معنی متقافس - جستجوی لغت در جدول جو

متقافس

لغت نامه دهخدا

متغافل

کسی که خود را غافل وانمود سازد

فرهنگ فارسی عمید

متقارب

نزدیک به هم، در علوم ادبی در علم عروض از بحور شعر که از تکرار سه یا چهاربار فعولن حاصل می شود

فرهنگ فارسی عمید

متجانس

چیزی که با دیگری از یک جنس باشد، هم جنس، متناسب، متعادل

فرهنگ فارسی عمید

متقابل

آنچه دو سو داشته باشد، دارای دو طرف، رو به رو، مقابل

فرهنگ فارسی عمید

متقادم

گذشته، دیرینه، پیشین

فرهنگ فارسی عمید

مترافع

(مُ تَ فِ)

هر یک از طرفین که راضی به حکومت حکم و یا قاضی شده باشند. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به ترافع شود

لغت نامه دهخدا

مترافق

(مُ تَ فِ)

هم دیگر همراه شونده در سفر. (آنندراج). رفیق و همراه سفر. (ناظم الاطباء). و رجوع به ترافق شود

لغت نامه دهخدا

متنافس

(مُ تَ فِ)

رغبت کننده به چیزی به طریق مبارات. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آرزومند و راغب و مشتاق، بخصوص هنگام رقابت و همچشمی. (ناظم الاطباء) : ختامه مسک و فی ذلک فلیتنافس المتنافسون. (قرآن 26/83). و رجوع به تنافس شود

لغت نامه دهخدا

مترافد

(مُ تَ فِ)

همدیگر را یاری دهنده. (آنندراج). یکدیگر رایاری دهنده. (ناظم الاطباء). و رجوع به ترافد شود

لغت نامه دهخدا

متقافط

(مُ تَ فِ)

نر و مادۀ به هم یارمندی نماینده به گشنی کردن. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد). نر و ماده ای که همدیگر را معاونت نمایند برای جماع. (ناظم الاطباء). و رجوع به تقافط شود

لغت نامه دهخدا

متقاعس

(مُ تَ عِ)

مرد درآمده پشت برآمده سینه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، برگشته و پشت داده. (ناظم الاطباء) ، باز پس شونده از کاری و سپس ماننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تقاعس شود

لغت نامه دهخدا

متقفس

(مُ تَ قَفْ فِ)

برجهنده. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تقفس شود، رقص کننده. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

تقافس

(تَ بَرْ رُ)

باهم برجستن یقال: هما یتقافسان بشعورهما، ای یتواثبان. (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد)

لغت نامه دهخدا