

لغت نامه دهخدا

منقب

(مَ قَ)

راه در کوه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از محیطالمحیط) (از اقرب الموارد). ج، مناقب. (اقرب الموارد) (از محیطالمحیط) ، آنجای از ناف ستور که بیطار سوراخ می کند تا آب زرد برآید. (ناظم الاطباء). جایی از شکم چارپا که بیطار سوراخ میکند. (از اقرب الموارد) ، پیش ناف اسب. (مهذب الاسماء). ناف و پیشگاه ناف. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). پیشگاه ناف و همان جای که شکم را سوراخ کنند و گویند خود ناف. (از ذیل اقرب الموارد) ، راه در زمین درشت. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا