- متغب(مُ غِ)
خون ریز و پایمال کننده و منهدم کننده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (ازاقرب الموارد). هلاک شونده و فاسد گردنده. (آنندراج). و رجوع به اتغاب شود
معنی متغب - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(مُ رَغْ غَ)
لغت نامه دهخدا
نعت مفعولی از مصدر ترغیب. رجوع به ترغیب در ردیف خود شود، تشویق شده. ترغیب شده. تحریض گشته
(مُ تَرْ رَ)
لغت نامه دهخدا
آلوده شده به خاک و گرد. (از منتهی الارب) هر چیز که فاسد شده باشد. (از ذیل اقرب الموارد)
(سَ)
لغت نامه دهخدا
محتاج گردیدن. (منتهی الارب) (آنندراج) (از ناظم الاطباء) ، خاک آلوده شدن، زیان کار شدن، دوسیدن به خاک. (از ناظم الاطباء)
(؟ رَ)
لغت نامه دهخدا
تب باشد. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 30) :
استه و غامی شدم ز درد جدائی
هامی و وامی شدم ز خستن مترب.
منجک (کذا) (بنقل لغت فرس ایضاً ص 31).
و رجوع به غامی در همین لغت نامه شود
استه و غامی شدم ز درد جدائی
هامی و وامی شدم ز خستن مترب.
منجک (کذا) (بنقل لغت فرس ایضاً ص 31).
و رجوع به غامی در همین لغت نامه شود
(مُ غِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از ارغاب. رجوع به ارغاب شود، توانگر و بختمند. (منتهی الارب). موسر. (اقرب الموارد). فراخ دست. (ناظم الاطباء)
(مُ رَغْ غِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی است از ترغیب. رجوع به ترغیب شود، راغب کننده و خواهان گرداننده. (آنندراج). آنکه ترغیب میکند و خواهان می گرداند. (ناظم الاطباء)
(مُ تَ لَغْ غِ)
لغت نامه دهخدا
مانده گرداننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که وامانده و خسته میکند. (ناظم الاطباء) ، دور و دراز راننده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). روانه کننده و دور برنده. (ناظم الاطباء). رجوع به تلغب شود
(شَ)
لغت نامه دهخدا
مصدر رغب و رغبه است در تمام معانی. ج، مراغب. (یادداشت مرحوم دهخدا). رجوع به رغب و رغبه شود
(مُ غِ)
لغت نامه دهخدا
نعت فاعلی از اسغاب. آن که در قحطی درآمده باشد. (از اقرب الموارد) (از منتهی الارب). و رجوع به اسغاب شود
(مُ تَ غَیْیِ)
لغت نامه دهخدا
غایب و ناپدید. (ناظم الاطباء). ناپیدا گردنده. (آنندراج) (منتهی الارب) (از اقرب الموارد)
(مُ غِ)
لغت نامه دهخدا
تخمه شده و کسی که طعام وی را ناگوارد آورده باشد. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از ذیل اقرب الموارد)
(مُ تَ غَبْ بِ)
لغت نامه دهخدا
به شبانگاه دوشنده. (آنندراج). در شبانگاه دوشندۀ شیر. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تغبق شود
(مُ تَ غَبْ بِ)
لغت نامه دهخدا
فرزند حاصل کننده. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تغبر شود
(مُ تَ غَلْ لِ)
لغت نامه دهخدا
به چیرگی تمام دست یابنده بر چیزی. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مستولی و زبردست و قادر. (ناظم الاطباء) : فرق میان پادشاهان مؤید و موفق و میان خارجی متغلب آن است که پادشاهان چون دادگر و نیکوکردار و نیکوسیرت...باشند... گماشته به حق باید دانست و متغلبان را که ستمکار و بدکردار باشند خارجی باید گفت. (تاریخ بیهقی ادیب ص 93). چون از آن فارغ گشت سوی ری و جبال باید کشید تا آن بقاع نیز از متغلبان صافی شود. (تاریخ بیهقی). مقام ما درین ثغور دراز کشید و متغلبان دست درازی از حد ببردند و به طاقت رسیدیم. (فارسنامه ابن البلخی ص 66). بغراجق از سلطان دستوری خواست که ولایت خویش از دست متغلب بیرون کند. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 طهران ص 342). و بیضۀ حوزۀ ممالک را از تصرف متغلبان جایر و ظلم متعدیان... (رشیدی). و رجوع به تغلب شود
برانگیخته برانگیزنده ترغیب شده تشویق شده. ترغیب کننده مشوق جمع مرغبین: بر هر مایه دار بمعنی... که رسیدم او را بر اتما آن مرغب و محرض یافتم
پتت (توبه)، گره گشایی، باز مهربانی بازگشتن از گناه، بازگشت از گناه توبه
