معنی متلغذم - جستجوی لغت در جدول جو

متلغذم(مُ تَ لَ ذِ)

لغت نامه دهخدا

متلازم

همراه، وابسته

فرهنگ فارسی عمید

متلذذ

کسی که از چیزی حظ و لذت می برًد، لذت برنده

فرهنگ فارسی عمید

متلاطم

در حال خروشیدن و به هم خوردن، دارای تلاطم، کنایه از ناآرام، آشفته

فرهنگ فارسی عمید

متلازم

(مُ تَ زِ)

همراه. وابسته: چنانکه ممدوح به شعر نیک شاعر معروف شود شاعر به صلۀ گران پادشاه معروف شود که این دو معنی متلازمان اند. (چهارمقالۀ عروضی ص 75).
- قضایای متلازم، هر دو قضیه از شرطیات که در کم متفق اند و در کیف مختلف و در مقدم مشترک و در تانی متناقض، متلازم باشند. (اساس الاقتباس ص 118)

لغت نامه دهخدا

متلاطم

(مُ تَ طِ)

با همدیگر طپانچه زننده و به یکدیگر لطمه زننده. این لفظ اکثر در صفت دریای شدیدالموج واقع میشود. (آنندراج) (غیاث). با هم طپانچه زننده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). رجوع به تلاطم شود، مضطرب و لطمه و صدمه بر همدیگر زننده. (ناظم الاطباء) ، دریای بسیار موج. (ناظم الاطباء). که موجهای آن بایکدیگر خورد (دریا). (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

لغت نامه دهخدا

متلعذم

(مُ تَ لَ ذِ)

خورنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). خورنده و چاشنی کننده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تلعذم شود

لغت نامه دهخدا

متلائم

(مُ تَءِ)

جراحتی که کفشیر پذیرد. (آنندراج). به شده و شفا یافته. (ناظم الاطباء). سازگار. سازوار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). رجوع به تلاؤم وتلائم شود، واپس دادۀ مهربانی. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متلعثم

(مُ تَ لَ ثِ)

درنگ کننده و توقف نماینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که درنگی میکند و توقف مینماید. (ناظم الاطباء) ، کسی که نیک مینگرد و تأمل مینماید. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب). و رجوع به تلعثم شود

لغت نامه دهخدا

متلعلم

(مُ تَ لَ لِ)

درنگ کننده در کار و توقف نماینده. (آنندراج) (منتهی الارب). آهسته و درنگ کننده در کار. (ناظم الاطباء). و رجوع به تلعلم شود

لغت نامه دهخدا

متلاوم

(مُ تَ وِ)

یکدیگر را نکوهنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). همدیگر را نکوهنده و ملامت کننده. (ناظم الاطباء). رجوع به تلاوم شود

لغت نامه دهخدا

تلعذم

(تَ حاک ک)

خوردن. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : ماتلعذمنا شیئاً، ای مااکلناه. (منتهی الارب) (اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا

متغذم

(مُ تَ غَذْ ذِ)

بسیار خورنده که هر چه یابد خورد. (منتهی الارب) (از اقرب الموارد) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) ، برنده و قطعکننده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تغذم شود

لغت نامه دهخدا

متلغم

(مُ تَ لَغْ غِ)

آن که ملاغم جنباند وقت سخن گفتن. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). کسی که گرداگرد درون دهان را وقت سخن گفتن می جنباند. (ناظم الاطباء). و رجوع به تلغم شود

لغت نامه دهخدا

متلجم

از ریشه پارسی - لگام بسته

فرهنگ لغت هوشیار

متلدم

جامه کهنه

فرهنگ لغت هوشیار

متلذذ

مزه یافته لذت برنده جمع متلذذین

فرهنگ لغت هوشیار

متلمذ

میلاو شاگرد واژه (متلمذ) در تازی درست نیامده و به جای آن (تلمیذ) آید شاگرد جمع متلمدین. توضیح در عربی فصیح تلمذ و متلمذ نیامده و بجای کلمه اخیر تلمیذ مستعمل است

فرهنگ لغت هوشیار