معنی متقلب
- متقلب((مُ تَ قَ لِّ))
- دگرگون کننده هرچیزی، مردم نادرست و دغل
واژههای مرتبط با متقلب
متقلب
- متقلب
- کسی که در کاری دغلی و نادرستی می کند، دغل کار، دگرگون شونده، برگردنده
متقلب
- متقلب
- مردم نادرست، فریبنده، دغلکار
متقلب
- متقلب
- برگردنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (ازاقرب الموارد). بازگشته. (ناظم الاطباء) ، بی ثبات و دیگرگون شونده: اهالی آن سرزمین متقلب الرأی و متلون المزاج اند. (حبیب السیر) ، از این پهلو بآن پهلو گردنده:
متقلب درون جامۀ ناز
چه خبر دارد از شبان دراز.
سعدی (کلیات چ مصفا، ص 479).
، مردم نادرست. (ناظم الاطباء). دغلکار. فریبنده. ج، متقلبین. (فرهنگ فارسی معین). ناسره کار. صاحب تقلب در عمل و در سخن. (یادداشت به خط مرحوم دهخدا) ، برگردانیده شکم. (ناظم الاطباء) ، سرنگون شده. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). واژگون شونده. (فرهنگ فارسی معین) ، چست و چالاک. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) ، واژگون کننده هر چیزی. (ناظم الاطباء) ، کسی که در کاری به نفع خود و به ضرر دیگری عمل کند. (فرهنگ فارسی معین)
متقلب
- متقلب
- بدجنس، جلب، خائن، دغل کار، دغل، دغلباز، نادرست
متضاد: درستکار
متقرب
- متقرب
- دارای تقرب و نزدیکی
منقلب
- منقلب
- برگشته، به هم خورده، حال به حال شده، آشفته
متغلب
- متغلب
- آنکه به زور چیزی را در اختیار خود درآورد، متجاوز
متقلد
- متقلد
- کسی که امری را بر گردن گرفته، متعهد، مقلد، پیروی کننده
متقبل
- متقبل
- کسی که کاری را قبول می کند، قبول کننده، پذیرنده، عهده دار
