معنی متطهم - جستجوی لغت در جدول جو

متطهم

لغت نامه دهخدا

متهم

کسی که به او تهمت زده شده، کسی که کار بدی به او نسبت داده شده

فرهنگ فارسی عمید

متوهم

کسی که دچار وهم وخیال شده باشد، گمان برنده، خیال کننده

فرهنگ فارسی عمید

متبهم

(مُ تَ بَهَْ هَِ)

سخن بسته. (آنندراج). مبهم و نامعلوم و نامحقق ونهفته و پوشیده و مخفی و غیرقابل فهم. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تبهم شود، غیرمعروف. (ناظم الاطباء). و رجوع به تبهم شود

لغت نامه دهخدا

متتهم

(مُ تَ تَهَْ هَِ)

آن که به تهامه درآید یا فروکش شود در آن. (آنندراج) (از منتهی الارب). درآینده به تهامه. (ناظم الاطباء). و رجوع به متاهمه و تتهم شود

لغت نامه دهخدا

متطرم

(مُ تَ طَرْ رِ)

خفی و نهان گوینده سخن را. (آنندراج) (از منتهی الارب). آن که به آواز پست و یا آهسته سخن می راند. (ناظم الاطباء) ، لکنت دارندۀ در زبان. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به تطرم شود

لغت نامه دهخدا

متطعم

(مُ تَ طَعْ عِ)

چشنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). چشنده و نوشنده. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به تطعم شود

لغت نامه دهخدا

متطغم

(مُ تَ طَغْ غِ)

خویشتن را نادان نماینده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که خویشتن را نادان و یا دیوانه می نمایاند. (ناظم الاطباء). رجوع به تطغم شود

لغت نامه دهخدا

متطهر

(مُ تَ طَهَْ هَِ)

پاک. (آنندراج). پاک شده و پاک کرده و غسل کرده. (از ناظم الاطباء) ، پرهیز کرده از گناه و از هر زشتی. (از ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تطهر شود

لغت نامه دهخدا

متطهل

(مُ تَ طَهَْ هَِ)

آب که برگردد رنگ و مزۀ آن. (آنندراج). آب برگردیده رنگ و مزه. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، گوشت کهنه و گندیده و بدبو. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تطهل شود

لغت نامه دهخدا

متفهم

(مُ تَ فَهَْ هَِ)

اندک اندک دریابنده. (از منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد). کسی که اندک اندک دریافت میکند و میفهمد. (ناظم الاطباء) ، دانا و عاقل. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متوهم

(مُ تَ وَهَْ هَِ)

گمان برنده. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). اندیشنده و گمان برنده و خیال کننده، ترسیده و ترسناک. (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

متلهم

(مُ تَ لَهَْ هَِ)

به یکبار فروخورنده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). آن که میخورد و می بلعدو فرو میبرد. (ناظم الاطباء). و رجوع به تلهم شود

لغت نامه دهخدا

متجهم

(مُ تَ جَهَْ هَِ)

ترش روی. (آنندراج). درشت و سخت رو و ترشرو. (ناظم الاطباء). و رجوع به تجهم شود