معنی متقبل در فرهنگ فارسی عمید

کسی که کاری را قبول می کند، قبول کننده، پذیرنده، عهده دار

معنی متقبل در لغت نامه دهخدا

پذیرنده. برگردن گرفته. پذیرفتار. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا). قبول کننده. آن که کاری را قبول کند: فتوت ایشان بجبر کسیر و فک هر اسیر متقبل و متکفل گشته. (ترجمه تاریخ یمینی). و رجوع به تقبل شود.، - متقبل شدن، پذیرفتن. بپذیرفتن. متعهد شدن. برعهده گرفتن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا)

معنی متقبل در فرهنگ واژه مترادف متضاد

پذیرا، ذمه دار، عهده دار، پذیرنده، قبول کننده

معنی متقبل - جستجوی لغت در جدول جو

متقبل

فرهنگ فارسی عمید

متقبل

لغت نامه دهخدا

متقبل

فرهنگ لغت هوشیار

متقبل

فرهنگ فارسی معین

متقبل

فرهنگ واژه مترادف متضاد

ماقبل

پیش، گذشته

فرهنگ فارسی عمید

متقال

نوعی پارچۀ نخی شبیه کرباس اما ظریف تر از آن

فرهنگ فارسی عمید

مستقبل

استقبال کننده، پیشواز رونده، پیش آینده، زمان آینده

فرهنگ فارسی عمید

متقابل

آنچه دو سو داشته باشد، دارای دو طرف، رو به رو، مقابل

فرهنگ فارسی عمید

متقلب

کسی که در کاری دغلی و نادرستی می کند، دغل کار، دگرگون شونده، برگردنده

فرهنگ فارسی عمید

مستقبل

آینده، زمان آینده

فرهنگ فارسی عمید

متقحل

(مُ تَ قَحْ حِ)

مرد خشک اندام بدحال. (از منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، پژمرده وخشک پوست شده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تقحل شود

لغت نامه دهخدا

مستقبل

(مُ تَ بَ)

نعت مفعولی از استقبال. آنچه بسوی آن روی آورند. (از اقرب الموارد). رجوع به استقبال شود، زمانی که بعد از حال آید. مستقبل. (المنجد) ، در اصطلاح مصوران، تمام رخ. تصویر دوچشمی. تصویر که دو چشم و هر دو رخساره دارد در مقابل نیمرخ که به اصطلاح مصوران تصویر یک چشمی را گویند. (غیاث) (آنندراج)

نعت مفعولی از استقبال. آنچه بسوی آن روی آورند. (از اقرب الموارد). رجوع به استقبال شود، زمانی که بعد از حال آید. مستقبِل. (المنجد) ، در اصطلاح مصوران، تمام رخ. تصویر دوچشمی. تصویر که دو چشم و هر دو رخساره دارد در مقابل نیمرخ که به اصطلاح مصوران تصویر یک چشمی را گویند. (غیاث) (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

مستقبل

(مُ تَ بِ)

نعت فاعلی از استقبال. روی به چیزی آرنده. (غیاث) (آنندراج). کسی که در مقابل و محاذات چیزی قرار گیرد چون در مقابل قبله. (از اقرب الموارد). رجوع به استقبال شود، در اصطلاح فقهی، کسی که به طرف قبله متوجه است، پیش آینده. (غیاث) (آنندراج). مقابل مستدبر. (از اقرب الموارد). پیشوازکننده. به پیشواز شونده. پذیره آینده، زمانۀ پیش آینده که مقابل ماضی و حال است. (غیاث) (آنندراج). زمانی که بعد از حال آید. استقبال. (از اقرب الموارد). مستقبل. (از المنجد). زمانی که منتظر بوجود آمدن آن باشی پس از زمانی که در آن هستی، و بدین نام خوانده شده است بسبب اینکه زمان به استقبال آن میرود. (از تعریفات جرجانی). مضارع. غابر. آینده:
بیش از همه شاهانست از ماضی و مستقبل
بیش از همه میران است از شیری و از شاری.
منوچهری.
همچنین هر کس به اندازۀنظر
غیب مستقبل ببیند خیر و شر.
مولوی (مثنوی).
که چه خواهم خورد مستقبل عجب
لوت فردا از کجا سازم طلب.
مولوی (مثنوی).
- امثال:
المستقبل کشاف

نعت فاعلی از استقبال. روی به چیزی آرنده. (غیاث) (آنندراج). کسی که در مقابل و محاذات چیزی قرار گیرد چون در مقابل قبله. (از اقرب الموارد). رجوع به استقبال شود، در اصطلاح فقهی، کسی که به طرف قبله متوجه است، پیش آینده. (غیاث) (آنندراج). مقابل مستدبر. (از اقرب الموارد). پیشوازکننده. به پیشواز شونده. پذیره آینده، زمانۀ پیش آینده که مقابل ماضی و حال است. (غیاث) (آنندراج). زمانی که بعد از حال آید. استقبال. (از اقرب الموارد). مُستقبَل. (از المنجد). زمانی که منتظر بوجود آمدن آن باشی پس از زمانی که در آن هستی، و بدین نام خوانده شده است بسبب اینکه زمان به استقبال آن میرود. (از تعریفات جرجانی). مضارع. غابر. آینده:
بیش از همه شاهانست از ماضی و مستقبل
بیش از همه میران است از شیری و از شاری.
منوچهری.
همچنین هر کس به اندازۀنظر
غیب مستقبل ببیند خیر و شر.
مولوی (مثنوی).
که چه خواهم خورد مستقبل عجب
لوت فردا از کجا سازم طلب.
مولوی (مثنوی).
- امثال:
المستقبل کشاف

لغت نامه دهخدا

متهبل

(مُ تَ هََ بْ بِ)

ورزنده جهت اهل خود. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). تدارک کننده برای اهل و عیال. (ناظم الاطباء). و رجوع به تهبل شود

لغت نامه دهخدا

متنبل

(مُ تَ نَبْ بِ)

تیردار. (مهذب الاسماء) (آنندراج) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). رجوع به نبل شود

لغت نامه دهخدا

متوبل

(مُ تَ وَبْ بِ)

ادویه دار و لذیذ شده بواسطۀ دیگ افزار. (ناظم الاطباء). و رجوع به توبل شود