معنی متصوب - جستجوی لغت در جدول جو

متصوب

لغت نامه دهخدا

متصور

تصور شده، گمان شده

فرهنگ فارسی عمید

متصوف

کسی که اظهار تصوف و درویشی می کند، صوفی

فرهنگ فارسی عمید

مغصوب

چیزی که به زور و ستم از کسی گرفته شده باشد

فرهنگ فارسی عمید

متصور

کسی که صورت چیزی را در خیال خود مجسم می کند

فرهنگ فارسی عمید

منصوب

برقرار شده، به شغل و مقامی گماشته شده، برپاشده

فرهنگ فارسی عمید

متصون

نگه دارندۀ نفس خود

فرهنگ فارسی عمید

متصوق

(مُ تَ صَوْ وِ)

آلوده گردنده. یقال تصوق بعذرته، آلوده گردیده به پلیدی خود. (آنندراج). آلوده شده به پلیدی و سرگین. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تصوق و تصوک و مادۀ بعد شود

لغت نامه دهخدا

متوصب

(مُ تَ وَصْ صِ)

بیمار. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). بیمار و ناخوش. (ناظم الاطباء). و رجوع به توصب شود

لغت نامه دهخدا

متعوب

(مَ)

مانده گردانیده. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). مانده و ستم دیده و آزرده. (ناظم الاطباء). و رجوع به تعب شود

لغت نامه دهخدا

متصون

(مُ تَ صَوْ وِ)

نگاهدارندۀ نفس خود. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، آگاه از خود. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون). و رجوع به تصون شود

لغت نامه دهخدا

متصوک

(مُ تَ صَوْ وِ)

آلوده شونده به سرگین. (آنندراج). آلوده شده به پلیدی و سرگین. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تصوک و مادۀ قبل شود

لغت نامه دهخدا

متصور

(مُ تَ صَوْ وِ)

با خود صورت کننده چیزی را و صورت بندنده. (آنندراج). کسی که تصور می کند و دریافت می نماید. (ناظم الاطباء). تصور کننده و صورت چیزی را در ذهن خطور دهنده.
، نزدیک شونده به افتادن. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). کسی که از اثر طعنۀ ضرب مایل به افتادن باشد. (ناظم الاطباء) ، صاحب تدبیر و فکر و اندیشه. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

متصوف

(مُ تَ صَوْ وِ)

مردم صوفی. (ناظم الاطباء). کسی که بر طریقت صوفیان باشد

لغت نامه دهخدا

متصوع

(مُ تَ صَوْ وِ)

موی پراکنده و پریشان. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد) ، قوم همدیگر دور و متفرق. (آنندراج). گروه از هم دیگر دور و متفرق شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تصوع شود

لغت نامه دهخدا

متصبب

(مُ تَ صَبْ بِ)

ریخته شونده و ریخته. (آنندراج). ریخته شده. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). افتاده و ساقط شونده. (ناظم الاطباء) ، آب فرودآینده از بالا به نشیب. (آنندراج) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تصبب شود

لغت نامه دهخدا

متصور

(مُ تَ صَوْ وَ)

تصور شده و گمان شده. و قابل توهم و تصور و قابل دریافت و اداراک و ممکن و محتمل الوقوع. (ناظم الاطباء) : و بعضی نیز بنابر مصلحت کلی که نفع عام در آن متصور باشد. (انوار سهیلی).
- متصور شدن، تصور شدن. در ذهن خطور کردن: پادشاه بی رعیت متصور نشود. (مجالس سعدی ص 25). نه لقمه ای که متصور شدی بکام آید یا مرغی که بدام افتد. (گلستان).
چون متصور شود در دل ما نقش دوست
همچو تبش بشکنم هر چه مصور شود.
سعدی.
گرمتصور شدی با تو برآمیختن
حیف نبودی وجود در قدمت ریختن.
سعدی.
چنان تصور معشوق در خیال من است
که دیگرم متصور نمی شود معقول.
سعدی.
- متصور گشتن، به تصور آمدن. گمان داشتن:... آن ایام مردمی دیدمی که در مساقط اوراث تتبع و تفحص دانه ها می کردندی و در آن یک دانه ممکن و متصور نگشتی. (ترجمه تاریخ یمینی چ 1 طهران ص 326)

لغت نامه دهخدا

متصوح

(مُ تَ صَوْ وِ)

موی پراکنده و کفیده. (آنندراج) (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تصوح شود

لغت نامه دهخدا

متصلب

(مُ تَ صَلْ لِ)

سختی کننده در کار: المتصلب فی اموره. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). و رجوع به تشدد و تصلب شود

لغت نامه دهخدا

متصاب

(مُ تَب ب)

خورندۀ آب باقیمانده. (آنندراج). کسی که می خورد آب باقی مانده در آوند را. (ناظم الاطباء) (از منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

متقوب

(مُ تَ قَوْ وِ)

پوست برکنده. (ناظم الاطباء) (منتهی الارب) (آنندراج) (از اقرب الموارد) ، مار از پوست بیرون آمده. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) ، پوست برکنده از خارش، وگر، و موی سترده، کسی که چند جای از پوست سر او کنده شده باشد. (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب)

لغت نامه دهخدا

متحوب

(مُ تَ حَوْ وِ)

توبه کننده از گناه. (آنندراج). کسی که از گناه توبه کند. (ناظم الاطباء) ، کسی که مال رفته بازیابد. (از منتهی الارب) (از اقرب الموارد). فقیری که مال دار شود. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون) ، مالداری که فقیر شود. (ناظم الاطباء) (از فرهنگ جانسون)

لغت نامه دهخدا

محصوب

(مَ)

سرخجه برآورده. مبتلا به سرخجه. محصب. (از منتهی الارب). سرخجه شده. (دهار). سرخجه برآمده. (مهذب الاسماء). رجوع به حصبه شود

لغت نامه دهخدا

منصوب

دست نشان دست نشانده گماشته بر گماشته، برپا برپا شده نصب کرده شده بر پا کرده، بشغلی گماشته، کلمه ای که حرف آخرش بر اثر عاملی دارای فتحه (زیر) یا تنوین مفتوح باشد

فرهنگ لغت هوشیار

مغصوب

به زور گرفته آنچه که بزور از کسی گرفته شود غصب شده

فرهنگ لغت هوشیار

معصوب

سخت گرسنه، شمشیر تاز (تاز لطیف)، نیک اندام: مرد، سر بند بسته عصابه بسته. سربند بسته، عصب آنست که لام مفاعلتن را ساکن گردانند و مفاعیلن بجای آن بنهند و مفاعیلن چون از مفاعلتن منشعب باشد آنرا معصوب خوانند

فرهنگ لغت هوشیار